وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
نيايش آن حضرت هنگام ديدن هلال
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى آفريدهى فرمانبر، اى روندهى زودگذر، اى كه در منازل مقدر شده براى تو مى آيى و مىروى، اى كارگزار خدا در چرخ گردونى كه جاى تدبير كارهاست،
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) ايمان آوردم به آن كس كه تاريكىها را به وسيلهى تو روشن گردانيد، و چيزهاى مبهم را به فروغ تو پديدار نمود، و تو را نشانهاى از نشانههاى چيرگى و فرمانروايى خود قرار ده، و به فزونى و كاستى و طلوع و غروب و تابندگى و تيرگى رام و مسخر ساخت، و تو در همهى اين حالات، فرمانبردار او بودى و بىدرنگ در پى انجام دادن هر چه مىخواست.
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) منزه است خدا، كه آنچه در كار تو تدبير كرده، بس شگفتانگيز است، و آنچه دربارهى تو انجام داده، پر ظرافت و دقيق، و تو را كليد ماهى نو براى كارى نو قرار داده است.
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) پس من از خدايى كه پروردگار من و پروردگار توست، و آفرينندهى من و آفرينندهى توست، و تقديرساز سرنوشت من و تقديرساز سرنوشت توست، و صورتگر من و صورتگر توست، مىخواهم كه بر محمد و خاندانش درود فرستد و تو را ماه بركت قرار دهد؛ بركتى كه گذشت روزها از آن نمىكاهد؛ و ماه پاكى و پاكيزگى؛ آن پاكيزگى كه چرك گناهانش نمىآلايد؛
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) ماه ايمنى از آفات و دور ماندن از بدى ها، و ماه سعادت كه در آن بدشگونى نباشد، و ماه فرخندگى كه سختى و نامرادى بدان راه نيابد، و ماه آسانى و آسودگى كه هيچ دشوارى با آن نياميزد، و ماه نيكى و خير كه هيچ بدى آن را نيالايد، و ماه امن و ايمان و نعمت و احسان و سلامت و اسلام.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست وما از خشنودترين كسانى قرار ده كه اين هلال بر آنان طلوع كرده است، و از پاكترين مردمى كه به سوى آن نگريستهاند، و از نيكبختترين كسانى كه در اين ماه تو را عبادت مىكنند. در اين ماه، ما را توفيق بازگشت به سوى خود عنايت كن، و از گناه در امان دار، و از اين كه با دست خود نافرمانىات كنيم، حفظ فرما.
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) به ما الهام كن كه نعمتت را سپاس گوييم. بر تن ما جامهى عافيت بپوشان و توفيقى ده كه طاعتت را به كمال رسانيم و تو نعمت خود را بر ما تمام كنى؛ زيرا تو بخشندهى نعمتهاى بزرگى، و در خور سپاسى. خداى تعالى درود فرستد بر محمد و خاندان پاك و پاكيزهى او.