دعای 51 ( دعا برای تضرّع و زاری به درگاه خداوند ) ترجمه سید كاظم ارفع

(1) پروردگارا تو را حمد مى‌كنم و تو سزاوار حمدى به خاطر رفتار شايسته‌ات و فراوانى نعمت‌هايت و بسيارى بخششهايت نسبت به من و به خاطر رحمتت كه مرا بر ديگران برترى دادى و نعمتت را درباره من به كمال رساندى و به تحقيق احسانت به من آنقدر است كه من عاجز از حمد و شكر آن هستم‌

(2) و اگر نبود احسانت به من و فراوانى نعمت‌هايت براى من هيچگاه به حظ و بهره‌ام نمى‌رسيدم و قادر به اصلاح نفس خويش نبودم ولكن تو خداى مهربان نسبت به من آغاز احسان نمودى و در تمام امور روزى در حد كفاف به من عنايت فرمودى و رنج بلا را از من دور ساختى و قضا و قدر ترسناك را از من برداشتى.

(3) خداوندا تويى كه در هنگام اضطرار دعايم را مستجاب مى‌فرمايى و در هنگام افتادم در ورطه گناه از گناهم درگذشتى و از دشمنان آنچه از راه ظلم از من گرفتند باز ستاندى‌

(4) خداى من ترا در هنگام درخواست بخيل نيافتم و در هنگامى كه اراده تو كردم ترا ممسك و گرفته نديدم بلكه ترا شنونده دعايم و براى مطالبم بخشنده ديدم و نعمت‌هايت را درباره خودم در هر شانى از شئونات زندگى و در هر زمان فراوان يافتم. بنابراين تو نزد من ستايش شده و ستوده‌اى و احسانت نزد من نيكوست.

(5) نفس و زبان و عقل من حمدكننده توست، حمدى كه تمام و كمال باشد و به حقيقت شكر برسد، حمدى كه رساننده رضاى تو از من باشد بنابراين مرا از خشمت رهايى ده.

(6) اى پناه من در مواقع سختى‌ها و اى درگذرنده‌ى از لغزش من، اگر نبود پرده‌پوشى تو از گناهانم از جمله رسواشدگان بودم اى آنكه مرا با يارى‌ات تاييد مى‌فرمايى، اگر نبود يارى‌ات درباره‌ى من از جمله شكست خوردگان بودم. و اى آنكه سلاطين براى او طوق ذلت بر گردنهايشان زده‌اند و از اقتدار او در هراسند و اى اهل تقوى و اى كسى كه اسماء نيكو متعلق به اوست از تو مى‌خواهم كه مرا عفو كنى و از من درگذرى. البته من بى‌گناه نيستم تا عذر آورم و قدرتمند نمى‌باشم كه پيروز گردم. پروردگارا چه بسيار بلايايى دردآور كه از من دفع كردى و چه بسيار نعمت‌هايى كه به من عطا فرموده‌اى و ديدگانم را بدانها روشن ساختى و چه احسانهاى ارزشمندى كه از تو نزد من است. و گريزگاهى ندارم تا بگريزم.

(7) از تو مى‌خواهم كه از گناهانم بگذرى و به درگاهت از گناهانى كه مرا گرفتار كرده و بر من چيره شده و هلاك و نابودم ساخته معذرت مى‌خواهم. پروردگارا از آنها به سويت گريخته‌ام در حالى كه توبه مى‌كنم پس توبه‌ام را بپذير به تو پناه مى‌برم پس پناهم ده، به تو روى مى‌آورم مرا خوار مكن. از تو مسئلت مى‌جويم مرا از در خانه‌ات محروم مكن، به تو متوسل مى‌شوم مرا به حال خود وامگذار، تو را مى‌خوانم نااميدم باز مگردان.

(8) اى خداى من در حالى تو را مى‌خوانم كه مسكين و دردمند و زارى‌كننده و نگران و هراسان و بينوا و مضطر به درگاه توام.

(9) اى خداى من از ضعف نفس خود از شتاب به آنچه به دوستانت وعده داده‌اى و از دورى نمودن از آنچه دشمنانت را به آن ترسانده‌اى شكايت مى‌كنم و نيز از زيادى اندوهم و وسوسه‌هاى درونم به تو شكايت مى‌نمايم.

(10) پروردگارا به خاطر آنچه در سر وجودم هست مرا رسوا مكن و به علت لغزشهايم نابودم مفرما. من ترا مى‌خوانم اجابتم كن گرچه وقتى تو را مى‌خوانم در اطاعت از تو سست هستم و هر چه حاجت داشته باشم از تو طلب مى‌كنم و هر كجا كه هستم راز دلم را پيش تو مى‌گذارم، بنابراين غير تو را نمى‌خوانم و به غير تو اميدى ندارم. دعوتت را اجابت كردم،

(11) دعوتت را اجابت كردم، تو هر كه به درگاهت شكايت آورد مى‌شنوى و هر كه به تو اعتماد كند به او روى مى‌آورى و هر كه به تو اهتمام جويد از گرفتارى آزادش فرمايى و هر كه بر تو پناه برد گشايشش عطا نمايى.

(12) خدايا دنيا و آخرت را به خاطر كمى شكرم بر من حرام مكن و آنچه از لغزشها درباره‌ى من سراغ دارى مورد عفوت قرار ده‌

(13) كه اگر عذابم كنى معلوم است كه من ظالم، افراط كننده و تباه‌گر، گنهكار، مقصر، واگذارنده و غافل از خطا و بهره خودم مى‌باشم و اگر عفوم فرمايى پس تو مهربان‌ترين مهربانانى.

(14)