وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَوْمَ الْأَضْحَي وَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ
دعاى عيد قربان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ ، وَ الْمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطَارِ أَرْضِكَ ، يَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ وَ الطَّالِبُ وَ الرَّاغِبُ وَ الرَّاهِبُ وَ أَنْتَ النَّاظِرُ فِي حَوَائِجِهِمْ ، فَأَسْأَلُكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ هَوَانِ مَا سَأَلْتُكَ عَلَيْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
(1) اى خداى من اين روزى بس مبارك است (كه عيد سعيد امت پيغمبر است) و مسلمانان در اين روز از اطراف عالم در پيشگاه حضورت مجتمع گشته و بعضى به درخواست حاجت از حضرتت و برخى طالب (رحمتت) و برخى مشتاق (لطف و عنايتت) و ترسان و هراسان (از قهر و سطوتت) و تو در حاجات و مقاصد خلق به چشم لطف و عنايت به همه نظر دارى پس از حضرتت درخواست مىكنم كه به جود و كرمت (كه لازمه ذات مقدس تست) و آسانى و ناچيزى حاجتم بر تو كه بر پيغمبر اكرم و آل پاكش درود و رحمت فرستى
﴿2﴾
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ ، وَ لَكَ الْحَمْدَ ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، مَهْمَا قَسَمْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ خَيْرٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِكَ ، أَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيْهِمْ تَهْدِيهِمْ بِهِ إِلَيْكَ ، أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً ، أَوْ تُعْطِيهِمْ بِهِ خَيْراً مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي وَ نَصِيبِي مِنْهُ .
(2) باز درخواست مىكنم اى خداى عالم اى آفرينندهى ما تنها پادشاه ملك وجود توئى و حمد و ستايش مخصوص تست و خدائى در عالم هستى جز تو نيست و توئى كه به صفت حلم و بردبارى و كرم و مهربانى و عطا و بخشش موصوفى (و به هر صفت كمال آراستهاى) و داراى وصف عظمت و جلال و بزرگوارى و كرمى و پديد آرنده آسمانها و زمين درخواستم اى خدا از حضرتت اين است كه هر آنچه در ميان بندگان با ايمانت قسمت مىكنى از خير و نيكوئى و سلامت و عافيت بركت و هدايت يا توفيق طاعت يا هر خيرى كه به آنها عطا مىكنى كه به واسطه آن خير آنان را به سوى خود هدايت مىفرمائى و به واسطه آن خير نزد خود به آنها لطف مىكنى يا خيرى از خيرات و نعمت و بركات دنيا و آخرت اعطا نمائى از تو درخواست دارم كه از همهى آنها به من بهره وافر (و حظ كامل به كرمت) عطا فرمائى
﴿3﴾
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ الْحَمْدَ ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَاةً لَا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلَّا أَنْتَ ، وَ أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ مَنْ دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ ، يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لَهُمْ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(3) اى خداى عالم مسئلت مىكنم از حضرتت كه تنها سلطان ملك آفرينش توئى و حمد و ستايش مخصوص تست و هيچ خدائى در عالم وجود غير تو نيست مسئلت مىكنم كه بر محمد مصطفى و آل اطهارش درود و رحمت فرستى كه آن حضرت بنده خاص تو و رسول گرامى تست و حبيب و محبوب تو و برگزيدهى از خلق تست و هم بر آل او كه نيكوكاران و پاكان و برگزيدگان اهل عالمند درود و رحمتى كه از عظمت و بسيارى جز تو كسى قادر بر حساب آن نباشد (و بر عظمت آن آگاه نتواند شد) و درخواست دارم كه در ثواب دعاها و اعمال صالحى كه در اين روز بندگان با ايمانت مىكنند ما را هم شريك فرمائى اى پروردگار عالميان (اى آفريننده عوالم بىنهايت) و باز درخواست مىكنم از حضرتت كه ما و جميع آن مومنان را كه از گناهانمان درگذرى (و همه ما را ببخشى و بيامرزى) كه تو البته بر هر چيز قادرى.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِي ، وَ بِكَ أَنْزَلْتُ الْيَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي وَ مَسْكَنَتِي ، وَ إِنِّي بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ أَوْثَقُ مِنِّي بِعَمَلِي ، وَ لَمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ تَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ هِيَ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا ، وَ تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ ، وَ بِفَقْرِي إِلَيْكَ ، وَ غِنَاكَ عَنِّي ، فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلَّا مِنْكَ ، وَ لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَيْرُكَ ، وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ سِوَاكَ .
