دعای 43 ( دعا هنگام نگاه کردن به هلال ) ترجمه ابوالحسن شعرانی

(1) اى آفريده‌ى فرمانبر و رونده‌ى سبك‌سير به اندازه منزلها مى‌نوردى و به چاره‌گرى در چرخ مى‌گردى.

(2) ايمان آوردم به كسى كه تاريكيها را به تابش تو روشن كرد و نهانها را به فروغ تو آشكار ساخت و تو را يكى از نشانهاى پادشاهى و علائم ملك خود گردانيد و تو را به فزايش و كاهش و طلوع و غروب و فرو زندگى و گرفتگى رام ساخت، در همه حالات فرمانبردار او بودى و سوى اراده‌ى او شتافتى.

(3) پاكست خداوند! در كار تو شگفت تدبيرى كرده و لطيف هنرى بكار برده است. تو را كليد ماه نو ساخته و براى كارى تازه پرداخته،

(4) پس مى‌خواهم از خداوند كه پروردگار من و تست و آفريننده‌ى من و تو و اندازه‌گير كار من و تو و نگارنده‌ى من و تو كه درود بر محمد و خاندان او فرستد.

(5) و تو را ماهى خجسته گرداند كه با گذشتن روزها خجستگى آن پايدار ماند و ماه پاكى كه گناه آن را پليد نكند. از آسيبها ايمن و از معاصى بى‌گزند گذرد. ماه نوى با شكون باشد بى‌هيچ نحوست و فرخنده بى‌هيچ شومى و ماه آسانى كه سختى با آن آميخته نگردد و خيرى كه بشر آلوده نشود. ماه نوى كه امن و ايمان در بردارد و به نعمت و احسان و تندرستى و اسلام ممتاز باشد.

(6) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و ما را از جمله‌ى پسنديده‌ترين كسانى قرار ده كه ماه بر آنها طلوع كرد و از پاكترين مردمى كه سوى آن نگريستند و نيكبخت‌ترين بندگانى كه در اين ماه عبادت تو كردند. و ما را توفيق توبه ده و از گناه دور دار و از معصيت حفظ كن‌

(7) و به شكر نعمت توفيق ده و در دل ما انداز كه شكر نعمت گذاريم و ما را به سپر عافيت بپوشان و در اين ماه به طاعت و عبادت كامل، نعمت خود را بر ما تمام كن، توئى بخشنده‌ى نعمت مستحق سپاس بسيار «و صلى الله على محمد و آله الطيبين الطاهرين»