دعای 15 ( دعا برای بیماری و اندوه و بلا و مریضی ) ترجمه لطیف راشدی

(1) خداوندا! تو را حمد و سپاس به خاطر نعمت تندرستى و سلامتى بدنم كه همواره از آن نعمت برخوردار بوده‌ام. و سپاس تو را بر آن بيمارى كه در بدنم پديد آورده‌اى.

(2) اى خداى من! نمى‌دانم كه كدام يك از اين دو حالت براى سپاس گزارى تو سزاوارتر است؟ و كدام يك از اين دو وقت، براى حمد و ستايش تو بهتر و اولى‌تر است؟

(3) آيا زمانى كه در سلامتى به سر مى‌برم و از روزى گوارا و پاكيزه‌ات استفاده مى‌كنم و براى به دست آوردن خشنودى و فضل و كرمت، نشاط بخشيده بودى و به سبب آن (تندرستى) به من نيرو داده تا به طاعتت توفيق يابم؟

(4) يا وقت بيمارى كه به وسيله‌ى آن (مرا از آلودگى گناهان) پاكيزه نمودى و اين دردها را مانند نعمتى بر من هديه داشته‌اى تا بار گناهانم را كه بر پشتم سنگينى مى‌كند، سبك كنى و مرا از گناهانى كه در آن فرورفته‌ام، پاك سازى.

(5) و در همان حال بيمارى، دو فرشته‌ى نويسنده‌ى اعمال، در نامه‌ى عمل من حسنات و اعمال پاكيزه‌اى نوشته‌اند كه بر هيچ قلبى خطور نكرده و هيچ زبانى آن را نگفته و هيچ يك از اعضاى بدن زحمت به جا آوردنش را نكشيده، بلكه تنها به خاطر بخشايش و احسان تو به من رسيده است.

(6) بار خدايا! بر محمد و خاندانش درود و رحمت بفرست و آنچه را كه مى‌پسندى، مورد محبت و پسند من قرار ده و آنچه را كه بر من وارد نموده‌اى، آسان فرما و مرا از آلودگى گناهان گذشته پاك كن و شرارت‌ها و بدى‌هاى گذشته‌ام را محو و نابود ساز و شيرينى و لذت عافيت و تندرستى را نصيبم فرما و گوارايى سلامتى را به من بچشان و بيرون شدنم از بيمارى را به سوى عفو و بخشايش خود قرار ده و از اين زمين گيرى (گناهان) به آمرزش و گذشتت انتقالم ده و از اين اندوه و گرفتارى رهايى‌ام بخش و تندرستى و سلامتى‌ام را از اين دشوارى، با گشايش خودت همراه كن.

(7) (اى خدا!) همانا تويى كه به فضل خويش، احسان مى‌نمايى و نعمت‌هاى فراوان مى‌بخشى و بخشاينده‌اى كريم و بزرگوار هستى (كه بخششت را پايانى نيست) و صاحب عظمت و بزرگوارى هستى.