وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ بَلِيِّةٌ
از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام، هنگامى كه بيمار مىشد، يا اندوه يا گرفتاريى بر او وارد مىگشت
﴿1﴾
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي
(1) بار خدايا تو را سپاس مىگويم به خاطر تندرستى و سلامتى بدنم كه هميشه از آن بهرهمند مىشوم، و همچنين تو را سپاس مىگويم به خاطر بيمارى كه در بدنم پديد آمده.
﴿2﴾
فَمَا أَدْرِي ، يَا إِلَهِي ، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ، وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ
(2) اى خداى من، نمىدانم كدام يك از اين دو حالت [سلامتى و بيمارى ] به شكر و سپاس تو سزاوارتر است؟
﴿3﴾
أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ ، وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ ، وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ
(3) آيا هنگام تندرستى كه روزهاى پاكيزههايت را بر من گوارا ساختهاى، و براى رسيدن به خشنودى و احسانت به وسيله صحت به من شادى و نشاط بخشيدهاى، و به كمك آن به انجام طاعتت كه توفيق آن را به من عطا فرمودهاى مرا نيرومند ساختهاى؟
﴿4﴾
أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا ، وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا ، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ ، وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ ، وَ تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ
(4) يا زمان بيمارى كه مرا به وسيلهى آن از گناهان پاك ساختهاى، و نعمتهايى كه آنها را به من هديه دادهاى، تا تخفيفى براى گناهانى كه بر پشتم سنگينى نموده باشد، و در بديهايى كه در آن فرو رفتهام تطهير و پاك سازد، و آگاهى و هشدارى براى انجام نعمت قبلى يعنى تندرستى باشد.
﴿5﴾
وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ .
(5) در حالى كه خلال اين بيمارى ارعمالى پاكيزهاى است كه كاتبان اعمال كه برايم ثبت و ضبط كردهاند، اعمال كه در فكر و قلب كسى خطور نكرده، و هيچ زبانى به آن گويا نشده، و هيچ كس در انجامش رنج و مشقت نكشيده، بلكه همهى اين نيكيهايى نوشته شده در خلال اين بيمارى فضل و احسان تو بر من است.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي ، وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي ، وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ ، وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ ، وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَي عَفْوِكَ ، وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ ، وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ ، و سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ
(6) 6- خدايا بر محمد و آل او درود فرست و آنچه برايم پسنديده است محبوبم گردان، و آنچه برايم فرود آوردهاى بر من آسان گردان، و مرا از آلودگيهايى كه از قبل به وجود آوردهام پاك فرما، و مرا از شر آنچه انجام دادهام رهايى بخش، و حلاوت و شيرينى تندرستى را در من ايجاد كن، و گوارايى سلامتى را به من بچشان، و مرا با عفو و بخششت از بيماريم خارج ساز، و با گذشت خود حالم را از ورود به گناه متحول ساز، و با رحمت خود مرا از اندوهم رهائى بخش، و سلامتى و تندرستىام را از اين شدت به گشايشت قرار ده.
﴿7﴾
إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ .
(7) زيرا توئى كه از روى تفضل احسان مىكنى، و از روى امتنان بخشندگى مىنمايى، و تو بخشندهاى كريم و صاحب جلال و عظمت و بزرگى هستى.