دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بيافزا به ايمانم اى بى‌قرين شود برتر از ديگرانم يقين دگر نيتم كن به نيكى قرين شود نيز اعمال من بهترين

(2) شود نيتم پاك اى كردگار يقينم به لطفت شود استوار بفرماى با قدرتت روبراه كه اصلاح گردد امور تباه

(3) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود دگر بر مهمات من عهده دار به تقدير خود باش اى كردگار به كارى كه پرسى بروز شمار هم امروز اين بنده مشغول دار بر آن كار كز آفرينش هدف بود بر گمارم نگردم تلف گشايش عطا كن مرا چاره ساز نباشد بدينسان به رزقم نياز نه بندم دگر چشم بر دست كس مرا از تكبر به فرياد رس بمانم ترا بنده‌ى سر براه نسازد تكبر عبادت تباه ز دستم رسد خير بر بندگان به منت نسازم كرم تو امان تو اخلاق نيكم بفرما عطا نباشم در آن نيكوئى خود ستا

(4) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود چو در چشم مردم شدم ارجمند در احوال خويشم مكن خودپسند نبخشم چنان عزتى آشكار كه گردم نهانى به نزد تو خوار

(5) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به كامم هدايت شود دلنشين كه چيزى نسازم بدو جانشين به پاكيزه راه و روش رهنما مرا باش و هرگز نسازم جدا همان نيت پاك فرما عطا كه با آن نگردم به شك مبتلى چو عمرم رود در عبادت بكار خدايا بدينسان مرا زنده دار مبادا بدانسان شود عمر من كه گردد چراگاه بر اهرمن بخوان سوى خويشم تو اى كردگار مبادا كه گردم به خشمت دچار

(6) دگر همچنين خصلت ناپسند ز جانم بگردان نگردم نژند ز لطفت مرا نيك فرما منش نباشم همى مايه‌ى سرزنش همه نقص اين بنده را با عطا به تكميل كامل مبدل نما

(7) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بدل ساز آن دشمن كينه خواه بر اين بنده چون دوستى سر براه نورزند بر من حسودان حسد ز خوبان بر اين بنده نيكى رسد نباشند خوبان به من بدگمان شوم مورد اعتماد كسان بر اين بنده خويشان من يار دار كه باشند وابستگان غمگسار رها كن ز ياران ناپايدار عطا كن مرا دوستان استوار من از همنشينان بى اعتنا رها ساز با يارى اقربا نباشم ز بيم ستم تلخ كام از آن ايمنم كن به لطف مدام

(8) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود مرا قدرتى ده به دفع ستم زبانى سخنگوى فرما كرم به پيروزيم بر عدو يار باش به نيروى فكرم نگهدار باش كه از حيله‌ى نابكاران دژم نباشم در اين دهر بر بيش و كم مخواهم تو مقهور از دشمنان عطا كن بر اين بنده توش و توان چو دشنام گويد مرا نابكار دروغش خدايا بكن آشكار به تهديد دشمن قوى كن دلم كه آسان سلامت شود حاصلم به فرمان آنكس مرا بر گمار كه بر راه خيرم كن رهسپار

(9) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود مرا رستگارى چنان كن كرم كه بر كجروان راست پاسخ دهم بر آن كس كه دورى كند ناروا بدو نيز با نيك بخشم جزا همانى كه محروم خواهد مرا به بخشش كنم حاجتش را روا به نيكى كنم ياد آن بيوفا كه بر بد نمودست ياد مرا به بندم همان رشته را با وفا كه يارى گسستست بر ناروا به نيكى بگويم سپاس ترا فرو بسته چشم از بدى هر كجا

(10) خدايا مرا چهره‌ى صالحان عطا كن ز تقوى لباسى بر آن توانائيم بخش بر رسم داد چنان كن كه خشمم نيايد بياد هم از دشمنى‌ها بپوشم شرار كنم دشمنان را بهم دوستدار كنم فاش رسم و ره نيكوان ز ياران كنم عيبها را نهان شوم نرمخوى و فروتن براه خدايا بده از غرورم پناه به خوشخوئيم ساز ايثارگر بدانسان كه باشم فضيلت اثر نه بر ناسزايان دهم برترى به حق هر كجا كرده افشاگرى كم از خويشتن بشمرم نيكوئى بدينسان گران بشمرم بدخوئى خدايا مرا واجد اين صفات بفرماى افزونتر از هر جهات به طاعات خود هم سوى صالحان روان كن ز بدعتگرانم رهان

(11) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به پيرى مرا نيك روزى رسان مگردان در آن زندگى ناتوان تن آسا نگردم به طاعات تو كنم كاهلى در عبادات تو خدايا مكن ديدگانم چنان كه راهت نبينند اين هر دوان نصيبم مگردان شوم رهسپار بسوئى كه مهرت ندارد قرار به غفلت شوم يار بيگانگان شوم دور از دوستانت چنان

(12) خدايا چنان كن كه گاه نياز به نيروى فضلت كنم تركتاز به فقرم طلب از تو يارى كنم به مسكينيم بر تو زارى كنم مكن امتحانم تو در اضطرار كه خواهم در آن تنگنا جز تو يار در آن بينوائى كنم زار زار به درگاه غير از تو اى كردگار در آن آزمايش شوم خوار و زار سزاوار اعراض پروردگار خدايا توئى برتر از مهربان رها سازم از ديو رشك و گمان

