وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَوْمَ الْأَضْحَي وَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ
خداوندا، در اين روز خجسته «اضحى» و روز «جمعه» شكر و سپاس تو گويم
﴿1﴾
اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ ، وَ الْمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطَارِ أَرْضِكَ ، يَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ وَ الطَّالِبُ وَ الرَّاغِبُ وَ الرَّاهِبُ وَ أَنْتَ النَّاظِرُ فِي حَوَائِجِهِمْ ، فَأَسْأَلُكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ هَوَانِ مَا سَأَلْتُكَ عَلَيْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
(1) آفريدگارا، اين روزى است مبارك و فرخنده و خجسته. روزى است كه مسلمانان از هر گوشه و كنار زمين تو، گرد هم آيند و آمرزش از تو خواهند و نعمت از تو جويند و پاداش از تو گيرند. بيمناك از عذاب تو باشند، و تو در نياز آنان بصير و بينائى.
پروردگارا، به دليل احسان و كرمت از تو درخواست مىكنم كه بر «محمد» و خاندانش درود فرستى.
﴿2﴾
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ ، وَ لَكَ الْحَمْدَ ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، مَهْمَا قَسَمْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ خَيْرٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِكَ ، أَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيْهِمْ تَهْدِيهِمْ بِهِ إِلَيْكَ ، أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً ، أَوْ تُعْطِيهِمْ بِهِ خَيْراً مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي وَ نَصِيبِي مِنْهُ .
(2) كردگارا، خداى ما توئى و سلطنت و فرمانروائى اين ملك هستى از آن تو باشد. حمد و ثنا تو را سزاست و معبودى جز تو- اى خداى بزرگ- نيست. توئى كه شكيبائى، مهربانى، نعمت بخشى، عظيم و با احسانى، پديد آورنده آسمانها و زمينى. جهان آفرينا، آنگاه كه به بندگان مومن خويش: خير و عافيت، بركت و هدايت، و كردار به طاعت تقسيم مىكنى. يا خيرت را از روى منت بر آنان مىبخشى، و آنان را به آن نيكوئى هدايت مىكنى، يا آنان را نزد خويش بلندپايه مىگردانى، يا خيرى از دنيا و آخرت به آنان مىدهى، قسمت و نصيب مرا از اين الطاف بسيار كن.
﴿3﴾
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ الْحَمْدَ ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَاةً لَا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلَّا أَنْتَ ، وَ أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ مَنْ دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ ، يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لَهُمْ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(3) پاك آفرينا سپاس و سلطنت تنها تو را سزاست. معبودى جز تو نباشد. و من از تو درخواست مىكنم كه بر «محمد»، بنده و فرستاده و برگزيده و اختيار شده خودت از ميان آفريدگانت، و همچنين بر خاندانش كه از نيكوكاران و پاكانند، درود بفرست. درودى كه بر شمارش و مقدارش هيچ كس جز تو توانائى نداشته باشد.
حاجت پذيرا، چنان كن كه ما هم در اين روز فرخنده، در دعا و درخواست بندگان برگزيده و شايسته تو كه همهى مومن و معتقدند، سهيم و شريك باشيم، اى خداوند جهانيان.
آمرزگارا، تو، ما و آنان را بيامرز، زيرا تنها تو بر هر چيز توانائى.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِي ، وَ بِكَ أَنْزَلْتُ الْيَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي وَ مَسْكَنَتِي ، وَ إِنِّي بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ أَوْثَقُ مِنِّي بِعَمَلِي ، وَ لَمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ تَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ هِيَ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا ، وَ تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ ، وَ بِفَقْرِي إِلَيْكَ ، وَ غِنَاكَ عَنِّي ، فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلَّا مِنْكَ ، وَ لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَيْرُكَ ، وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ سِوَاكَ .