(4) پروردگارا من به درگاه كرمت به اعتماد كامل حاجتم را آوردم و به حضرتت فقر و مسكنت و بيچارهگيم را عرضه داشتم زيرا من به بخشش و آمرزش و رحمت نامنتهاى تو بيش از عمل خود وثوق و اعتماد دارم و البته محقق است كه مغفرت و رحمت بىانتهايت بسى بيش از گناهان من است.
(عفو خدا بيشتر از جرم ماست
نكتهى سر بسته چه گوئى خموش)
پس اى خدا بر محمد و آلش درود فرست و برآوردن هر حاجتى كه دارم به كرمت همه را تعهد فرما به آن قدرت بىانتهايت كه بر تو اين حاجت من (و همهى حاجات و كليهى امور عالم) به آن قدرت بىحد سهل و آسان است و به واسطه فقر و حاجتى كه من به تو دارم و استغنا و بىنيازى كه تو از من دارى كه اى پروردگار هرگز خيرى به من نرسيد مگر از جانب تو (و از رحمت بىپايان حضرتت) و هيچ كس از من شرى (و رنج و دردى) را برطرف نكرد غير تو (و لطف و عنايت بىانتهاى ذات اقدس تو) و در امر دنيا و آخرتم به احدى جز تو اميدوار نيستم
﴿5﴾
اللَّهُمَّ من تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوَفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَيْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ ، فَإِلَيْكَ يَا مَوْلَايَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ طَلَبَ نَيْلِكَ وَ جَائِزَتِكَ .
(5) اى خداى من هر كس به درگاه مخلوقى (پادشاهى اميرى وزيرى بزرگى) خود را مهيا و آماده با ساز و برگ مستعد گردانيده به اميد صله و عطا و جوائز و بخششهائى از درگاه آن مخلوق اى مولاى من من هم مهيا و مستعد و آماده در اين روز (عيد قربان) آمدهام به درگاه حضرتت به اميد عفو و بخششت و در طلب عطا و جوائز كرم و احسانت.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ لَا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ مِنْ رَجَائِي ، يَا مَنْ لَا يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُهُ نَائِلٌ ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ ، وَ لَا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ سَلَامُكَ .
(6) پروردگارا پس درود و رحمت فرست بر محمد و آل پاكش و مرا هم در اين روز عيد از اميدى كه (به لطف و كرمت) دارم نااميد مگردان اى آنكه اصرار و الحاح تمام محتاجان و مستمندان عالم به درگاهت تو را از بخشش و عطوفت باز ندارد و از عطا و احسانت بىنيازمندان نكاهد بارى اى مولاى من من به درگاه كرمت نيامدم به وثوق و اعتماد بر عمل صالحى كه پيش انجام داده باشم و نه به اميد شفاعت احدى از مخلوق مگر شفاعت (پاكان و برگزيدگان حضرتت) محمد و آل پاكش كه درود و تحيت بر آن پيمبر گرامى و اهل بيتش باد.
﴿7﴾
أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِي ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِينَ ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ .
(7) به درگاهت آمدهام در حالى كه به جرم و گناه خود و بدكارى و ستم بر نفس خويش اقرار و اعتراف مىكنم. به درگاهت آمدهام در حالى كه به عفو و بخشش بزرگ تو اميدوارم آن عفوى كه تمام خطاكاران عالم را شامل است آن عفوى كه بىنهايت است و از جرم و گناه تمام خلق بيشتر است) باز با همه جرم و خطاى خلق طول مدت پايدارى و سماجتشان بر جرم بزرگ هم تو را مانع از آن نشد كه بر بندگان به رحمت و مغفرت بازگردى (و همه را مشمول رحمت نامنتهاى خود فرمائى)
﴿8﴾
فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ ، وَ عَفْوُهُ عَظِيمٌ ، يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ ، يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ وَ تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ .
(8) پس اى خدائى كه رحمتت وسيع (و بىحد و انتها) است و عفو و بخششت بزرگ (بىپايان) است اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ اى خداى كريم بر محمد و آل پاكش درود فرست و بر من هم به فضل و كرمت به رحمت و عطوفت بازگرد و به مغفرت و بخششت وسعتم عطا فرما.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا ، وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ ، لَا يُغَالَبُ أَمْرُكَ ، وَ لَا يُجَاوَزُ الَْمحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ ، وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ وَ لَا لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا ، وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً ، وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِكَ ، وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً .
