دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه صدرالدین بلاغی

(1) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و ايمان مرا به كاملترين مراتب ايمان برسان. و يقينم را فاضلترين درجات يقين ساز، و نيتم را به بهترين نيتها و عملم را به بهترين اعمال ترفيع ده.

(2) خدايا به لطف خود نيتم را كامل و خالص ساز، و يقينم را ثابت و پابرجاى دار، و به قدرت خود آنچه را كه از من تباه شده اصلاح فرما.

(3) خداوندا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و مهماتم را كه باعث دل مشغولى من است، كفايت كن، و مرا به كارى كه فردا از آن مورد سوال قرار مى‌دهى بگمار، و روزگارم را در آنچه براى آنم آفريده‌اى مصروف‌دار، و از غير خود بى‌نياز ساز، و روزيت را بر من بگستر، و به نگاه‌كردن به حسرت در مال و منال و جاه و جلال توانگرانم دچار مكن، و عزيزم گردان و گرفتار كبرم مساز، و بر بندگى خود رامم كن، و عبادتم را به سبب خودپسندى تباه منماى، و خير را براى مردم به دستم روان كن. و كار نيكم را به منت نهادن باطل مگردان، و اخلاق عاليه را به من مرحمت فرماى، و مرا از تفاخر و مباهات نگاهدار.

(4) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا در ميان مردم به درجه‌اى ترفيع مده مگر آنكه به همان اندازه پيش نفس خويشم پست گردانى. و عزتى آشكارا برايم به وجود مياور مگر آنكه به همان نسبت پيش نفس خويشم خوار سازى.

(5) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و از هدايتى پرسود و گراينده به مقصود برخوردارم ساز كه روشى ديگر به جاى آن نگزينم، و از طريقت حقى كه از آن منحرف نگردم، و از نيت صوابى كه در آن شك نكنم. و مرا تا آنگاه كه عمرم جامه‌ى خدمت و لباس كار در راه طاعت تو باشد زنده بدار- پس هر زمان كه بيم آن رود كه مزرع عمرم چراگاه شيطان گردد، پيش از آنكه شدت غضبت به سوى من بشتابد، يا خشمت بر من مستحكم گردد، مرا به سوى خود فراگير.

(6) خدايا هيچ خوبى را كه بر من عيب شمرده شود باقى مگذار جز آنكه آن را اصلاح كنى، و هيچ صفت نكوهيده‌اى را بجاى منه مگر آنكه آن را نكو سازى. و هيچ خصلت كريمه‌ى ناقصى را برجاى مگذار، جز آنكه آن را كامل كنى.

(7) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و شدت كينه‌ى، كينه توزان را درباره‌ى من به محبت، و حسد متعديان را به مودت، و بدگمانى اهل صلاح را به اعتماد، و دشمنى نزديكان را به دوستى، و بدرفتارى خويشان را به نيكويى، و بى‌اعتنايى اقربا را به نصرت، و دوستى مجامله كاران را به دوستى حقيقى، و اهانت مصاحبان را به حسن عشرت، و تلخى ترس از ستمكاران را به شيرينى امنيت مبدل ساز.

(8) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا بر كسى كه درباره‌ام ستم كند دستى، و بر آنكه با من مخاصمه كند زبانى، و بر آنكه عناد ورزد پيروز قرار ده. و در برابر آنكه با من مكر كند مكرى، و بر آنكه مرا مقهور خواهد قدرتى، و بر آنكه مرا عيب كند و دشنام گويد تكذيبى، و از كسى كه مرا تهديد كند، سلامتى بخش. و به اطاعت كسى كه مرا به راه صواب آرد و پيروى كسى كه مرا ارشاد كند، موفق دار.

(9) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا توفيق ده تا با آن كس كه با من غش و دغلى كند به نصيحت و اخلاص مقابله كنم، و آن را كه از من دورى گزيند به نيكويى جزا بخشم، و به آنكه مرا محروم سازد به بخشش عوض دهم، و آن را كه از من ببرد با پيوستن، مكافات كنم، و با كسى كه از من غيبت كند، به وسيله‌ى ذكر خيرش مخالفت نمايم. و در برابر نيكى سپاسگزارى كنم، و از بدى چشم بپوشم.