(4) محتاج نوازا، نياز و حاجت من به سوى تو است. من عجز و نياز خويش به درگاه و آستان تو آورم. كردار من نسبت به عفو و رحمتت، و گذشت و مهربانيت ناچيز است، و به لطف تو ايمان دارم. مىدانم كه عرصه عفو تو وسيعتر از فضاى گناهان من است.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بنده نوازا، هر حاجت و درخواستم بپذير، زيرا كه مىدانم تو بر هر چيزى توانائى و هر كار براى تو سهل و آسان است. روى نياز من تنها به سوى تو هست و تو از من بىنيازى. هيچ كس جز تو به من خيرى نرساند، و هرگز كسى بدى از من دور نساخته است. اميدم در كار دنيا و پاداش آخرت به هيچ كس جز تو نباشد.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ من تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوَفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَيْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ ، فَإِلَيْكَ يَا مَوْلَايَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ طَلَبَ نَيْلِكَ وَ جَائِزَتِكَ .
(5) عابد نوازا، هر كس رو به هر مخلوق مىكند، اميد به عطا و لطف و بخششى دارد، پس تو اى مولاى من، من هم رو به تو آوردهام تا كه امروز مرا به عفو خويش بنوازى و بر من احسان كنى.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ لَا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ مِنْ رَجَائِي ، يَا مَنْ لَا يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُهُ نَائِلٌ ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ ، وَ لَا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ سَلَامُكَ .
(6) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
روزى بخشا، امروز اميدم را نوميد مكن، زيرا تو آنكس هستى كه هيچ حاجت و نيازى او را به رنج و سختى، گرفتار نسازد، و از عطاى تو هرگز كم نشود.
آمرزگارا، من به اعتماد و اطمينان به نيكوكاريهاى گذشتهام، و به اميد شفاعتگرى «محمد» و خانواده او- كه درود تو بر آنان باد- كه آفريدگان ممتاز تو هستند، رو به سوى تو آوردهام.
﴿7﴾
أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِي ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِينَ ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ .
(7) گناه بخشا، در حال اعتراف به گناه و خطا رو به آستان تو نهادم و اميد به عفو و مغفرت تو دارم. چنان عفوى از تو مىخواهم كه بر گناهكاران مىبخشى. آن مغفرتى كه هر چند در گناه و خطا پايدارى و استقامت ورزند، باز هم مانع احسان و آمرزش تو نشود.
﴿8﴾
فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ ، وَ عَفْوُهُ عَظِيمٌ ، يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ ، يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ وَ تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ .
(8) رحمانا، اى كه رحمتت عظيم و گذشتت كريمانه است. اى بزرگ و بزرگوار. اى كريم و كرامت بخش. درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. تو به لطف خويش بر من احسان فرما، و به فضل خويش با من مهربان باش، و روزن آمرزش خويش به روى من فراخ بساز.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا ، وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ ، لَا يُغَالَبُ أَمْرُكَ ، وَ لَا يُجَاوَزُ الَْمحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ ، وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ وَ لَا لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا ، وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً ، وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِكَ ، وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً .
(9) بنده پرورا، اين جايگاه مخصوص خلفاء و جانشينان و برگزيدگان تو است. اين همان مكانى است كه دشمنان دين و ايمان، مقام درستكاران ترا- كه به آنان رفعت و بلندپايگى دادهاى- از آنان ربودند. حال آنكه تقدير در دست تو بود، و هيچ كس امر تو را دگرگون نكند، و تدبير محتوم ترا- آنگونه كه خواهى در هر زمان و در هر مكان،- تغيير نتواند داد. تو آن تقدير ساز عظيمى كه به راز كار جز تو، هيچ كس آگاه نيست. توئى كه در خلق و تدبير، كسى تو را متهم نكند. توئى كه برگزيدگان و جانشينانت به ظاهر شكست خوردند و حقشان از دست رفت. به نظر آنان مىرسد كه: امر تو تغيير يافت، كتابت فراموش شد، اهداف و نظرها از راههاى حق منحرف شدند، و ترك سنت رسول تو شد.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الآْخِرِينَ ، وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ .
(10) عدالت گسترا، نفرين و خشم تو بر: دشمنان آنان، دشمنان حال و آينده آنان، و هر كس كه از خصومت و دشمنى آنان خوشحال مىشود، و هر كس از آنها پيروى مىكند، باد.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ، كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ ، وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ الَّتمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ .
(11) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
خداوندا، بىگمان كه ستايش و بزرگوارى تراست. پس درود تو بسان رحمت و نيكيهايت بر برگزيدگانت باد. به «ابراهيم» و خاندان «ابراهيم» باد. تو غم و اندوه از اينان ببر و سعادت ابدى نصيبشان فرما و به آنان يارى كن و در رحمت و بركت به آنان شتاب فرما.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ وَ الْإِيمَانِ بِكَ ، وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ ، وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(12) آفريدگارا، چنان كن كه من از توحيدگويان، و اهل ايمان و مومنان، پذيرندگان تو، اعترافكنندگان به پيامبرت و پيشوايانى كه امر به پيروى از آنان فرمودهاى، باشم. جزو كسانى باشم كه توحيد و ايمان و دعوت به سوى تو به يارى آنها انجام مىپذيرد.
پروردگارا، اى كه آفريدگار تمام اجزاء آفرينشى، دعايم بپذير.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ ، وَ لَا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ ، وَ لَا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ ، وَ لَا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ وَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ هَبْ لَنَا يَا إِلَهِي مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ ، وَ بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ .
(13) كردگارا، خشم تو را جز شكيبت، و دشوارى انتقام تو را جز عفو و گذشتت از ميان نبرد. تنها رحمت تو هست كه رهائى از عذاب را ممكن مىسازد. من جز از راه زارى به عفو تو راهى ندارم.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندانش باد.
جهان آفرينا، به ما از سوى خويش- همانگونه كه به قدرتت مردگان زنده كنى، و شهرهاى ويران آباد گردانى- چاره و گشايشى عطا فرما.
﴿14﴾
وَ لَا تُهْلِكْنِي يَا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي ، وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي ، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي ، وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي ، وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي ، وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ
(14) اى قادر متعال، نميرانم مگر اينكه بىگناه و اندوه بميرم، مگر اينكه دعايم تو پذيرفته باشى. پس آنگاه مرا از اجابت نيايشهايم آگاه بساز، و تا پايان عمر لذت سعادت و سلامت را به من ارزانى بدار. چنان كن كه، دشمن از من شاد نشود، و هرگز او بر من پيروز نگردد.
﴿15﴾
إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي ، وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي ، وَ إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي ، وَ إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي ، وَ إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي ، وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ ، وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ ، وَ لَا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ ، وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ ، وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَي الظُّلْمِ الضَّعِيفُ ، وَ قَدْ تَعَالَيْتَ يَا إِلَهِي عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً .
(15) هستى سازا، اگر تو مرا ارج و قدر بخشى، پس كيست كه مرا خوار و بيمقدار كند؟ اگر تو مرا خوار و پست گردانى، پس كيست كه مرا به والائى و اقتدار رساند؟ اگر تو مرا عزيز دارى، پس كيست كه مرا ذليل كند؟ اگر تو مرا ذليل سازى پس كيست كه مرا عزيز دارد؟ اگر تو مرا رنج و عذاب دهى، پس كيست كه به من لطف و مهربانى كند؟ و اگر تو مرا هلاك سازى، هيچ كس نيست كه مانع كار تو شود و به كار تو اعتراضى و در كارت پرسشى كند. من اعتراف دارم كه در فرمان تو ظلمى و در انتقامت هيچ شتابى نيست. آنكس شتاب كند كه از اتلاف وقت بهراسد، و ضعيف و ناتوان ستم كند. حال آنكه، اى خداى بزرگ، بىگمان كه تو برترى، برتر از، حتى اين بزرگى و بلندپايگى.