(9) بار الها اين مقام رسالت (و شفاعت امت و وساطت رحمت) همانا مخصوص خلفاء و رسولان تو و برگزيدگان تست كه آنان محل امانت (و مخزن اسرار) تواند در درجهى عالى معرفت و رتبه اعلاى تقرب كه تو آن رتبه را به آنها اختصاص دادى و آنان (به واسطه عشق و محبت كامل) از مقام احديتت در ربودند و تو آن را مقدر بر آنان فرمودى و هرگز كسى بر فرمان تقدير قطعى و تدبير حتمى تو غلبه نتواند كرد.
(زيرا امر تكوينى تو موجب نظام اتم احسن اتقن عالم است و ابدا تغيير و تبديل نپذيرد) به هر كيفيت و هر وقت و ساعت كه مشيتت تعلق گرفته همان گونه بالضروره وقوع خواهد يافت چون تو داناترى (به نظم خلقت) و علمت محيطتر به حسن نظام كامل عالم است و در كيفيت خلقتت كسى تو را متهم به نقص نخواهد كرد و عاقلى در اراده و مشيتت نقصانى نخواهد يافت تا آنگاه كه برگزيدگانت و رسولانت باز به حكم مشيت بالغهات مغلوب و مقهور دشمنان شده و مقام خلفاى تو را نااهلان ربودند و آنگاه آنان بنگرند كه خلق فرمان تو را تغيير و تبديل داده و كتاب و شرعت را پشت سر انداختند و احكام و فرائضت را از نهج تشريع تو به كلى منحرف ساختند سنن پيغمبرت را رها كردند ( و به كلى از جاده انسانيت و طريق خداپرستى دور شدند و به اطاعت هواى نفس و پيروى شيطان جن و انس از بهشت سعادت محروم و به دوزخ شقاوت محكوم گرديدند باز حكم تقدير و مشيتت حاكم است)
﴿10﴾
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الآْخِرِينَ ، وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ .
(10) خدايا بر دشمنان رسولان و خلفايت از اولين و آخرين لعنت فرست و بر هر كس كه راضى به فعل زشت آنها باشد و از آنها پيروى و همراهى كند بر همه لعنت فرست
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ، كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ ، وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ الَّتمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ .
(11) پروردگارا بر محمد و آل پاكش درود فرست كه تو ستوده صفات و بزرگوار حقيقتى بر آنان درود و رحمتى فرست و تحيت و بركاتى به مانند همان بركات و رحمتها كه براى برگزيدگانت ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى و بر محمد و آل پاكش (و بر شيعيانشان به ظهور ولى الله اعظم) فرج عاجل و گشايش و راحت و قوت و نصرت و تمكين و اقتدار كامل عطا فرما
﴿12﴾
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ وَ الْإِيمَانِ بِكَ ، وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ ، وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(12) و باز پروردگارا مرا هم از اهل توحيد و ايمان به حضرتت و تصديق به رسالت پيغمبرت قرار ده و پيرو امامانى كه اطاعتشان را بر ما امت فرض و حتم فرمودهاى و به واسطه آنها و به دستشان امر طاعت را جارى بر خلق داشتهاى بگردان و اين دعا را (از كرم) اجابت فرما. اى پروردگار جهانها (و عوالم بىحد و انتها.)
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ ، وَ لَا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ ، وَ لَا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ ، وَ لَا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ وَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ هَبْ لَنَا يَا إِلَهِي مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ ، وَ بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ .
