وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
دعاى حضرت (ع) دربارهى پدر و مادرش (عليهماالسلام)
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) بار الها، رحمت فرست بر محمد، بنده و پيغمبرت و بر خاندان پاكش و ايشان را به بهترين صلوات و رحمت و بركات و سلام خود امتياز ده،
﴿2﴾
وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) و پدر و مادرم را- بار الها به كرامت نزد خود و رحمت از جانب خود اختصاص بخش، اى بخشندهتر بخشندگان.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) بار الها بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست و علم آنچه را كه دربارهى ايشان بر من واجب است به من الهام نما و آموختن همگى آن واجبات را، بىكم و كاست، برايم فراهم ساز. و آنگاه مرا بر آن دار كه هر چه به من الهام نمودهاى به كار بندم و توفيق ده تا در آنچه بصيرت مىدهى غور كنم، تا در به كار بستن چيزى از آنچه به من آموختهاى از من فوت نگردد. و اعضايم از انجام خدمتى كه مرا به آن ملهم ساختهاى سنگينى نگيرد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست همچنانكه ما را با انتساب به او شرف بخشيدى و بر محمد و آلش رحمت فرست همچنانكه به سبب او حق او را بر خلق واجب ساختى
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) بار الها، مرا چنان كن كه از والدينم همچون از پادشاه ستمكار بترسم و همچون مادر مهربان دربارهى ايشان خوشرفتارى كنم. فرمانبردارى و نيكوكارى دربارهى ايشان را در نظرم از لذت خواب در چشم خوابآلوده لذيذتر و در كام دلم از شربت گوارا در مذاق تشنه گواراتر ساز، تا آرزوى ايشان را بر آرزوى خود ترجيح دهم و خشنوديشان را بر خشنودى خود بگزينم، و نيكوئى ايشان را دربارهى خود- هر چند كم باشد- افزون بينم و نيكوئى خويش را دربارهى ايشان- گر چه بسيار باشد- كم شمارم،
﴿6﴾
اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) بار الها، صدايم را براى ايشان ملايم گردان و سخنم را بر ايشان خوشايند كن و خويم را براى ايشان نرم ساز و دلم را بر ايشان مهربان نما و مرا نسبت به آن دو سازگار و مشفق گردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) بار الها، ايشان را دربارهى پرورش من جزاى نيكو ده و در مقابل گرامى داشتنم، ماجور دارد، و آنچه را كه در كودكى منظور داشتهاند بر ايشان منظور فرماى.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) بار الها، هر آزار كه از من به ايشان رسيده يا هر مكروه كه از من به ايشان پيوسته، يا هر حقى كه در مقام ايشان از طرف من تضييع شده، پس آن را وسيلهى ريختن از گناهان و بلندى درجات و فزونى حسنات ايشان قرار ده، اى كسى كه بديها را به چندين برابرش از خوبيها تبديل مىكنى.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) بار الها، هر تندروى كه در گفتار با من كردهاند، يا هر زيادروى كه دربارهى من روا داشتهاند، يا هر حق كه از من فروگذاشتهاند، يا هر وظيفه كه در انجامش دربارهى من كوتاهى كردهاند، پس من آن را به ايشان بخشيدم و آن را وسيلهى احسان دربارهى ايشان ساختم و از تو مىخواهم كه بار و بال آن را از دوش ايشان فروگذارى زيرا كه من نسبت به خود گمان بد به ايشان نمىبرم و ايشان را در مهربانى نسبت به خود مسامحه كار نمىدانم، و از آنچه دربارهام انجام دادهاند ناراضى نيستم- اى پروردگار من
﴿10﴾
فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) زيرا كه رعايت حق ايشان بر من واجبتر و احسانشان به من قديمتر و نعمتشان نزد من بزرگتر از آن است كه ايشان را در گرو عدالت كشم يا نسبت به ايشان معارضهى به مثل كنم وگرنه اى خداى من- طول اشتغال ايشان به پرورش من و شدت رنجشان در پاس داشتنم چه خواهد شد، و تنگى و عسرتى كه در راه رفاه من تحمل كردهاند كجا به شمار خواهد آمد؟
﴿11﴾
هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ
﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.
(11) هيهات! ايشان نمىتوانند حق خود را از من استيفاء كنند و من نمىتوانم حقوقى را كه بر ذمهى من دارند تدارك كنم و وظيفه خدمت ايشان را بجا آورم پس بر محمد و آل او رحمت فرست و مرا اعانت كن اى بهترين كسى كه از او مدد طلبيده مىشود. و مرا توفيق ده، اى راه نمايندهتر كسى كه به او روى آورده مىشود و در آن روز كه همهى نفوس را- بدون آنكه ستم كرده شوند- جزا مىدهى، مرا در زمرهى كسانى كه پدران و مادران خود را خوار مىدارند قرار مده.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) بار الها، بر محمد (ص) و آل و نسل او رحمت فرست و پدر و مادرم را به بهترين امتيازى كه به پدران و مادران بندگان مومنت بخشيدهاى اختصاص ده، اى بخشندهتر بخشندگان.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) بار الها، در پى نمازها و در قسمتى از اوقات شب و در ساعتى از ساعات روزم ذكر ايشان را از يادم مبر.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) بار الها، بر محمد (ص) و آل او رحمت فرست و مرا به وسيلهى دعايم دربارهى ايشان و ايشان را به سبب مهربانيشان دربارهى من مشمول آمرزش حتمى قرار ده و به وسيلهى شفاعت من به طور قطع از ايشان خشنود شود ايشان را با اكرام به سرمنزلهاى سلامت برسان.
﴿15﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) بار الها، اگر ايشان را پيش از من آمرزيدهاى پس ايشان را شفيع من ساز و اگر مرا پيش از ايشان مورد آمرزش قرار دادهاى، پس مرا شفيع ايشان كن تا در پرتو مهربانى تو در سراى كرامت و محل مغفرت و رحمتت گرد آئيم، زيرا كه تو صاحب فضل عظيم و نعمت قديمى، و تو مهربانتر مهربانانى.