﴿16﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً ، وَ لَا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً ، وَ مَهِّلْنِي ، وَ نَفِّسْنِي ، وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ ، فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي وَ تَضَرُّعِي إِلَيْكَ .
(16) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
پاك آفرينا، مرا هدف تير بلا و انتقام و كيفر خود قرار مده به من فرصت مغفرت بخش و اندوه از من دور كن، و از خطاى من بگذر، و گرفتار هيچ بلا مكن. زيرا كه مىبينى چگونه ناله و زارى سر مىدهم.
﴿17﴾
أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي .
(17) پناه پذيرا، من امروز از خشم تو، به تو پناه مىبرم، تو مرا در پناه خويش بگير.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿18﴾
وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ سَخَطِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْنِي
(18) گناه بخشا، من امروز از خشم تو خود را پرهيز مىدهم، تو مرا از خشم خويش دور بدار.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿19﴾
وَ أَسْأَلُكَ أَمْناً مِنْ عَذَابِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ آمِنِّي .
(19) يارى بخشا، من امروز از خشم و غضب تو، از تو ايمنى مىطلبم. تو مرا ايمنى ببخش.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿20﴾
وَ أَسْتَهْدِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اهْدِنِي
(20) بنده نوازا، من امروز از تو هدايت مىجويم، تو مرا به راه راست هدايت فرما.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿21﴾
وَ أَسْتَنْصِرُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ انْصُرْنِي .
(21) يارى بخشا، من امروز از تو يارى و كمك مىطلبم، تو مرا يارى فرما.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿22﴾
وَ أَسْتَرْحِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْحَمْنِي
(22) رحمت آفرينا، من امروز از تو لطف و رحمت مىخواهم، بر من رحمت آر.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿23﴾
وَ أَسْتَكْفِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي
(23) بىنيازا، من امروز از تو نيازمندانه آرزو مىكنم كه بىنيازم سازى. تو مرا از هر نياز، بىنياز فرما.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿24﴾
وَ أَسْتَرْزِقُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي
(24) روزى بخشا، من امروز از تو رزق و روزى مىطلبم، مرا رزق و روزى ببخش.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿25﴾
وَ أَسْتَعِينُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي .
(25) يارى بخشا، من امروز از تو يارى مىخواهم، به من يارى كن.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿26﴾
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي .
(26) آمرزش پذيرا، من امروز به خاطر گناهان گذشتهام از تو آمرزش مىخواهم، تو مرا به عفو و مغفرت خويش بنواز.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿27﴾
وَ أَسْتَعْصِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اعْصِمْنِي ، فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْءٍ كَرِهْتَهُ مِنِّي إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ .
(27) گناه بخشا، من امروز از تو آرزوى دورى از گناه دارم، مرا از گناه دور ساز. زيرا اگر تو بخواهى، من به كار ناپسندى كه رضاى تو نيست، نزديك نخواهم شد.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
﴿28﴾
يَا رَبِّ يَا رَبِّ ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ ، وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ ، وَ خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ ، وَ بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ ، وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ ، وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، وَ صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الآْخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ ، وَ تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ).
(28) خدايا خدايا، اى بخشنده و اى مهربان، اى بزرگوار و احسانگر، آنچه از تو خواستهام، و به خاطر آنچه به درگاه تو زارى كردهام به من ببخش و نيايشم را بپذير.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
دعا پذيرا، دعايم بپذير و آنرا اجابت و تقدير فرما. در آرزويم آنچه حكم مىكنى، برايم خير بفرست، و تداوم خير و بركت و لطف و مرحمت را با آنها همراه بساز. به يارى آن، بر من احسان فرما، و در آنچه به من مىبخشى، نيكبختم كن. از بىكران فضل و كرمت بر من ببخشاى، زيرا تو توانگر بخشندهاى، و همهى آن انعام و اكرام را به خير و نيكى آخرت پيوسته دار، اى مهربانترين مهربانان.