وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
آنگاه كه به هلال ماه مىنگريست
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى مخلوق مطيع كه به سرعت در گردشى، و در جايگاههاى مقدر شده در تردد و رفت و آمدى، و در آسمان تدبير الهى قرار دارى.
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) ايمان دارم به آنكه به تو تاريكيها را روشن، و مجهولات را به تو روشن گرداند، و تو را نشانهاى از نشانههاى خلقتش و علامتى از علائم قدرتش قرار داد، و در تو زيادى و كاستى، و طلوع و غروب، و نورانى بودن و خاموش شدن را مقدر كرد، و در تمامى اين حالات مطيع او بوده و به انجام اوامرش شتاب مىكنى.
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) پاك و منزه است، چه عجيب است آنچه در تو تدبير گرديده، و چه زيباست آنچه در تو قرار داده شده است، تو را آغاز آمدن ماهى جديد قرار داد،
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) از پروردگار خود و تو، و آفريدگار من و تو، و تدبيركنندهى كار من و تو، و تصويرگر من و تو مىخواهم كه بر محمد و خاندانش درود فرستد، و تو را هلال بركت قرار دهد كه روزها آن را زائل نسازند، و هلال پاكى قرار دهد كه گناهان آن را آلوده ننمايد.
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) هلالى كه از آفات امنيت دهد، و از گناهان سلامتى عطا نمايد، هلال سعادتى قرار دهد كه نحوستى در آن نباشد، و هلال خوشى قرار دهد كه كدورتى در آن جلوه ننمايد، و هلال آسايشى قرار دهد كه مشكلى در آن راه نيابد، و هلال نيكى قرار دهد كه شرى با آن مخلوط نگردد، هلال امنيت و ايمان و نعمت و احسان و سلامت و اسلام.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از خشنودترين كسانى قرار ده كه اين هلال بر آنان مىتابد، و پاكترين كسى كه بدان مىنگرد، و سعادتمندترين كسى كه در آن تو را عبادت مىكند، و در آن ما را به توبه موفق و از گناه پناه ده، و در آن از انجام گناهان ما را حفظ فرموده،
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) و در آن شكر نعمتت را به ما الهام نما، و پوششهاى سلامتىات را بر ما بپوشان، و با كامل كردن عبادتت در آن منتت را بر ما تمام نما، تو منتگذار و ستودهاى، و درود خدا بر محمد و خاندان پاك و پاكيزهاش باد.