وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِيِّ الْأَفْعَالِ
دعاى اما در طلب اخلاق ستوده و اعمال پسنديده
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ بَلِّغْ بِإِيمَانِي أَكْمَلَ الْإِيمَانِ ، وَ اجْعَلْ يَقِينِي أَفْضَلَ الْيَقِينِ ، وَ انْتَهِ بِنِيَّتِي إِلَى أَحْسَنِ النِّيَّاتِ ، وَ بِعَمَلِي إِلَى أَحْسَنِ الْاَعْمَالِ .
(1) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و ايمان مرا به كاملترين درجهى ايمان برسان، و باور مرا (در شمار) برترين باورها و نيت مرا در رديف بهترين نيتها و كردار مرا در زمرهى بهترين كردارها قرار ده.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي ، وَ صَحِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يَقِينِي ، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّي.
(2) بارالها! نيت مرا به لطف خويش (خالص و) و كامل گردان. و باور مرا- چنان كه دانى- در مسير صحت و صلاح قرار ده، و تباهى كردار مرا به تواناى خويش اصلاح فرما.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَا يَشْغَلُنِي الاِهْتَِمامُ بِهِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ ، وَ اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيما خَلَقْتَنِي لَهُ ، وَ أَغْنِنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِكَ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، وَ أَعِزَّنِي وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ ، وَ عَبِّدْنِي لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ ، وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ ، وَ اعْصِمْنِي مِنَ الْفَخْرِ .
(3) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست وانديشهى مرا از آن چه به خود مشغول داشته است، آسوده ساز و به كارى كه فردا از آن بازخواست كرد مشغولم ساز، و ايام عمر مرا در انجام عملى كه مرا به خاطر آن آفريدهاى، مصروف ساز، و (از هر چه به جز خود) بىنيازم كن، و روزى خود را بر من (چنان) گشاده و فراخ گردان كه به چشمداشت (از ديگران) گرفتار نگردم، و (چنان) عزيزم ساز كه در (دام) غرور نيفتم، و (نفس سركش) مرا به (قيد) بندگى خويش رام كن، و عبادت مرا به خودبينى و خودپسندى تباه مساز، و (چشمهى) خير و نيكى به مردم را از دستان من جارى ساز و آنرا از (كدورت) منت دور دار،
نيكو به من كرامت كن و از (خوى ناپسند) باليدن و فخرفروشى نگاهم دار.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَرْفَعْنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِي مِثْلَهَا ، وَ لَا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا .
(4) (بارالها!) بر محمد و آل او درود فرست و مقام و منزلت مرا در نزد مردم بالا مبر مگر به همان اندازه كه (قدر مرا) درنظر خودم زبون سازى و بر عزت ظاهرى من ميفزاى مگر آن كه به همان اندازه بر فروتنى من بيفزايى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ مَتِّعْنِي بِهُدًى صَالِحٍ لَا أَسْتَبْدِلُ بِهِ ، وَ طَرِيقَةِ حَقٍّ لَا أَزِيغُ عَنْهَا ، وَ نِيَّةِ رُشْدٍ لَا أَشُكُّ فِيهَا ، وَ عَمِّرْنِي مَا كَانَ عُمْرِي بِذْلَةً فِي طَاعَتِكَ ، فَإِذَا كَانَ عُمْرِي مَرْتَعاً لِلشَّيْطَانِ فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَيَّ ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ .
(5) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا از روش پسنديدهاى بهرهمند فرماى كه آن را با روش ديگرى عوض نكنم و در راه حقيقتم به شيوهاى رهسپر ساز كه از آن روى برنتابم و نيت ثابت و استوار نصيبم ساز كه در (درستى) آن ترديد نكنم، و مرا تا هنگامى زنده بدار كه عمرم در راه طاعت (و اطاعت) تو سپرى گردد، و اگر قرار باشد كه زندگى من چراگاه شيطان گردد مرا بميران پيش از آن كه دشمنى تو به سراغ من آيد يا (پايههاى) قهر و خشم تو در (وجود) من محكم و استوار گردد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّي إِلَّا أَصْلَحْتَهَا ، وَ لَا عَائِبَةً أُوَنَّبُ بِهَا إِلَّا حَسَّنْتَهَا ، وَ لَا أُكْرُومَةً فِيَّ نَاقِصَةً إِلَّا أَتْمَمْتَهَا .
