وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
و از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام است هنگامى كه رؤيت هلال مىفرمود و به ماه نو نظر مىانداخت
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى آفريدهى مطيع و فرمان بردار (اى ماه)! اى كوشاى سريع و شتابان! اى رفت و آمد كننده در جايگاههاى مقدر شده! و اى متصرف و جابجا شونده در فلك تدبير.
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) ايمان آوردم به آن خدايى كه تاريكىها را به نور تو روشن ساخت و سايههاى مبهم را به وسيله تو واضح نمود و تو را آيه و نشانهاى از نشانههاى ملك و پادشاهى خويش و علامتى از علامات سلطنت خويش قرار داد و با افزودن و كاستن و طلوع و افول و فروغ و خاموشى تو را به كار گرفت و مسخر خويش ساخت و در همهى اينها تو مطيع او و به آنچه اراده فرمود شتابان گشتى.
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) پاك و منزه است خدا! چه عجيب و شگفتآور است تدبيرى كه در امر تو دارد و چه دقيق است آنچه در شأن تو انجام داده است، تو را كليد ماهى نو براى انجام دادن كار نو قرار داد.
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) پس، از خدا كه پروردگار من و توست و خالق من و توست و مقدرات من و تو در دست اوست و صورتگر و چهرهساز من و توست، مىخواهم كه بر محمد و آل او درود فرستد و تو را هلال بركتهايى قرار دهد كه گذشت ايام آنها را در محاق نيفكند و از بين نبرد و هلال طهارت قرار دهد كه گناهان آن را آلوده و تباه نسازند.
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) هلال ايمنى از آفات، هلال سلامت از سيئات و بدىها، هلال سعادت و خوش شگونى كه در آن نحسى و شومى نباشد، و يمن و خوشى كه ناگوارى در آن نباشد، و خير و خوبى بدون آميختگى با شر و بدى، هلال امن و ايمان و نعمت و احسان و سلامت و اسلام باشد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) خدايا! بر محمد و آل او درود فرست و ما را از راضىترين كسانى قرار ده كه اين هلال بر آنها طلوع كرده و پاكيزهترين كسانى كه به آن نظر افكنده و سعادتمندترين كسانى كه در اين ماه به عبادت تو كوشيده است. و ما را توفيق ده تا در اين ماه توبه كنيم و ما را در اين ماه از گناه مصون دار و از ارتكاب و دست يازيدن به نافرمانيت حفظمان كن.
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) و اداى شكر نعمتت را به ما ارزانى دار و لباسهاى زرهگون عافيت بر ما بپوشان و با توفيق كمال طاعت و فرمان بردارى، منت خود را بر ما اتمام فرما. چرا كه تو بخشندهى نعمتهاى بزرگى و تويى ستوده، و درود خدا بر محمد و آل او كه پاك و پاكيزهاند.