وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
آفريدگارا، چشمم بر كمان ماه افتاد، و از تو در اين ماه سعادت و سلامت و نعمت و بركت آرزو دارم
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى هلال ماه، اى آفريدهى فرمانبردار،
اى چرخندهى بىآرام،
اى كه در مكانهاى تقدير شدهات مىآئى و مىروى،
اى كه از فلك تدبير شده مىگذرى،
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) من به خدائى كه به يارى تو بر ظلمات شب نور مهتاب مىپاشد، و به وسيله تو مشكلات كار روز را آشكار مىسازد، و تو را نشانهاى از استيلاى خويش و نمونهاى از قدرتش قرار داده، ايمان دارم.
به آن كسى ايمان دارم كه تو را به افزايش و كاهش بدر و هلالت، به دميدن و آشكار شدنت، به غروب و پنهان گشتنت، و به رخ نمودن و پنهان گرديدنت، فرمانبردار ساخت. اى هلال ماه، تو در تمام آن حالات، فرمان خداوند مىبرى و به سوى اراده و خواستش روان مىگردى.
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) اى هلال ماه، پاكى را چنين خدائى سزاست كه آنچه در آفرينش تو تقدير داشته، بس شگفتانگيز، و دقيق و حساس است و تو را ماهى نو براى كارى تازه قرار داده است.
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) اى هلال ماه، از آفريدگار و پروردگار تو و خود، و از تقديرساز و صورتگر من و تو، مسئلت دارم كه بر «محمد» و خاندان او درود فرستد، و تو را ماهى پر بركت و نيك آفرين سازد كه روزهاى اين ماه ما را بىنعمت نگذارد و ماهى باشد كه پاكى گناهان ما را به آلودگى نافرمانى تبديل نكند.
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) ماهى باشد كه: از آفات و تباهيها و بديها ايمن مانيم،
ماهى كه: در سعادت و، نيكىاش، بد اخترى و نحوست راه نيابد.
ماهى كه: بركت آورد و از رنج و سختى دور گردد.
ماهى كه: مشكلات و معضلات در پاكى و سادگىاش آميخته نشود.
ماهى كه: همه خير آورد و از بلا و بدى دورتر باشد.
ماهى كه: ايمن از وساوس شيطان، و ايمانآفرين باشد.
ماهى كه: با نعمت و احسان و سلامت و اسلام همراه باشد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. حاجت پذيرا، چنان كن كه ما خشنودترين كسانى باشيم كه ماه بر آنان طلوع كرده است. پاكترين كسانيكه به آن مىنگرند، و خوشبختترين مومنانى كه تو را در اين ماه عبادت و بندگى مىكنند. به ما آن توفيق عطا فرما كه در اين ماه به سوى تو «توبه» آوريم، و تو ما را از بلاى گناه ايمن دارى.
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) دعا پذيرا، چنان كن كه در اين ماه سپاس و شكر تو در دل ما روان گردد. جامه عافيت بر تن ما بپوشان و با اطاعت و بندگى، نعمت خويش را بر ما بيش از پيش افزايش ببخش، زيرا تو بسيار نعمتبخش ستودهئى.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان پاك و مبرى از گناهش باد.