دعای 2 ( دعا در صلوات و درود بر رسول خدا و بیان اوصاف آن حضرت ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) سپاس پروردگارى را كه بر رسالت حضرت محمد صلى الله بر ما منت گذاشت و وجود مبارك او را رحمت بر بندگان خود قرار داد. درود و تحيت فراوان بر او و دودمان پاك نهاد او باد گشايش اين رحمت فقط براى ملت اسلام و بر ملل پيشين در قرون گذشته ارزانى شد. قدرت او بر همه چيز و در همه زمان‌ها و مكان‌ها سلطه و حكومت دارد و از چيزى عاجز نيست هر چند بزرگ و عظيم و نيرومند باشد. از علم و حيطه قدرت او خارج نيست و هرگاه نظر لطف و عنايت فرمايد از نظر او محو و فراموش نمى‌شود

(2) و آنچه آفريده است به ما ارزانى مى‌دارد و ما را شاهد و ناظر تمام نعم خود فرمود تا منكرين او را بنگريم چگونه معذب مى‌باشند و نعمت اندك خود را بر ما بسيار گردانيد.

(3) پروردگارا رحمت فرست بر محمد (ص)، امين و رسول خود كه پيغام و حق تو را به امانت ابلاغ كرد. درود بر برگزيده‌ى مخلوق تو و پسنديده‌ترين بندگانت باد كه امام و پيشواى رحمت و راهنماى خير و كليد گنجهاى بركت است.

(4) تحيت بر آن روح با عظمتى باد كه جان خود را بر سر امر رسالت تسليم كرد

(5) و بدن خود را از هر مكروه و نامكروه و ناملايمى فرا پيش داشت.

(6) او آشكار و روشن كرد طريقه دعا و تقاضا را كه چگونه از دربار تو طلب سعادت‌كنند و بر سر اين وظيفه با خويشان خود به مبارزه برخاست‌

(7) و با دشمنانت جنگ و پيكار كرد تا رضاى تو را به دست آورد

(8) و براى رضاى خاطر تو با قبيله‌اى و قومى كه تو را انكار كردند قطع رابطه فرمود

(9) و براى زنده نگهداشتن آئين پاك آسمانى تو منكرين را راند

(10) و گرويدگان را نزديك ساخت تا دربارگاه تو چشم بر حكم و گوش بر فرمان تو فرا دارند.

(11) او در راه دوستى با گويندگان دور و نزديك دوست شد

(12) و با نزديكان مشرك و كافر دشمن و بدخواه گرديد.

(13) درود بر آن پيغمبرى كه جان خود را به تعب و رنج انداخت تا در امر و ابلاغ رسالت كوتاهى نكرده باشد،

(14) بدن خود را به مشقت انداخت تا قوم خود را به سوى تو دعوت كند

(15) و بشر را به نيكى و نصيحت و اندرز و موعظت فرا خواند تا به سوى تو رهبرى كند،

(16) او براى انجام اين منظور مقدس از موطن خود مهاجرت كرد و در شهر غربت دور از وطن رحلت نمود تا نيكوتر وظيفه خود را انجام دهد. او در سرزمينى قدم گذاشت و شهرى را مسقط الراس خود قرار داد و با مردمى ديگر انس گرفت تا دين پاك تو را گرامى دارد و براى نشر آن از آن مردم ياورى جويد و بر اهل كفر غالب گردد.

(17) اين انديشه پاك و اين منظور مقدس به آنچه پيش بينى فرمود جامه عمل پوشيد و با كمك اهل آسايشگاه جديدش بر قوم كافر و مشرك غلبه كرد و دشمنان تو را از ميان برداشت.

(18) او در امر رسالت تدبير تمام كرد و حق دوستان ترا تا فتح و پيروزى به اراده تو و با كمك و نيروى غير قابل اشاره تو به دست گرفت‌

(19) و با ضعفى كه داشت به جنگ و پيكار پرداخت تا دشمنان دين را نابود كرد.

(20) با همان ضعف و ناتوانى در ميان آسايشگاه آنها هجوم كرد

(21) و در بحبوبه قرارگاه كفر به جنگ پرداخت‌

(22) تا آنجا كه امر تو يعنى نصرت فيروزى ظاهر گرديد و كلمه تو اعلا و منتشر گرديد هر چند كه مشركين اكراه داشتند.

(23) پروردگارا مرتبه او به همان اندازه كه رنج برد بلند كن و درجات او را در بهشت بالا بر

(24) تا آنجا كه بين تو و او هيچ ملك مقربى نتواند واسطه و حايل گردد. پروردگارا مقام او را به درجه‌اى برسان كه هيچ پيغمبر مرسل و هيچ ملك مقربى به آن درجه نرسد

(25) و او را به گروندگان پاك سرشت و امت با ايمان معرفى فرما و شفاعت او را اعلام كن.

(26) پروردگارا تو وعده دادى كه پيغمبرت را شفيع امت قرار دهى و شفاعت او را بپذيرى. اى كسى كه بهتر از هر كسى وفاى به عهد مى‌كنى و اى پروردگارى كه با گذشت خود زشتيها را به نيكوئى‌ها تبديل مى‌فرمايى و بدى را به چند برابر نيكى پاداش عنايت مى‌كنى تو داراى فضل و احسانى و بندگانت به دربار تو چشم اميد دارند. فرستاده خاص پروردگار رساننده حجت استوار محمد كز ازل تا ابد هر چه هست به آرايش نام او نقش بست ضمان‌دار عالم سيه تا سپيد شفاعتگر روز بيم و اميد چراغى كه تا او نيفروخت نور ز چشم جهان روشنى بود دور به گوهر جهان را بياراسته به تيغ از جهان دارد اين خواسته اگر شحنه تيغ بر سر برد سر تيغ او تاج افسر برد كليد كرم بوده در بند كار گشاده بدو قفل چندين حصار نظامى‌