وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ بَلِيِّةٌ
از دعاهاى اوست هنگام بيمارى يا در وقتى كه اندوه و گرفتارى به او روى مىآورد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي
(1) پروردگارا! سپاس و ستايش تو راست براى برخوردارى هموارهام از نعمت سلامت بدن، و نيز تو را سپاس بر اين بيمارىاى كه اكنون در تن من پديد آوردهاى.
﴿2﴾
فَمَا أَدْرِي ، يَا إِلَهِي ، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ، وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ
(2) چرا كه اى خداى من! نمىدانم كدام يك از اين دو حالت به سپاسگزارى تو شايستهتر، و كدام يك از اين دو هنگام، براى ستودنت بهتر است.
﴿3﴾
أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ ، وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ ، وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ
(3) آيا هنگام تندرستى كه روزىهاى پاكيزهات را گوارايم ساختى و در طلب رضا و خشنودىات و به دست آوردن روزى و احسانت بانشاطم كردى و در همان حال، در به جا آوردن وظيفهى بندگى توفيقم دادى و توانا ساختى.
﴿4﴾
أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا ، وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا ، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ ، وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ ، وَ تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ
(4) يا اكنون كه بيمارم و مرا بدان، آزمودهاى و اين دردها را بر من پيشكش نمودهاى، شكر بگزارم تا از گرانبارى گناهانى كه بر دوش دارم، بكاهى، و مرا از گناهانى كه در آنها فرو رفتهام، پاك گردانى، و به درك و دستيابى به توبه، آگاهم سازى و با ياد آوردن نعمت سلامت پيشين، گناهان سنگين و گرانبارم را محو فرمايى؟
﴿5﴾
وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ .
(5) چه بسا در اين ميان، فرشتگان نويسندهى عمل، كارهاى نيك و پاكيزه را كه نه هيچ دلى دربارهى آنها انديشيده، و نه هيچ زبانى به آنها گويا شده، و نه هيچ اندامى در انجام دادن آنها به رنج و زحمت افتاده است، بلكه تنها احسان و فضل توست كه نصيبم گشته، برايم ثبت كردهاند.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي ، وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي ، وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ ، وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ ، وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَي عَفْوِكَ ، وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ ، وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ ، و سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ
(6) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و آنچه را كه بر من پسنديدهاى، در نظرم دوست داشتنى بنمايان، و آنچه را كه بر من فرود آوردهاى، آسان گردان، و از آلودگىهاى گذشتهام پاك گردان، و كردارهاى ناپسند پيشينم را محو فرما، و شيرينى عافيت را بر كام جانم بريز، و طراوت و شادابى سلامت را بر من درچشان، و راه گريز از اين بيمارى را به سوى عفوت هموار ساز، و مرا از اين فرسودگى به آمرزشت منتقل گردان و از اين اندوهى كه در جان من است، برهان، و به رحمت و سرورت وارد كن، و از اين گرفتارى به گشايش خويش راهم ده؛ زيرا كه تو بىسابقهى استحقاق، پاداش نيك مىدهى، و بىمنت و بىرشوت، مىبخشى، و بخشندهى بزرگ و صاحب جلال و شكوه و اكرامى.
﴿7﴾
إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ .
(7)