وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
نيايش او (ع) وقتى به ماه نو مىنگريست
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى آفريدهى فرمانبردار و روندهى جاودانه به يك حال و پيوسته سبك سير كه در منزلهايى كه به اندازهى معين مقدر شده است در رفت و آمدى و در چرخ گردان فلكى كه محل قضاى الهى و جاى تدبير امور كرهى خاك است، تصرف دارى
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) ايمان آوردم به آن كس كه تيرگيها را به نور تو روشن كرد و آنچه را كه (با احساس و ادراك) به دشوارى مىتوان دريافت به تو روشن و آشكار ساخت و تو را نشانهاى از نشانههاى چيرگى و استيلاى قاهر خود آفريد و در حلقهى فزونى و كاستى و طلوع و غروب و تافتن و تيره شدن به خدمت گماشت. تو در همه احوال فرمانبردار اويى و در حركت به سوى خواست او درنگ ندارى
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) منزه است ذات متعالش كه در كار تو چه شگفتانگيزى و طرفه آفرينى كرده و در ساختن تو چه لطيف و بىمانند هنرى بكار برده است. تو را كليد ماهى نو ساخته است براى كارى نو
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) پس من از خدا كه پروردگار من و توست و آفرينندهى من و تو و تقديركنندهى من و تو و نگارندهى من و تو، مسئلت دارم كه بر محمد و خاندان او درود فرستد
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) و تو را ماه بركت قرار دهد كه روزگار آن را از ميان ما نبرد و ماه طهارت كه گناه آن را نيالايد هلال امن از آفتها و سلامت از بديها، هلالى خجسته و باشگون كه بىشگونى در آن راه نيابد. هلال فرخندگى كه با آن ناخجستگى نباشد، هلالى گرهگشاى كه فروبستگى با آن نياميزد، هلال خير كه شرى آن را نيالايد. بارى، هلال امن و ايمان و نعمت و احسان و سلامت و سلامتانگيز
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از پسنديدهترين مردمى قرار ده كه ماه نو بر آنان مىتابد و از پاكترين كسانى كه به آن مىنگرند، و از نيكبختترين افرادى كه تو را در اين ماه عبادت مىكنند. و در اين ماه ما را توفيق توبه عنايت فرماى و از گناهكارى بپاى و از ارتكاب به نافرمانى نگاه دار
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) و به ما توفيق آن ده كه شكر نعمت تو بجاى آوريم و سپر عافيت را پوشش ما قرار ده و نعمت خود را با توفيق كمال طاعت بر ما به كمال رسان. همانا كه تو بخشايشگر نعمتها و در خور سپاسى. و درود خدا بر محمد و خاندان پاك و پاكيزهى او باد.