(6) بارالها! هيچ خصلت زشت و نكوهيدهاى را در وجود من (باقى) مگذار مگر آنكه (خواهى به رحمت خويش) اصلاحش كنى و (درچنگ) هيچ عيب (و نقصى) فرو مگذارم كه به خاطر آن سرزنشم كنند مگر آنكه (خواهى) و هيچ كرامتى را در وجود من ناقص و ناتمام مپسند، مگر آنكه (خواهى) به كمالش رسانى.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمحَبَّةَ ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ كَرَمَ الْعِشْرَةِ ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ الْاَمَنَةِ
(7) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و كينهى دشمنان مرا به مهر و محبت، و حسد ستمورزان را به نيكخواهى و رأفت، و بدگمانى مردم وارسته و شايسته را به خوش گمانى و اعتماد، و دشمنى نزديكان را به دوستى، و بدرفتارى خويشان را به خوشرفتارى و عمل نزديكان ذلتخواه را به يارى، و چاپلوسى و محبت ريايى ياران لافزن و دروغانديشه را به دوستى واقعى، و اهانت همصحبتان را به حسن
سلوك، و تلخى ترس از بيدادگران را به شيرينى ايمنى، مبدل فرما.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ لِي يَداً عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي ، وَ لِسَاناً عَلَى مَنْ خَاصَمَنِي ، وَ ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِي ، وَ هَبْ لِي مَكْراً عَلَى مَنْ كَايَدَنِي ، وَ قُدْرَةً عَلَى مَنِ اضْطَهَدَنِي ، وَ تَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي ، وَ سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِي ، وَ وَفِّقْنِي لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِي ، وَ مُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِي .
(8) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست، و مرا بر كسى كه در حق من ستم مىكند پيروز گردان و در برابر كسى كه با من به مجادله برخيزد زبان گويايم عطا كن، و مرا بر كسى كه با من دشمنى مىكند چيرگى بخش، و بر (مكر) آنكه قصد فريب مرا دارد چاره سازى كن، و بر آنكه زبون و خوارم خواهد توان نيرويم ده، و بر آنكه عيبجوى من است، قدرت تكذيبم عطا كن و از دست آنكه در انديشهى آزار من است رهاييم ده، و از كسى كه مرا به راه راست مىخواند توفيق فرمانبرى عنايت كن، و به پيروى از كسى كه ارشادم مىكند موفق ساز.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِي بِالنُّصْحِ ، وَ أَجْزِيَ مَنْ هَجَرَنِي بِالْبِرِّ ، وَ أُثِيبَ مَنْ حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ ، وَ أُكَافِيَ مَنْ قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ ، وَ أُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ ، وَ أُغْضِيَ عَنِ السَّيِّئَةِ .
(9) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و به من توفيق آن ده كه بدخواه خود را خيزخواه باشم و درحق كسى كه (بىجهت) از من كناره مىگيرد، نيكويى كنم و (رفتار زشت و كسى را كه موجب نااميدى و محروميت من شده است، با بخشش پاسخ دهم، و با كسى كه از من بريده است بپيوندم، و از كسى كه دربارهى من بدگويى و غيبت كرده است، به نيكى ياد كنم، و خوبى (اشخاص) را پاس دارم و از بدى (رفتار افراد) بگذرم.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَلِّنِي، بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ ، وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ ، فِي بَسْطِ الْعَدْلِ ، وَ كَظْمِ الغَيْظِ ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ ، و إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَيْنِ ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ ، وَ لِينِ الْعَرِيكَةِ ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ ، وَ حُسْنِ السِّيرَةِ ، وَ سُكُونِ الرِّيحِ ، وَ طِيبِ الْمخَالَقَةِ ، وَ السَّبْقِ إِلَى الْفَضِيلَةِ ، وَ إِيثَارِ التَّفَضُّلِ ، وَ تَرْكِ التَّعْيِيرِ ، وَ الْإِفْضَالِ عَلَى غَيْرِ الْمُسْتَحِقِّ ، وَ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ إِنْ عَزَّ ، وَ اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ وَ إِنْ كَثُرَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ أَكْمِلْ ذلك لِي بِدَوَامِ الطَّاعَةِ ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّاْيِ الْمُخْتَرَعِ .