(13) اى خداى من و غضب تو را جز حلم تو برنگرداند و قهر و خشمت را جز عفو و بخششت فروننشاند و از عقاب و عذابت به جز رحمتت پناهى نيست و از قهر و سطوتت چيزى جز تضرع و زارى به درگاهت مرا نجات نتواند داد پس بارالها بر محمد و آل پاكش درود و رحمت فرست و فرج و گشايشى در كار اى خداى من عطا فرما به همان قدرت كامله كه به آن قدرت بندگان مرده را زنده مىگردانى و به آن قدرت كه ديارها و سرزمينهاى خشك بىروح را سبز و خرم مىسازى و (گلها و گياهها و ميوههاى گوناگون و دانههاى متنوع براى رزق بندگان و جنبندگان در زمين مىرويانى)
﴿14﴾
وَ لَا تُهْلِكْنِي يَا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي ، وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي ، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي ، وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي ، وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي ، وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ
(14) و اى خداى من مرا به غم (دنيا و اندوه آخرت و غصهى فراق خود معذب و هلاك مگردان تا آنكه دعاهايم مستجاب گردانى و اجابت دعايم را) (تو از لطف و كرم) به من بفهمانى و طعم عافيت (و سلامت و آسايش كامل) را تا آخر عمر به من بچشان و (به لطف و كرمت) مرا به شماتت دشمن مبتلا مگردان و دست دشمنان را از من كوتاه ساز و دشمن را بر من مسلط مگردان
﴿15﴾
إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي ، وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي ، وَ إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي ، وَ إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي ، وَ إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي ، وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ ، وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ ، وَ لَا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ ، وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ ، وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَي الظُّلْمِ الضَّعِيفُ ، وَ قَدْ تَعَالَيْتَ يَا إِلَهِي عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً .
(15) اى خداى من اگر تو مرا سربلند سازى و رفعت مقام عطا كنى آن كيست كه بتواند مرا خوار و ذليل سازد؟ و اگر تو مرا ذليل و خوار گردانى آن كيست كه بتواند مرا عزيز و گرامى كند؟ (محققا هر كه را خدا ذليل كند كسى عزيزش نتواند كرد و كسى را كه خدا عزيز و گرامى دارد هيچكس او را ذليل نتواند كرد چون قدرت خدا نامتناهى و عين ذات اوست و قدرت خلق در مقابل قدرت كامله حق ناچيز و زبون است) و اگر مرا ضعيف و زبون سازى آن كيست كه بتواند مرا قوى و گرامى كند و اگر تو مرا عذاب و عقاب كنى آن كيست كه بتواند به حالم ترحم كند و اگر به خواهى مرا هلاك كنى آن كيست كه بر حكم نافذت نسبت به بندهات اعتراض كند يا در كار او سئوال و درخواستى تواند كرد و البته من مىدانم (و بر همه روشن است) كه هرگز در حكم تو ظلم نيست و هم در انتقامت تعجيل نخواهد بود (بلكه تا آنجائى كه حلم و عفو را صلاح بدكاران دانى بجاى انتقام در حق بندگان حلم مىفرمائى تا توبه كنند و لايق عفو و رحمتت گردند) البته آن كس در كار انتقام تعجيل و شتاب مىكند كه بترسد قدرت انتقام از او فوت شود (و ديگر قادر بر انتقام بدكاران نشود اما تو قدرتت ازلى و ابدى است و همه وقت بر انتقام بدان قادرى و از تو هرگز وقت انتقام فوت نخواهد شد) (و البته تو هرگز ظلم در حق خلق نخواهى كرد زيرا) آن كس ظلم مىكند كه ضعيف و عاجز باشد كه از بدان و دشمنان به حق و عدالت انتقام كشد و تو اى خدا بسيار بسيار برتر و بالاتر از آنى (كه ضعيف و عاجز در كار خلق شوى و سستى و ناتوانى در قدرت كاملهات راه يابد).
﴿16﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً ، وَ لَا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً ، وَ مَهِّلْنِي ، وَ نَفِّسْنِي ، وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ ، فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي وَ تَضَرُّعِي إِلَيْكَ .
(16) پروردگارا بر محمد و آل پاكش درود و رحمت فرست و مرا هدف تير بلا و انتقام خود مگردان و مرا مهلت و فرصت (براى توبه و انابه و لايق عفو و رحمت شدن) عطا فرما و لغزشهايم كمتر فرما و مرا به بلاهاى پى در پى مبتلا مگردان كه (اى خداى مهربان) تو ضعف و ناتوانى و بيچارگى مرا مىبينى و نالهى زارم را به درگاهت مشاهده مىكنى
﴿17﴾
أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي .
(17) اى خداى من امروز من به لطف و كرمت از شرار قهر و غضبت پناه مىآورم پس تو درود فرست بر محمد و آل پاكش و مرا پناه ده
﴿18﴾
وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ سَخَطِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْنِي
(18) و امروز من به جوار رحمتت از خشم و انتقامت پناهنده مىشوم تو اى خدا درود فرست بر محمد و آل پاكش و مرا در جوار كرمت بپذير
﴿19﴾
وَ أَسْأَلُكَ أَمْناً مِنْ عَذَابِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ آمِنِّي .