(13) خدايا توئى برتر از مهربان رها سازم از ديو رشك و گمان چو شيطان مرا چيره گردد بجان بتدبير ذكرت ز جانم بران شوم سخت بر دشمنت چاره‌گر نه دشنام گويم نه لغوى دگر بدينسان نگردم به باطل گواه نه غيبت كنم مومنان را براه نگويم دگر ناسزا بر كسان كه شيطان مرا افكند بر زبان بدل كن تو فرمان ديو هوى به ذكر سجاياى بارى خدا

(14) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود چنان كن نداند به من كس روا ستم، با كرم دفع فرما جفا مرا نيز خود بازدار از جفا چو در قدرتت هست اين مدعا هدايت چو كردى بدينسان براه نيافتم به گمراهى از اشتباه نيافتم به مسكينى اندر نياز كه هستى توانمند اى چاره ساز نه، گردنكشى پيشه سازم بجان كه باشد مرا از تو قدر و توان

(15) نهادم سرم را بر آن آستان خدايا ز عفو تو جويم امان به بخشايشت بسته‌ام دل كنون كه احسان و فضلت شود رهنمون به آمرزشت هستم اميدوار نيم، گر چه شايسته اى كردگار چو محكوم دانم همى خويشتن پناهنده‌ام بر تو اى ذوالمنن خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به احسان و فضلت چو بردم پناه به لطفت ببخشا در آن پيشگاه

(16) زبانم به ارشاد، خود باز كن به پرهيزكاريم، انباز كن به الهام بگشاى راه درست به كارى گمارم كه محبوب تست

(17) خدايا مرا رهبرى كن براه نيافتم به گمراهى از اشتباه بميرم به دين تو در اينجهان شوم زنده روز قيامت به آن

(18) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود مرا بهره‌ور ساز از اعتدال چو پاكيزگانم نگهدار حال مرا رهنماى طريق خدا نگهدار با صالحان هر كجا كه باشم بروز جزا رستگار وز آن آتش دوزخت بر كنار

(19) مرا نيز پاكيزه كن زان صفات كه سازد گرفتار بر مشكلات كرم كن مرا نيز آنسان صفات كه رانندم اندر طريق نجات ندارى اگر نفس من در امان هلاكت نصيبش شود بى‌گمان

(20) خدايا چو محزون شدم در نياز به بى‌برگيم خود توئى چاره ساز چو محروم دارندم اندر طلب تو هستى به روزى رساندن سبب مصيبت چو روى آورد جانگزا به زارى كنم بر تو دست دعا تو جبران آنى كه گردد تباه به نيكى بدل مى‌كنى اشتباه دگرگون كنى هر چه شد ناپسند رهائى دهى بنده را از گزند ترا بر نياورده دست دعا بده مكنتم، عافيت كن عطا هدايت كنم پيش از گمرهى غم عيبجو دور ساز از رهى به روز جزايم نگهدار جان به من بخش ارشاد خير كسان

(21) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به لطفت مساز از حوادث دژم بپرور مرا خويش اى ذوالكرم بدينسان بفرماى دردم دوا بده نيز در سايه لطف جا به خشنودى خود بياراى جان در آشفتگيها به خيرم رسان چو آميخت با يكدگر خير و شر تو را هم نشان ده به پاكيزه‌تر بدان مذهبم رهبرى كن درست كه آن بيشتر مورد لطف تست

(22) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بسر افسر بى نيازى گذار مرا، ساز در كارها استوار هدايت به صدقم بياموز حال مسازم، تو شيدائى جاه و مال عطا كن بر اين بنده آسودگى به رنجم مياميز اين زندگى مزن بر سرم بى اجابت دعا كه من مى‌شناسم به وحدت ترا نه همتا شناسم خدايا ترا نه خواهش كنم از كسى جز خدا

(23) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود ز اسراف اين بنده را باز دار نسازم تلف رزقت اى كردگار بيافزا به دارائيم همچنان به انفاق فرماى راهم نشان

(24) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به رزقم تو از رنج كن بى نياز فراوان بده روزى اى چاره ساز نسازم عبادت رها از نياز به دنبال روزى شوم چاره ساز به دوشم شود سخت بار گران ز غوغاى كسب و پى آورد آن

(25) خدايا طلب مى‌كنم آنچه را تو با قدرتت حاجتم كن روا ز هر مشكلى بيمناكم براه تو با عزتت باش بر من پناه

(26) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به مالم مصون دار خود آبرو كه در بينوائى نيافتم فرو طلب كرده روزى ز روزيخوران برم دست پيش ستمكارگان ستايش كنم دست بخشنده را نكوهش كنم باز دارنده را و حال آن كه تنها تو باشى خدا تو بر بخشش و منع باشى سزا

(27) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود مرا تندرستى بفرما عطا كه فارغ پرستش نمايم ترا گزينم همى گوشه‌اى زين جهان بمن بخش علم و عمل تو امان به پرهيزگارى قرين ساز حال عنايت كن اين بنده را اعتدال

(28) تو با عفو خود اى خداوندگار قرين ساز عمرم به پايان كار به رحمت قرين ساز از من اميد بگردان ز خشنوديت رو سفيد بهر حال هستم در اين روزگار قرين ساز با نيكوئى كار و بار

(29) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود در ايام غفلت تو آگاه دار به فرصت تو بر طاعتم بر گمار براى رسيدن بر آن آستان ز مهرت بده راه صافى نشان در آن راه خيرم تو اى كردگار بفرما به هر دو جهان كامكار

(30) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بدانسان كه بهتر بود آن درود از اين پيش يا بعد از ين هر چه بود ببخشاى خيرم به هر دو جهان نگهدار از آتشت در امان