فارسی
دعای 2 ( دعا در صلوات و درود بر رسول خدا و بیان اوصاف آن حضرت ) ترجمه حسن ثقفی تهرانی
دعای 1
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِيدِ فِي الصَّلَاةِ عَلَي رَسُولِ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
«نيايش آن حضرت عليه‌السلام، پس از اين ستايش، در درود بر رسول خدا صلى الله عليه و آله»
«نيايش آن حضرت عليه‌السلام، پس از اين ستايش، در درود بر رسول خدا صلى الله عليه و آله»
﴿1﴾
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لَا تَعْجِزُ عَنْ شَيْ‌ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ ، وَ لَا يَفُوتُهَا شَيْ‌ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ .
(1) و ستايش خداى را كه به وجود حضرت محمد: پيامبرش- صلى الله عليه و آله- بر ما منت گذارد، نه بر امتهاى پيشين، و قرنهاى گذشته. (اين نعمت و منت) به قدرت و توانايى او (است)، قدرتى كه از هيچ چيز اگر چه بزرگ باشد، به عجز نمى‌افتد، و چيزى هر چند كوچك باشد، از حيطه و قلمرو آن، گم نمى‌گردد.
﴿2﴾
فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ مَنْ ذَرَأَ ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ ، وَ كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ .
(2) و ما را خاتم همه آفريدگان (از امتها) قرار داد، و بر منكران حق، شاهد و گواهمان ساخت، و به لطفش ما را بر آنان كه اندك بودند فزونى بخشيد.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ .
(3) بار الها! پس رحمت فرست بر محمد: امين وحيت، و انتخاب گرديده از آفريدگانت، (و شريفتر و دوست) و پسند شده از بين بندگانت، كه پيشواى رحمت، و قافله‌سالار خير، و كليد بركت است،
﴿4﴾
كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ
(4) همچنان كه او براى اجراى فرمانت جان خويش را (در طبق اخلاص گذارد و) به زحمت انداخت،
﴿5﴾
وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ
(5) و در راه تو، بدنش را آماج تيرهاى ناملايم ساخت،
﴿6﴾
وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ
(6) و در زمينه‌ى دعوت به سوى تو، به خويشاوندان نزديكش آشكارا اعلام دشمنى فرمود،
﴿7﴾
وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ
(7) و براى خوشنوديت، با بستگان و قبيله‌اش به نبرد پرداخت،
﴿8﴾
وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ .
(8) و در راه احياء دينت رشته‌ى خويشاوندى خود را گسيخت،
﴿9﴾
وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ
(9) و نزديكترين كسان را (از ساحتش) به علت انكارشان، دور داشت،
﴿10﴾
وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ .
(10) و دورتران را چون پذيراى دعوتت شدند، (به حضرتش) نزديك گرداند،
﴿11﴾
وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ
(11) و به خاطر تو با دورترين مردم، دوستى نمود،
﴿12﴾
وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ
(12) و با نزديكترين آنان آهنگ دشمنى نواخت،
﴿13﴾
و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ
(13) و خويشتن را در رساندن پيامت خسته كرد،
﴿14﴾
وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ .
(14) و در فراخواندن به آئينت، به رنج افكند،
﴿15﴾
وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ
(15) و به خير خواهى براى دعوت پذيرانت مشغول فرمود،
﴿16﴾
وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ .
(16) و به ديار غربت و به محلى كه از اهل و عشيره، و جاى نشو و نما، و زمين ولادتش، و آرامگاه جانش دور بود، هجرت نمود، مى‌خواست به دين تو عزت بخشد، و بر آنها كه به (آئين) تو كافرند غلبه كند.
﴿17﴾
حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ
(17) تا خواسته‌اش درباره‌ى دشمنانت تحقق يافت،
﴿18﴾
وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ .
(18) و تدبيرش در مورد دوستانت، به انجام كامل رسيد،
﴿19﴾
فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ
(19) پس در حالى كه از تو يارى مى‌طلبيد، و در ضعف خود، از تو نيرو مى‌گرفت، به جنگ دشمنان برخاست،
﴿20﴾
فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ .
(20) و به (عمق خاك و) مركز زندگيشان لشگر كشيد،
﴿21﴾
وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ
(21) و در ميان قرارگاهشان، بر آنان هجوم برد،
﴿22﴾
حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ ، وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ ،
﴿وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾.
(22) تا فرمان تو آشكار گشت، و كلمه‌ى (توحيد و آيين) تو، برترى يافت، و اگر چه براى مشركان، خوش‌آيند نبود.
﴿23﴾
اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ
(23) خدايا! پس به سبب زحماتى كه براى تو كشيده، او را به بالاترين درجات بهشتت برآور،
﴿24﴾
حَتَّى لَا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، وَ لَا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، وَ لَا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ .
(24) بدانگونه كه هيچ كس در مقام، با او يكسان نباشد، و در مرتبه، با وى همسرى نكند، و در آستانت هيچ فرشته‌ى مقرب، و پيامبر مرسل، با او به موازات و مساوات، برنيايد.
﴿25﴾
وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ
(25) و قبول شفاعتش را در خاندان پاكش و امت با ايمانش، بيش از آنچه به او وعده داده‌اى، به وى اعلام (و معرفى) فرما،
﴿26﴾
يَا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يَا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ .
(26) اى خدايى كه وعده‌ات نافذ و تخلف‌ناپذير است! اى كسى كه به سخن خويش وفا مى‌نمايى! اى مولايى كه گناهان را به چندين برابر، به ثواب و خوبيها مبدل مى‌سازى!، همانا تو صاحب فضل عظيمى. (داراى جود و كرامتى).
برچسب:
دعای دو صحیفه سجادیه
-دعای دوم صحیفه سجادیه
-دعای 2 صحیفه سجادیه
-دعای ۲ صحیفه سجادیه
-دومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه،
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
