وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي الْهِلَالِ
دعا هنگام رؤيت ماه
از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام، هنگامى كه به «ماه نو» نظر مىفرمود
﴿1﴾
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .
(1) اى مخلوق و آفريده فرمانبردار، پوينده و حركت كنندهى دائم و سريع، آمد و شد كننده در منازل و جايگاههاى تقدير و مشخص شده تصرف كننده در فلك تدبير!
﴿2﴾
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
(2) ايمان آوردم به كسى (خدائى) كه تاريكىها را به وسيلهى تو روشن كرد، و مجهولات و مبهمات را به سبب تو آشكار ساخت، و تو را نشانهاى از نشانههاى ملكش، و علامتى از علامات سلطنت و حكومتش قرار داد، و تو را با زيادى و نقصان (نور و روشنايى)، و به طلوع و افول، تابندگى و گرفتنى (كسوف) خدمتگزار و فرمانبردار ساخت، و در همهى اين احوال تو مطيع و فرمانبردار هستى، و به سوى خواستهاش شتابانى.
﴿3﴾
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
(3) منزه است او چه شگفتانگيز است تدبيرى كه در آفرينش تو به كار برده، و چه دقيق است آنچه دربارهى تو انجام داده، تو را كليد ماهى نو براى كارى نو ساخته است.
﴿4﴾
فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ
(4) بنابراين، از خدايى كه پروردگار من و پروردگار تو، و آفريننده من و آفرينندهى تو، و تقدير كنندهى من و تقدير كنندهى تو، و صورتگر من و صورتگر تو است درخواست دارم كه: بر محمد و آل او درود فرستد، و تو را هلال پر بركتى قرار دهد كه گردش روزها بركت تو را از بين نبرد، و تو را هلال پاك و طاهرى قرار دهد كه گناهان آن را آلوده نسازد.
﴿5﴾
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .
(5) و تو را هلال ايمنى از آفتها، و سلامتى از بديها قرار دهد، هلال با سعادتى كه نحوست و بدى در آن راه نيابد، و ماه با ميمنتى كه سختى همراه آن نباشد، و ماه با سهولتى كه هيچ دشوارى با آن ممزوج نشود، و ماه خير و نيكى كه هرگز شرى با آن آميخته نگردد، و هلال امن و ايمان و نعمت و احسان و سلامت و اسلام.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
(6) بار خدايا! بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از خشنودترين كسانى كه اين هلال بر آنان طلوع نموده، و پاكيزهترين افرادى كه به آن نظر انداخته، و سعادتمندترين كسانى كه در اين ماه به عبادت و پرستش تو پرداخته قرار ده، و ما را در اين ماه به توبه موفق فرما، و از گناه حفظ فرما، و از ارتكاب گناه و معصيت نگهدار.
﴿7﴾
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
(7) و شكر و سپاس نعمتت را در آن به ما الهام فرما، و جامههاى عافيت را به ما بپوشان، و با كامل كردن طاعتت در اين ماه نعمتت را بر ما تمام فرما، زيرا تو بسيار بخشنده و ستودهاى و درود خداوند بر محمد و آل پاك و پاكيزه او باد.