اخلاق خوبان، ص: 119
|
تا فلك كرد فتنه انگيزی |
كس چنين فتنه ای ندارد ياد «1» |
|
اعتبار انسان
و اساساً، ارزش و اعتبار انسان جز در پيوند با خداوند نخواهد بود. و جز از اين راه به حرمت و قداست و ارج و سربلندی دست نمی يابد.
همچنانكه حرف «باء» با اتصال به واژه اللَّه حرمت و طهارت يافت، تا جايی كه دست بی طهارت بر آن نهادن حرام و مايه عقاب است، حال آنكه پيش از اتصال، پای آلوده را نيز بر آن نهادن، خطا و خلافی در پی نداشت، و نه مستلزم عقاب و عقوبتی بود.
واژه های قرآن
البته حرف «باء» تنها با اتصال به نام خداوند اين قدر و منزلت را نمی يابد، بل به هر واژه ای كه به خداوند مربوط و منتسب است، همچون ديگر واژه های قرآنی، اگر اتصال يابد، نيز اينگونه است.
همچنانكه آدميان نيز با وصل و اتصال و پيوند به آنچه با خداوند به گونه ای مربوط است، حرمت و اعتبار می يابند، و نيز پاكی و طهارت را نصيب می برند.
مسجد
و مسجد از شمار اموری است كه با خداوند مربوط است، و به وی منسوب می گردد. و از اين رو مايه طهارت و قدس، و پاكی و پاكيزگی است. زيرا جايگاهی است كه آدمی سر به بندگی می سايد، و از خود و خوديت و منيت كه عين آلودگی و ناپاكی است، طاهر و پاك می شود.
بندگی خداوند
______________________________ (1) كمال الدين حسين خوارزمی.
