وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِيدِ فِي الصَّلَاةِ عَلَي رَسُولِ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
درود و صلوات بر محمد و آل محمد
﴿1﴾
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لَا تَعْجِزُ عَنْ شَيْءٍ وَ إِنْ عَظُمَ ، وَ لَا يَفُوتُهَا شَيْءٌ وَ إِنْ لَطُفَ .
(1) حمد خداى را كه به وجود مبارك پيامبرش حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم بر ما منت گذاشت در حالى كه امتهاى پيشين و مردم قبل از ما از بهرهمند شدن از آن گرامى محروم بودند. و اين به قدرت شكستناپذير باريتعالى مربوط مىشود كه هيچ چيز هر اندازه بزرگ باشد از توانايى او بيرون نيست و هيچ چيز هر اندازه كوچك باشد از دست قدرتش رهايى ندارد.
﴿2﴾
فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ مَنْ ذَرَأَ ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ ، وَ كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ .
(2) آرى خداوند تبارك و تعالى جمعيت ما مسلمانان را آخرين آفريدههاى خود قرار داد و ما را در برابر منكرين حقايق شاهد گردانيد و ما را به فضل و كرمش بر مردمى كه كم بودند فزونى بخشيد.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ .
(3) بار الها بر محمد كه امين وحىات بود درود فرست، همو كه از بين مخلوقاتت برگزيده شد. او كه رهبر رحمت و پيشواى خوبى و كليد بركت بود.
﴿4﴾
كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ
(4) همانطور كه حضرتش خود را موظف به انجام دستوراتت كرده بود
﴿5﴾
وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ
(5) و در راه رضاى تو بدن خويش را برابر سختىها و ناملايمات قرار داده بود.
﴿6﴾
وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ
(6) تا آنجا كه جهت زنده كردن دين تو با ارحام خويش قطع كرده
﴿7﴾
وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ
(7) تا آنجا كه جهت زنده كردن دين تو با ارحام خويش قطع كرده
﴿8﴾
وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ .
(8) تا آنجا كه جهت زنده كردن دين تو با ارحام خويش قطع كرده
﴿9﴾
وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ
(9) و اقوام خود را به خاطر تو دور گردانيد
﴿10﴾
وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ .
(10) و بيگانگان را بر اثر قبول تو و دين تو جزء ياران خويش نمود
﴿11﴾
وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ
(11) و با دورترين مردم براى رضاى تو پيوند دوستى بست
﴿12﴾
وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ
(12) و به خاطر تو با نزديكترين فاميل خويش دشمنى كرد.
﴿13﴾
و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ
(13) همو كه خود را در راه تبليغ پيام تو خسته كرد
﴿14﴾
وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ .
(14) و در دعوت مردم به آئين تو سختىها به جان خريد
﴿15﴾
وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ
(15) و به نصيحت و اندرز آنهايى مشغول شد كه به راه راست دعوتشان كردهاى.
﴿16﴾
وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ .
(16) او كه به شهرهاى غريب هجرت كرد. به جايى كه از وطنش دور بود و محل رفت و آمد و زادگاه و جاى انس و مجالست او نبود و اين بدين خاطر بود كه دين تو را عزت بخشيد و بر منكرين تو با كمك ديگران غلبه پيدا كرد
﴿17﴾
حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ
(17) تا در نتيجه آنچه كه دربارهى دشمنانت از فتح و پيروزى لازم بود به دست آمد،
﴿18﴾
وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ .
(18) و آنچه كه دربارهى دوستانت انديشه مىكرد به اتمام رساند.
﴿19﴾
فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ
(19) رسولالله صلى الله عليه و آله و سلم از تو يارى طلبيد و تو يارىاش كردى تا اينكه با نيروى تو به جنگ با دشمنانت اقدام نمود
﴿20﴾
فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ .
(20) و تا آنجا پيش رفت كه در شهرهايشان و حتى در خانههايشان بر آنها تاخت و فرصت جنبيدن به ايشان نداد
﴿21﴾
وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ
(21) و تا آنجا پيش رفت كه در شهرهايشان و حتى در خانههايشان بر آنها تاخت و فرصت جنبيدن به ايشان نداد
(22) تا بالاخره دين تو ظاهر شد و كلامت بالا گرفت، گرچه براى مشركين خوشايند نبود.
﴿23﴾
اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ
(23) خداوندا رسولالله صلى الله عليه و آله و سلم را به بالاترين رتبه و مقام بهشتى نايل فرما
﴿24﴾
حَتَّى لَا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، وَ لَا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، وَ لَا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ .
(24) تا هيچكس با او از نظر مقام و رتبه همانند نباشد و هيچ فرشتهاى هر چند از مقربين درگاهت باشد و هيچ پيامبر مرسلى با او برابرى نكند.
﴿25﴾
وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ
(25) بار الها شفاعت حضرتش را بيش از آنچه كه به وى وعده دادهاى شامل حال دودمان پاكيزهاش و امت مومن او بفرما.
﴿26﴾
يَا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يَا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ .
(26) اى خدايى كه خوش وعده و خوش قول هستى و اى كسى كه بديها را چندين برابر به خوبيها تبديل مىكنى، به تحقيق كه تويى صاحب فضل و كرم بزرگ.