وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
از دعاهاى امام عليهالسلام است هنگامى كه به هلال و ماه نو نگاه مىكرد
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى آفريده شدهى فرمانبردار، اى هميشه در رفتار شتابكننده،اى آمد و شد كننده در منزلهاى قرار داده شدهاى تصرفكننده در فلك و چرخى كه جاى تدبير و نظم (امور) است،
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) گرويدم به كسى كه به وسيلهى تو تاريكيها را روشن كرد و به سبب تو مشكلات امور را آشكار ساخت، و تو را نشانهاى از نشانههاى ملك خود، و علامتى از علامتهاى قدرت و توانائيش (بر همه چيز) قرار داد، و تو را فرمانبردار كرد با فزونى (نور) و به كاستن آن، و به طلوع و هويدا شدن و به غروب و پنهان گشتن و به روشن گرديدن و كسوف و تيرگى در همهى آن حالات و چگونگيها تو او را فرمانبردار و به سوى ارادهاش شتابكنندهاى،
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) و منزه و پاك (از نقايص) است او چه شگفت است آنچه در آفرينش تو مقدر نموده، و چه دقيق و باريكست آنچه دربارهى تو انجام داده، تو را كليد ماهى نو براى كارى نو قرار داده،
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) از خدائى كه پروردگار من و پروردگار تو، و آفرينندهى من و آفرينندهى تو، و تقديركنندهى من و تقديركنندهى تو و صورت بخشندهى من و صورت بخشندهى تو است درخواست مىنمايم، كه بر محمد و آل او رحمت و درود فرستد
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) و تو را ماه بركت و نيكى گرداند كه روزها آن بركت را از ميان نبرد، و ماه با طهارت و پاكى كه گناهان آن را چركين نسازد، ماه ايمنى از آفتها و تباهىها، و سلامتى و بىگزندى از بديها ماه سعادت و نيكبختى كه نحوست در آن راه نيابد و ماه بركت كه سختى در زندگى با آن نباشد، و ماه آسانى كه دشوارى با آن درهم نشود، و ماه خير و نيكى كه شر با آن آميخته نگردد ماه ايمنى (از شيطان) و ايمان (به خدا و رسول (ص) و اوصياء) و نعمت و احسان و سلامتى و اسلام،
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از خوشنودترين كسانى كه هلال بر آنها طلوع نموده قرار ده و از پاكيزهترين كسانى كه به سوى آن نگاه كردهاند و از سعادتمندترين كسانى كه تو را در آن ماه پرستش مىكنند و ما را در آن براى توبه و بازگشت توفيق ده، و از گناه حفظ فرما، و از بجا آوردن معصيت و نافرمانيت نگاهدار،
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) و سپاسگزارى از نعمت خود را در دل ما انداز، و پوششهاى عافيت و تندرستى را به ما بپوشان، و به وسيلهى كامل كردن طاعت در آن نعمت (خود) را بر ما كامل ساز زيرا تو بسيار نعمت دهنده و ستوده شدهاى، و خدا درود فرستد بر محمد و آل او كه (از هر زشتى) پاكيزه و پاك هستند