(10) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا در گستردن داد، و فروخوردن خشم، خاموش كردن آتش فتنه و خصومت، و جمع آورى پراكندگان، و اصلاح ميان مردمان، و فاش كردن نيكيهاى اهل ايمان، و پوشاندن عيب ايشان، و نرمخويى و فروتنى و خوش رفتارى و سنگينى و وقار، و حسن معاشرت و سبقت جستن به فضيلت، و برگزيدن انعام و تفضل، و فروگذاشتن سرزنش و خرده‌گيرى، و ترك احسان درباره‌ى نااهل، و گفتن حق هر چند دشوار آيد، و اندك شمردن خير در گفتار و كردارم گرچه بسيار باشد و بسيار ديدن شر در گفتار و كردار خويش گرچه اندك باشد، به زيور صالحان بياراى، و به خلعت زيباى پرهيزگاران بپوشان، و اين صفات را به وسيله‌ى ادامه‌ى اطاعت و التزام جماعت و فروگذاشتن اهل بدعت، و به كار برندگان راى من درآورد براى من كامل ساز.

(11) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و وسيعترين روزيهايت را بر من در هنگام خستگيم قرار ده و مرا به كاهلى در عبادتت، و كورى در تشخيص طريقتت، و ارتكاب خلاف دوستيت، و پيوستن با كسى كه از تو جدا شود، و جدا شدن از كسى كه با تو بپيوندد، مبتلا مساز.

(12) خدايا مرا چنان كن كه هنگام ضرورت با سلاح يارى تو حمله‌ور شوم، و هنگام حاجت از تو مسئلت كنم، و هنگام مسكنت پيش تو به تضرع و زارى آريم و مرا چون بيچاره شوم به كمك خواستن از غير خودت، و چون فقير شوم به فروتنى براى مسئلت از غير خودت و چون بترسم، به تضرع پيش غير خودت گرفتار مكن، كه به آن سبب سزاوار خوارى و منع و بى‌اعتنايى تو گردم. اى مهربانترين مهربانان.

(13) خدايا آنچه را از آرزومندى و كمالگرايى و حسدورزى كه شيطان در دل من همى‌افكند به ياد عظمتت و تفكر در قدرتت و تدبير بر ضد دشمنت مبدل ساز. و آن كلمه‌ى زشت يا سخن ناستوده يا دشنام عرضى يا شهادت باطل يا غيبت مومن غائب يا بد گفتن به شخص حاضر و مانند اينها را كه شيطان بر زبان من جارى كند، به سخن حمد و مبالغه‌ى در ثنا، و سعى و دقت در تمجيد، و شكر نعمت، و اعتراف به احسان، و شمردن نعمتهاى خودت، بدل فرماى.

(14) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و چنان كن كه ستمزده نشوم و حال آنكه تو بر دفاع از من قادرى، و ستم نكنم و حال آنكه تو بر جلوگيرى من توانايى، گمراه نشوم در صورتى كه هدايت من براى تو ممكن است، فقير نگردم با اينكه گشايش زندگيم از ناحيه‌ى توست.

(15) خدايا به سوى آمرزش تو كوچ كرده‌ام. و به سوى عفو تو آهنگ نموده‌ام. و به عفو تو مشتاق شده‌ام، و به فضل تو اعتماد كرده‌ام. در صورتى كه موجبات مغفرت تو نزد من نيست، و چيزى كه به وسيله‌ى آن سزاوار عفو تو گردم در كردار من نيست. و پس از اين حكم كه من خود درباره‌ى خويش راندم جز فضل و احسان تو سرمايه‌ى اميدى ندارم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و بر من تفضل فرماى.

(16) خدايا مرا به منطق هدايت گويا ساز، و به آيين تقوى ملهم نماى، و به خوى و خصلتى كه پاكيزه‌تر است موفق دار، و به كارى كه پسنديده‌تر است بگمار.

(17) خدايا مرا به بهترين راه روان ساز، و چنان كن كه بر آيين تو بميرم، و هم بر آن آيين زندگى از سر گيرم.

(18) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا در مجارى اعمال و مجالى احوال از نعمت اعتدال برخوردار ساز، و در اقوال و افعال از اهل صواب و سداد و از ادله‌ى هدايت و راهنمايان صلاح و رشاد و از زمره‌ى صالحين عباد قرار ده، و رستگارى در معاد و سلامت از كمينگاه عذاب را نصيبم فرماى.