(19) و از حضرتت ايمنى از عذاب مىطلبم. درود بر محمد و آل پاكش فرست و مرا به كرمت از عذابت ايمنى عطا فرما
﴿20﴾
وَ أَسْتَهْدِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اهْدِنِي
(20) و از تو اى خدا هدايت مىطلبم (هدايت كامل ثابت) درود فرست بر محمد و آل پاكش و به كويت مرا هدايت فرما
﴿21﴾
وَ أَسْتَنْصِرُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ انْصُرْنِي .
(21) و اى خدا من از تو نصرت و يارى مىطلبم (در جميع امور) تو بر محمد و آل پاكش درود فرست و (به لطف خاصت) مرا يارى فرما
﴿22﴾
وَ أَسْتَرْحِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْحَمْنِي
(22) و اى خدا من از حضرتت رافت و مهربانى مىطلبم پس درود فرست بر محمد و آل پاكش و بر حالم رحمت فرما
﴿23﴾
وَ أَسْتَكْفِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي
(23) و اى خدا من از حضرتت كفايت امورم را درخواست مىكنم درود فرست بر محمد و آل پاكش و كرم كن و تمام امورم را كفايت فرما (و از شر همه دشمنان و نفس اماره و شيطان و رخنه و فساد مفسدان و آسيب و فتنه آخر زمان مرا محفوظ دار)
﴿24﴾
وَ أَسْتَرْزِقُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي
(24) و اى خدا من از درگاه كرم تو روزى مىطلبم درود فرست بر محمد و آل پاكش و مرا روزى (وسيع) عطا فرما
﴿25﴾
وَ أَسْتَعِينُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي .
(25) و اى خدا از تو اعانت و نصرت مىطلبم بر محمد و آل پاكش درود فرست و مرا نصرت فرما
﴿26﴾
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي .
(26) بر محمد و آل پاكش درود فرست و اى خدا از گناهان من در گذر (و بر همه قلم عفو در كش)
﴿27﴾
وَ أَسْتَعْصِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اعْصِمْنِي ، فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْءٍ كَرِهْتَهُ مِنِّي إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ .
(27) و اى خدا از تو عصمت و ترك معصيت مىطلبم پس بر محمد و آل پاكش درود فرست و مرا از معصيت محفوظ دار كه اى پروردگار ديگر من به كارى كه تو را از آن كار كراهت باشد هرگز باز نگردم (هيچ گناهى را (از صغيره و كبيره) اگر مشيت حضرتت خواهد هرگز اعاده نكنم).
﴿28﴾
يَا رَبِّ يَا رَبِّ ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ ، وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ ، وَ خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ ، وَ بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ ، وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ ، وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، وَ صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الآْخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ ، وَ تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ).
(28) اى پروردگارا اى پروردگار اى آنكه كمال عطوفت و مهربانى و احسان و انعام را به خلق دارى اى خداى صاحب جلال و بزرگوارى بر محمد و آل پاكش درود فرست و جميع آنچه از تو درخواست كردم و به شوق حضرتت از درگاه كرمت طلبيدم همه را اجابت فرما و به اراده لازم و قضا و قدر حتمى تقدير و امضاء فرما و در آنچه قضاى تو بر من مقدر كرده با خير و بركت قرار ده و كرم و تفضل فرما بر من در آن تقدير و در آنچه از آن مقدرات به من عطا مىكنى همه را مايهى سعادت و بهجتم مقرر فرما و از فضل و كرم خود و از آن رحمت واسعهى خويش باز بر آنچه عطا كردى هنوز بيفزا كه همانا اى خدا تو رحمتت بىحد واسع و كرم و بزرگواريت بىانتهاست و هر آنچه به من عطا كردى (در دار دنيا) متصل و پيوسته به خيرات و نعمتهاى ابدى آخرت گردان اى مهربانترين مهربانان عالم وجود «و بعد از ختم اين دعا دست به دعا بردار و هر چه به خاطرت رسيد از خدا به طلب و هزار مرتبه صلوات بر محمد مصطفى و آل پاكش بفرست كه امام سجاد عليهالسلام بعد از اين دعا چنين مىكرد.»