دعای 15 ( دعا برای بیماری و اندوه و بلا و مریضی ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) خدايا! سپاس تو را سزاست بر تندرستى تنم كه هميشه در آن به سر مى‌برم، و تو را سپاس بر بيمارى كه در بدنم پديد آوردى،

(2) خداوندا نمى‌دانم كداميك از اين دو حالت به سپاسگزارى تو شايسته‌تر و كداميك از اين دو هنگام براى ستايش تو سزاوارتر است.

(3) آيا هنگام تندرستى كه در آن روزيهاى پاكيزه‌ات را به من گوارا ساخته، و براى درخواست خشنودى و احسانت شادمانى بخشيده، و با آن بر طاعت خويش توفيقم داده، توانايم كرده بودى،

(4) يا هنگام بيمارى كه مرا با آن رهانيدى، و هنگام نعمتهائى كه آنها را به من ارمغان دادى، تا گناهانى را كه پشت مرا سنگين كرده سبك نمايد، و از بديهائى كه در آن فرورفته‌ام پاكم سازد، و براى فراگرفتن تو به آگاه نمودن، و براى از بين بردن گناه به نعمت پيشين يادآورى باشد،

(5) در حاليكه در بين آن بيمارى كردارهاى پاكيزه‌اى است كه دو فرشته‌ى نويسنده‌ى اعمالم برايم نوشته‌اند، كردارى كه نه دلى در آن انديشه نموده، و نه زبانى به آن گويا گشته، و نه اندامى رنج كشيده، بلكه فضل و احسان توست بر من.

(6) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و آنچه برايم پسنديده‌اى را محبوبم گردان، و آنچه بر من فرود آورده‌اى را برايم آسان فرما، و مرا از چركى كردارهاى پيشينم پاك كن، و اعمال بد گذشته‌ام را نابود ساز، و شيرينى تندرستى را برايم پديد آور، و گوارائى سلامتى را به من بچشان، و بيرون شدن از بيماريم را به عفو و بخششت، و بازگشت از درافتادنم را به گذشتت، و رهائى از اندوهم را به رحمتت، و تندرستى‌ام از اين سختى را به گشايشت قرار ده،

(7) زيرا توئى كه بدون استحقاق احسان كرده و نعمت بزرگ مى‌بخشى، و توئى بسيار بخشنده و ستوده شده، و توئى داراى عظمت و بزرگى.