وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
دعاى آن حضرت عليهالسلام براى والدينشان كه درود خدا بر آنان باد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) خدايا! بر محمد، بنده و فرستادهات، و اهلبيت پاك او درود بفرست و بهترين درود و رحمت و بركات و سلامت را (به آنان) اختصاص بده.
﴿2﴾
وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) خدايا! پدر و مادرم را به گرامى داشتن نزد خود، مخصوص گردان و برايشان، درودى از جانب خود قرار ده.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و آن چيزى را كه در رابطه با والدين بر من واجب است، به من الهام كن و دانش رعايت حقوق آن دو را كاملا به من عطا كن تا به آنچه كه به من الهام كردهاى عمل كنم، و بر انجام آنچه كه به من بصيرت دادهاى، توفيق ده تا آنجا كه هيچ يك از آنچه را كه ياد گرفتهام، كم نگذارم و اندامم را از آنچه كه به من الهام كردهاى، سنگين منما.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، همان طور كه ما را به سبب آنها شرافت دادى و هم چنين بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، همان گونه كه به دليل وجود او، حقى براى ما بر گردن خلق، واجب كردهاى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) خدايا! چنان كن كه از ديدن شكوه و عظمت پدر و مادرم، مانند ديدن هيبت سلطانى خودكامه بترسم و توفيقى ده كه مانند مادرى مهربان با آنان رفتار نمايم.
(بارخدايا!) اطاعت از پدر و مادر را در ديدهام از لذت خواب شيرين، بهتر گردان و براى سينهام از سيراب شدن در كام تشنه لب، گواراتر؛ چنان كه خواستههاى ايشان را به خواستهى خودم ترجيح دهم، و احسان و نيكى آنها را در حق من- هر چند كم باشد- زياد جلوه بده و احسان و نيكى مرا در حق آنها- گرچه زياد باشد- كم نشان بده.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) اى خدا! صدايم را در برابر پدر و مادرم، آرام و آهسته گردان و سخنم را براى آنها پاكيزه و رفتارم را نسبت به آنها نرم كن. و قلبم را براى آنان مهربان گردان و مرا با آنها توفيق و برايشان دلسوز بنما.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) خدايا! آنان را به سبب تربيت من، پاداشى نيكو عطا كن و به خاطر اينكه مرا گرامى داشتند، اجر و پاداش عنايت فرما و به اين علت كه مرا در كوچكى حفظ و نگهدارى كردند، پس تو آنان را حفظ كن.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) بار خدايا! اگر اذيتى از طرف من، به آنها رسيده، يا كار ناخوشايندى را از من ديدهاند، يا حقى از ايشان را ضايع ساختهام، اين اعمالم را سبب آمرزش گناهانشان و بالا رفتن مقامشان و زياد شدن حسناتشان قرار ده، يا آنكه بدىهايشان را به چند برابر نيكى و خوبى تبديل نما.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) خدايا! اگر آنها در گفتارشان با من، از حد بيرون رفتند، يا در كارى در مورد من زيادهروى كردند، يا كه حقى را از من تباه نمودند، يا اينكه وظيفهى واجبى را نسبت به من كوتاهى كردند، من حق خود را بخشيدم و آن را برايشان نثار كردم و از تو مىخواهم كه تبعات و گرفتارى آن را از آنان بردارى كه من آنها را نسبت به حقوقم، متهم نمىدانم و آنها را در نيكى كردن نسبت به خود، سهلانگار نمىدانم.
اى پروردگار من! از آنچه كه والدينم در حقم انجام دادهاند، ناخرسند و ناراحت نيستم.
﴿10﴾
فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) (خدايا!) چرا كه حق آنها بر گردن من، واجبتر و نيكى ايشان نسبت به من، قديمىتر و منتشان بر من، بيش از آن است كه از آنان به عدالت، تقاص كشم و يا مقابله به مثل نمايم.
خداى من! اگر چنين كنم، پس اين مدت زيادى كه به تربيت من مشغول بودند، چه مىشود؟ و سختىهاى زيادى كه در راه حفاظت از من و تأمين آسايش من تحمل كردند، كجا مىرود؟
﴿11﴾
هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ
﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.
(11) شگفتا كه آن دو نمىتوانند، حق خود را (آن طور كه شايستهى آن هستند) از من دريافت كنند و من نمىتوانم حقوقى را كه آنها بر ذمهى من دارند، ادا كنم و وظيفهى خدمتگزارى به آنها را به خوبى انجام دهم.
پس خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست؛ اى بهترين كسى كه از او، طلب يارى مىشود! مرا (در خدمتگزارى به ايشان) يارى ده.
اى بهترين هدايتگر كه (همه) به سوى تو روى مىآورند! توفيقم ده و مرا در روزى كه همه به آنچه كردهاند، جزا مىشوند، جزء كسانى كه عاق والدين هستند، قرار مده.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) خدايا! بر محمد و خاندان و ذريه او درود و رحمت بفرست و به پدر و مادرم عطا فرما از آن بهترين چيزى كه به پدران و مادران بندگان با ايمان خود اختصاص دادهاى، اى مهربانترين مهربانان.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) خداوندا! آنها را در بعد نمازهايم و در اوقات شب و در كل ساعات روز از يادم مبر.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) خدايا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و آنها را به دعايم ببخش و به خاطر نيكىهايى كه در حق من داشتند، مشمول عفو و رحمتت قرارشان ده و با شفاعت من، از ايشان به طور مسلم و قطعى راضى شو و آنها را با اكرام به منزل سلامت برسان.
﴿15﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) خدايا! اگر والدينم را قبل از من آمرزيدهاى، پس شفاعتشان را در مورد من قبول كن و اگر مرا پيش از آنها آمرزيدى، پس شفاعت مرا در مورد آنها قبول فرما تا در كنار رأفت و در خانهى كرامتت و جايگاه معرفت و رحمتت قرار گيرم؛ زيرا كه تو صاحب فضل بزرگ و نعمت قديمى و تو مهربانترين مهربانانى.