فارسی
دعای 2 ( دعا در صلوات و درود بر رسول خدا و بیان اوصاف آن حضرت ) ترجمه محمد مهدی جلالی
دعای 1
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِيدِ فِي الصَّلَاةِ عَلَي رَسُولِ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
درود بر محمد و خاندان او
درود بر محمد و خاندان او
﴿1﴾
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لَا تَعْجِزُ عَنْ شَيْ‌ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ ، وَ لَا يَفُوتُهَا شَيْ‌ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ .
(1) سپاس آن خدا را كه از لطف عام
فرستاد بر ما نبى گرام
مهين نعمتى كز تمام امم
به ما خاص فرمود خير النعم
بزرگان، به هر نام و با هر نشان
به درگاه او عاجز و ناتوان
ز خردان كه خردند يا نيستند
بدين عذر، از او رها نيستند
﴿2﴾
فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ مَنْ ذَرَأَ ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ ، وَ كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ .
(2) با خاندان ختم پيمان نمود
چو بنهاد ما را گواه وجود
ز احسانمان با همه كاستى
تو خود امت آخرين خواستى
كه باشيم بر كفر اهل نفاق
گواه تو با دوستى و وفاق
چو ما را بر آنان فزون خواستى
دريغ است راه كج و كاستى
﴿3﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ .
(3) خدايا ز تو بر محمد درود
كه وحى تو را او خريدار بود
تو را از همه خلق عالم گزين
ميان پرستشگران بهترين
مهين رهبر لطف بود و عطا
ره خير را بهترين پيشوا
گشاينده‌ى بركت بى‌شمار
فرستاده‌ى خاص پروردگار
﴿4﴾
كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ
(4) بى‌انديشه از خوف يا از خطر
درين راه پر پيچ شد راهبر
﴿5﴾
وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ
(5) در اين راه هر رنج آمد پديد
محمد فرا رفت و بر جان خريد
﴿6﴾
وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ
(6) در اين راه گشتند خويش و تبار
همه بهر او دشمن آشكار
﴿7﴾
وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ
(7) مرادش چو خشنودى دوست بود
به دنبال آنها كه با اوست بود
﴿8﴾
وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ .
(8) چو مى‌خواست تا دين بماند به جا
ز خويشان خود گشت يكسر جدا
﴿9﴾
وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ
(9) چو مى‌خواست تا دين بماند به جا
ز خويشان خود گشت يكسر جدا
﴿10﴾
وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ .
(10) چو معيار دين بود و امر خدا
نگر تا چه كرد آن مهين رهنما
﴿11﴾
وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ
(11) همان را كه نزديك حق بود و دين
اگر چه از او دور، كردى قرين
﴿12﴾
وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ
(12) و گر دور بود او ز راه خدا
شدى همچو بيگانه از او جدا
كسى كو ورا دور بود و غريب
اگر يار حق بود بودش حبيب
و گر اهل حق بود و بسيار دور
به چشمان او بود مانند نور
﴿13﴾
و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ
(13) نشد خسته از بردن نام تو
نفرسود هرگز ز پيغام تو
﴿14﴾
وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ .
(14) بسى رنج بر جان خريد او چنين
كه تا خلق را خواند بر راه دين
﴿15﴾
وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ
(15) بسى راه بنمود بر خاص و عام
در اين راه بگذاشت عمرى تمام
﴿16﴾
وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ .
(16) از آنجا كه بودند خويش و تبار
ز هر كوچه‌اش كرده عمرى گذار
همان جا كه بنهاده پا در جهان
به هر گوشه‌اش يادگارى نهان
رها كرد و آنگاه با چشم تر
روان گشت سوى ديارى دگر
همه بهر اعزاز اين دين حق
كه تا خلق يابند آيين حق
﴿17﴾
حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ
(17) چو مى‌خواست پيروزى راه خويش
قدم را نهاد او در اين راه پيش
﴿18﴾
وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ .
(18) كه آنان كه اين ره گرفتند پيش
به عزت ز ديگر كسانند بيش
﴿19﴾
فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ
(19) چو يارى همه از تو او را رسيد
بدان رايت نصر را بركشيد
﴿20﴾
فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ .
(20) همانها كه خواندند افسانه‌ها
بكوبيدشان در دل خانه‌ها
﴿21﴾
وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ
(21) بر آنها بسى تاخت در خانه‌شان
بدانسان كه برگشت پيمانه‌شان
﴿22﴾
حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ ، وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ ،
﴿وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾.
(22) فرا رفت امر تو اندر جهان
اگر چه نخواهد دل كافران
﴿23﴾
اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ
(23) خدايا چو او برد رنجى چنين
فراكش به فردوس تا برترين
﴿24﴾
حَتَّى لَا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، وَ لَا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، وَ لَا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ .
(24) به جاه و مقامش مبادا قرين
ملك آخرينش نبى برترين
﴿25﴾
وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ
(25) فزونتر عطا كن به روز حساب
مقام شفاعت به ختمى مآب
كه تا اهل و امت در آن روز سخت
به ملك سلامت كشانند رخت
﴿26﴾
يَا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يَا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ .
(26) تو اى آن كه در وعده و در عمل
نشايد خلافت نبايد خلل
گناهى ز يك دوست را در حساب
بدل سازى آن هم به چندين صواب
تو اى لطف تو بر خلايق عميم
تو را نيكى و فضل باشد عظيم
برچسب:
دعای دو صحیفه سجادیه
-دعای دوم صحیفه سجادیه
-دعای 2 صحیفه سجادیه
-دعای ۲ صحیفه سجادیه
-دومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه،
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
