وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
«نيايش آن حضرت عليهالسلام، هنگامى كه به «ماه نو»، نظر مىفرمود»
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى آفريده و مخلوقى كه فرمانبردار، پويندهى گرمرفتار، آمد و شدكننده در منازل تقدير، تصرفكننده در چرخ تدبير هستى!
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) ايمان آوردم به كسى كه تاريكيها را به وسيلهى تو روشن نمود، و آنچه را كه به پردهى ابهام بود، در پرتوت آشكار فرمود، و تو را نشانى از نشانههاى جهان دارىاش، و علامتى از علائم پادشاهىاش قرار داد، و به فزونى و كاستى، و طلوع و غروب، و رخشندگى (فروغ تمام) و گرفتگى (انكساف)، مسخرت ساخت، در همه اين احوال، تو فرمانبر او، و به سوى خواستهاش شتابانى.
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) منزه است او، چه شگفتانگيز است تدبيرى كه دربارهى تو، به كار برده، و چه دقيق است آنچه در موردت انجام داده، تو را كليد ماهى نو، براى كارى نو ساخته است،
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) از اين رو، از خدائى كه پروردگار من و تو، و خالق من و تو، (و مهندس) و مقدر من و تو، و صورتگر من و تو است درخواست مىنمايم كه بر محمد و آل او رحمت فرستد، و تو را هلال با بركتى قرار دهد كه گردش روزهايش در محاق نيفكند (و ناپديد نسازد)، و (هلال) پاكىيى كه آن را لوث گناهان نيالايد،
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) هلال ايمنى از آفتها، و سلامتى از بديها، هلال سعادتى كه نحوست در آن نباشد، و ميمنتى كه عسرت، همراه آن نگردد، و سهولتى كه هيچ دشوارى با آن نياميزد، و خيرى كه هرگز شرى با آن ممزوج نشود، هلال ايمنى و ايمان، و نعمت و احسان، و سلامت و اسلام (تسليم در برابر حق و برهان).
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را از خرسندترين كسانى قرار ده كه اين هلال، بر آنان طلوع كرده، و پاكيزهترين افرادى كه به آن، نظر انداخته، و نيكبختترين مردمى كه در اين ماه، به عبادتت پرداختهاند. و ما را در اين ماه به توبه، موفق فرما، و از گناه، حفظ نما، و از ارتكاب نافرمانىات بازدار،
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) و به شكر نعمتت ملهم ساز، و در جامههاى عافيت بپوشان، و با توفيق انجام كمال طاعتت در اين ماه، منت و لطف را بر ما كامل گردان، البته تو بسيار بخشنده و ستودهاى. و درود خداوند بر محمد و آل او كه پاكان و پاكيزگانند.