(19) خدايا براى خودت از نيروهاى نفس من آنچه را كه باعث آزادى و پيراستگيش گردد بستان، آنچه را كه وسيله‌ى تامين حوائج و اصلاح كار نفس من شود به آن بازگذار، زيرا نفس من در معرض هلاك است مگر آنكه تواش نگاه‌دارى.

(20) خدايا اگر غم به سوى من لشگر انگيزد ساز و سلاح من تويى، و اگر از همه جا و همه كس محروم شوم هدف اميدم تويى، و اگر حوادث و شدائد بر من هجوم آورد استغاثه‌ام به تو است. و هر چه از دست برود عوضش، و هر چه تباه شود اصلاحش نزد تو، و هر چه را ناپسنددارى تغييرش به دست تو است. پس پيش از بلا، عافيت، و پيش از طلب، توانگرى، و پيش از گمراه شدن، هدايت را بر من انعام كن، و مرا از سرمايه‌گذارى در عيبجويى بندگان محفوظ دار، و ايمنى از عذاب روز بازپسينم ارزانى دار، و از رهبرى كاملم برخوردار ساز.

(21) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و بديها را به لطف خود از من برطرف كن، و مرا به نعمت خود بپروران، و به كرم خود اصلاح فرماى، و به احسان خود مداوا كن، و در سايه‌ى رحمتت جاى ده، و در خلعت خشنوديت بپوشان. و چون كارها بر من دشوار و درهم شود، به صوابترين آنها، و چون كردارها مشتبه گردد به پاكيزه‌ترين و نافعترين آنها، و چون مذاهب متناقض شود به پسنديده‌ترين آنها موفق ساز.

(22) خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست. و تار كم را به تاج بى‌نيازى بياراى، و مرا به حسن تدبير در امور بگمار، و دوام هدايت ارزانى دار، و وسعت دستگاه، آشفته و مفتون مساز، و زندگى ساده و آرام عطا فرماى، و زندگانيم را به مشقت دائم و رنج روزافزون مبدل منماى، و دعايم را به سويم برمگردان. زيرا كه من براى تو معارضى نمى‌شناسم و با تو مثل و مانندى نمى‌پرستم.

(23) خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از اسراف بازدار، و رزقم را از تلف حفظ كن، و داراييم را به وسيله‌ى بركت دادنش افزون ساز، و مرا در انفاق از آن در امور خير به راه صواب رهبرى كن.

(24) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از رنج بسيار كسب و تحصيل روزى بى‌نياز ساز و رزق بى‌دريغ روزى كن تا از عبادت تو به طلب رزق مشغول نگردم و سنگينى و بال كسب روزى را بر دوش نكشم.

(25) خدايا و آنچه را كه مى‌طلبم به قدرت خود برآور، و از آنچه مى‌ترسم مرا به جوار عزت خود پناه ده.

(26) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و آبرويم را به توانگرى نگاهدار، و منزلتم را به تنگدستى پست مكن، كه از روزى خوارانت روزى طلبم، و از اشرار خلقت خواهش عطا كنم، تا به ستايش آنكه به من عطا كند، و به نكوهش آنكه منع كند مبتلا گردم. در صورتى كه متصدى حقيقى عطا تويى. نه ايشان.

(27) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا تندرستى در عبادت و آسايشى در پارساى و علمى توام با عمل، و پارسائيى مقرون با رفق و اقتصاد روزى ساز.

(28) خدايا عمر مرا با عفو خود به پايان بر، و آرزويم را در اميد رحمتت به تحقيق رسان، و راههايم را براى رسيدن به سرمنزل خشنوديت هموار ساز، و عملم را در همه‌ى احوالم نيكو گردان.

(29) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا در اوقات غفلت براى ياد كردن خودت متنبه كن، و در روزگار مهلت در اطاعت خود بكار دار، و راهى هموار بسوى محبت خود برايم آشكار ساز، و به وسيله‌ى آن خير دنيا و آخرت را برايم كامل فرماى.

(30) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، مانند بهترين رحمتى كه پيش از او بر كسى از خلق خود فرستاده‌اى، و بعد از او بر كسى خواهى فرستاد. و ما را در دنيا بهره‌اى نيكو و در آخرت نيز عطايى نيكو ببخش، و مرا به رحمت خود از عذاب دوزخ نگاهدار.