اخلاق خوبان، ص: 84
دنبال آن اتصال می يابد، چه كم باشند و چه بسيار، كوتاه و كوچك خواهد شد و كوچكی می نمايد. و با اين عمل خوشترين درس را به ما می آموزد كه اگر چيزی همچون وكالت، وزارت، رياست، ثروت، قدرت به شما افزودند، گردن نكشيد، بلكه اينهمه، می بايست، مايه خشوع و فروتنی بيشتر شما باشد.
بلال كه پيامبر را بيشتر در سجده می ديد و يا با چشمان گريان، روزی لب به سخن گشود و پرسيد: يا رسول اللَّه! اينهمه گريه و سجود چرا؟
و پيامبر فرمود:
آيا نبايد بنده ای سپاسگزار باشم.
نبايد به دنبال آنچه بر من افزون می شود خاضع تر و خاشع تر باشم.
عُمَر، كه بر مسند خلافت بود، سلمان را گفت: تو ايرانی هستی، و با زبان و فرهنگ ايرانيان آشناتر و آگاهتری، پس استانداری استان مدائن را بپذير.
استان مدائن، استانی عظيم و بزرگ بود.
اما سلمان گفت: مهلت می خواهم، و بعد پاسخ می گويم.
انسان كه نبايد فريفته منصب و مقام باشد، و به هر قيمتی بپذيرد، و از هر راه كه رسيد پذيرا شود.
عزيزان! مبادا برای منصب و مقام و پُست، خود را پست كنيد، و آتش دوزخ را برای خود دست و پا كنيد.
|
آنچه منصب می كند با جاهلان |
از فضيحت كی كند صد ارسلان «1» |
|
|
بيخ و شاخ اين رياست را اگر |
بازگويم دفتری بايد دگر «2» |
|
______________________________ (1) مثنوی معنوی، دفتر چهارم، بيت 1441.
(2) مثنوی معنوی، دفتر پنجم، بيت 523.
