فارسی
دعای 2 ( دعا در صلوات و درود بر رسول خدا و بیان اوصاف آن حضرت ) ترجمه داریوش شاهین
دعای 1
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِيدِ فِي الصَّلَاةِ عَلَي رَسُولِ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
رسولا، درود بى‌پايان خدا و ما بر تو و دودمانت باد
رسولا، درود بى‌پايان خدا و ما بر تو و دودمانت باد
﴿1﴾
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لَا تَعْجِزُ عَنْ شَيْ‌ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ ، وَ لَا يَفُوتُهَا شَيْ‌ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ .
(1) سپاس ذات پاكى را سزاست كه با گزينش پيامبرش «محمد» (كه درود خداوند بر او باد) بر ما منت نهاد. منتى كه ملتهاى پيشين از بركتش بى‌بهره بودند. آن خداوندى را سپاس گويم كه در برابر هر قدرتى هر چه عظيمتر، عجز و ناتوانى نيابد و هيچ چيز- هر قدر خرد و ناچيز باشد- از چشم او پنهان نماند.
﴿2﴾
فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ مَنْ ذَرَأَ ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ ، وَ كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ .
(2) خداوندى كه ما را آخرين امت آفريده خودش قرار داد، و ما را بر آنانكه راه كفر و عناد در پيش گرفتند، شاهد و گواه گردانيد و به لطف و نعمتش ما را بر آنانكه قليل بودند، فزونى و كثرت بخشيد.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ .
(3) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد كه در وحى و پيغامت امين و راستكار بود. آنكس كه برگزيده‌ى آفريدگانت، از ميان بندگانت، پيشواى رحمتت، بنيانگذار خير و نيكى و كليد بركت و نيكبختى است.
﴿4﴾
كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ
(4) او چنان بود كه، در اجراى فرمانت بجان آماده بود،
﴿5﴾
وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ
(5) و در راه ابلاغ رسالتت، جسم خويش را به آزار انداخت،
﴿6﴾
وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ
(6) و در راه دعوت خلق به سوى تو حتى با بستگان و خويشان خويش، خصومتش آشكار شد،
﴿7﴾
وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ
(7) و در طريق رضايتت با قبيله خويش پيكار كرد.
﴿8﴾
وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ .
(8) او در حيات بخشيدن به دين تو، از خويشان دورى گزيد،
﴿9﴾
وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ
(9) و رشته خويشاوندى آنان را- به خاطر كفرشان به تو- با خويش گسست
﴿10﴾
وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ .
(10) و ميان خود و بيگانگان- به خاطر ايمانشان به تو- رشته الفت بست،
﴿11﴾
وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ
(11) و در راهت با بيگانه‌ترين مردم، دوستى ايجاد كرد،
﴿12﴾
وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ
(12) و به خاطر وجود بس عزيزت، با خويشانش دشمنى نمود،
﴿13﴾
و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ
(13) و بدينسان در راه ابلاغ رسالتت خود را خسته و فرسوده كرد.
﴿14﴾
وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ .
(14) با دعوت خلق به دينت، به رنج افتاد،
﴿15﴾
وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ
(15) و با پند و اندرز به آنانكه تو به دين و ايمان دعوتشان كرده‌اى خود را مشغول داشت.
﴿16﴾
وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ .
(16) از «مكه» هجرت كرد و به ديار بيگانه، و به نقاطى دور از زادگاه و خانه‌ى خويشان، و دور از خاكى كه او به آن انس و عشق داشت، سفر كرد. تمايلش به اين هجرت و دورى، به خاطر ارج بخشيدن به دين و آئين تو و يارى يافتن عليه اهل كفر و ناسپاسى بود.
﴿17﴾
حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ
(17) تا اينكه پيروزى بر كفران و دشمنانت كه اراده تو بود، به دست آمد.
﴿18﴾
وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ .
(18) او آنچه را در مورد ياران تو در انديشه داشت، انجام داد.
﴿19﴾
فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ
(19) پس آنگاه، همانطور كه دست يارى به سوى تو داشت، و وجود ناتوانش، به نيروى تو توان و قدرت مى‌يافت، به پيكار با دشمنان تو بپا خاست.
﴿20﴾
فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ .
(20) با آنان: در خانه‌هايشان پيكار كرد،
﴿21﴾
وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ
(21) به اقامتگاههايشان تاخت،
﴿22﴾
حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ ، وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ ،
﴿وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾.
(22) تا اينكه امروز دين تو چنين عظمت يافت و نامت در گيتى بلند و گرانقدر گرديد. هر چند كه مشركين چنين نمى‌پسنديدند.
﴿23﴾
اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ
(23) اينك آفريدگارا، براى رنجى كه پيامبر تو به خاطر تو كشيد، او را به عاليترين درجات فردوس برين بالايش ببر،
﴿24﴾
حَتَّى لَا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، وَ لَا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، وَ لَا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ .
(24) آنچنانكه همانندى در آن درجه و مقام ، و هيچ فرشته‌ى مقرب درگاهى، و پيامبر فرستاده‌اى با او برابر نباشد.
﴿25﴾
وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ
(25) خداوندا بدان گونه كه وعده كرده‌اى به او شفاعت نيكو عطا فرما تا در حق خويشاوندانش- كه از گناه پاكند- و همچنين در حق امتش، بيش از آنچه وعده فرموده‌اى شفاعت كند.
﴿26﴾
يَا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يَا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ .
(26) اى كه به وعده خود عمل مى‌كنى و گفتارت همه صدق است و راستى‌اى كه بديها را تا چندين برابر به خوبيها تبديل مى‌كنى. بى‌ترديد كه تو فضل‌مند بزرگ و بى‌مثال هستى.
برچسب:
دعای دو صحیفه سجادیه
-دعای دوم صحیفه سجادیه
-دعای 2 صحیفه سجادیه
-دعای ۲ صحیفه سجادیه
-دومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه،
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
