وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ بَلِيِّةٌ
از دعاهاى امام عليهالسلام است هنگامى كه بيمار مىشد يا اندوه يا گرفتارى به او رو مىآورد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي
(1) بار خدايا تو را سپاس بر سلامتى بدنم كه (پيش از اين) در آن به سر مىبردم، و تو را سپاس بر بيمارى كه (اينك) در بدنم پديد آوردهاى
﴿2﴾
فَمَا أَدْرِي ، يَا إِلَهِي ، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ، وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ
(2) پس نمىدانم، اى خداى من، كدام يك از اين دو حالت (تندرستى و بيمارى) به سپاسگزارى تو شايستهتر و كدام يك از اين دو هنگام براى ستايش تو سزاوارتر است؟
﴿3﴾
أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ ، وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ ، وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ
(3) آيا هنگام تندرستى كه در آن روزيهاى پاكيزهات را به من گوارا ساخته، و براى درخواست خوشنودى و احسانت شادمانى بخشيده و با آن بر طاعت خويش توفيقم داده توانايم كرده بودى؟
﴿4﴾
أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا ، وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا ، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ ، وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ ، وَ تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ
(4) يا هنگام بيمارى كه مرا با آن (از گناهان) رهانيدى، و هنگام نعمتها (دردها)ئى كه آنها را به من ارمغان دادى، تا گناهانى را كه پشت مرا سنگين كرده سبك نمايد، و از بديهائى كه در آن فرو رفتهام پاكم سازد، و براى فرا گرفتن توبه آگاه نمودن و براى از بين بردن گناه به نعمت پيشين (تندرستى) يادآورى باشد؟
﴿5﴾
وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ .
(5) در حاليكه در بين آن بيمارى كردارهاى پاكيزهاى است كه دو فرشتهى نويسندهى اعمالم برايم نوشتهاند، كردارى كه نه در آن انديشه نموده، و نه زبانى به آن گويا گشته، و نه اندامى (در انجامش) رنج كشيده بلكه (نيكيهاى نوشته شده در اين اوقات) فضل و احسان تو است بر من
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي ، وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي ، وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ ، وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ ، وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَي عَفْوِكَ ، وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ ، وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ ، و سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ
(6) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه برايم پسنديدهاى محبوب من گردان و آنچه كه بر من فرود آوردهاى برايم آسان فرما، و مرا از چركى كردارهاى پيش از اينم پاك كن و اعمال بد پيش از اينم را نابود ساز، و شيرينى تندرستى را برايم پديد آور، و گوارائى سلامتى را به من بچشان، و بيرون شدن از بيماريم را به عفو و بخششت و بازگشت از درافتادنم را به گذشتت و رهائى از اندوهم را به رحمتت و تندرستى (و خلاصى) مرا از اين سختى (و گرفتارى) را به گشايشت قرار ده،
﴿7﴾
إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ .
(7) زيرا توئى كه بىاستحقاق احسان مىكنى و نعمت بزرگ مىبخشى، و توئى بسيار بخشندهى ستوده شده و توئى داراى عظمت و بزرگى