(10) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا به زيور اهل صلاح بياراى و به خلعت پرهيزگارانم بپوشان (از قبيل): گستردن (بساط) عدل و داد، فرو خوردن خشم، فرونشاندن آتش فتنه و دشمنى، و گردآوردن (دلهاى) پراكنده، آشتى دادن مردم با يكديگر، آشكار ساختن و رفتار پسنديدهى ديگران و پنهان داشتن كردار ناپسند آنان، نرمخويى، فروتنى و خاكسارى، خوشرفتارى، بردبارى، خوشرويى، پيشى گرفتن در كسب فضيلت، احسان كردن در حق ديگران، دورى گزيدن از سرزنش مردم، بخشش كردن به ديگران بدون استحقاق، و چشمداشت، اظهار سخن حق اگر چه دشوار و گران باشد، ناچيز شمردن گفتار نيك و اعمال نيكوى خود اگرچه بسيار باشد، و بسيار شمردن گفتار و رفتار زشت خود اگرچه ناچيز و كم باشد.(بارالها! اين صفات
پسنديدهاى را كه از پرهيزگاران بر شمردم) با تداوم طاعت و بندگى، همراهى با جامعه و امت اسلامى، وانهادن اهل بدعت و كنارهگيرى از كسانى كه آراء خودساختهى خود را وارد دين مىكنند، در وجود من كامل فرما (و مرا به آرايه اين صفات برين بياراى.)
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ ، وَ أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكَسَلِ عَنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، وَ لَا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِكَ ، وَ لَا مُجَامَعَةِ مَنْ تَفَرَّقَ عَنْكَ ، وَ لَا مُفَارَقَةِ مَنِ اجْتَمَعَ إِلَيْكَ .
(11) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و گشاده ترين (سفرهى) روزى را به هنگام پيرى و برترين قدرت را به هنگام درماندگى نصيب من فرما، و بر ستى در عبادت و كورى و عدم تشخيص راه مستقيم به خويش دچارم مكن، تا كارى كه بر خلاف رضا و دوستى توست انجام ندهم، و از نزديك شدن به كسى كه از تو دور است بپرهيزم، و از آنكه با تو همراه و نزديك است، درو نگردم.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَصُولُ بِكَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ ، وَ أَسْأَلُكَ عِنْدَ الْحَاجَةِ ، وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ عِنْدَ الْمَسْكَنَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ ، وَ لَا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ ، وَ لَا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى مَنْ دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ خِذْلَانَكَ وَ مَنْعَكَ وَ إِعْرَاضَكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) بارالها! چنان مقدر كن كن با يارى تو بر سر ناملايمات بتازم و به هنگام نيز از سر دريوزگى به درگاه تو روى آورم، و در زمان تهيدستى به پيشگاه تو زارى كنم و به هنگام اضطرار از غير تو يارى نجويم، و در تنگدستى جز به درگاه تو فروتنى نكنم در زمان هراس جز به پيشگاه تو پناه نياورم (و گرنه) درخور دورى از رحمت تو گردم و از من روى گردان شوى اى مهربانترين ومهربانان!
﴿13﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِي رُوعِي مِنَ الَّتمَنِّي وَ التَّظَنِّي وَ الْحَسَدِ ذِكْراً لِعَظَمَتِكَ ، وَ تَفَكُّراً فِي قُدْرَتِكَ ، وَ تَدْبِيراً عَلَى عَدُوِّكَ ، وَ مَا أَجْرَى عَلَى لِسَانِي مِنْ لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِيَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِكَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَكَ ، وَ إِغْرَاقاً فِي الثَّنَاءِ عَلَيْكَ ، وَ ذَهَاباً فِي تَمْجِيدِكَ ، وَ شُكْراً لِنِعْمَتِكَ ، وَ اعْتِرَافاً بِاِحْسَانِكَ ، و اِحْصَاءً لِمِنَنِكَ .
(13) بارالها! (چنان مقدر كن كه) به جاى (انديشهى) آرزوى باطل و گمان بد و حسدى كه شيطان در دل من مىافكند، در عظمت و قدرت تو بينديشم و در دفع (مكر) دشمنان تو چاره انديشى كنم، و به جاى آن چه شيطان بر زبان من جارى مىسازد-از ناسزا و بدگويى و آبرو ريزى يا گواهى به ناحق و غيبت شخص با ايمانى كه حضور ندارد و (يا) دشنام به شخصى كه حاضر است و مانند اين قبيل موارد- در سپاس تو گويا، و در ستايش تو بسيار كوشا باشم، و با تمام وجود ستايشگر بزرگى و عظمت تو گردم، و سپاس نعمت تو را (چنان كه بايد و شايد) به جايى آورم، و به احسان تو (در حق آفريدگانت) اعتراف كنم، و نعمتهاى (فراوان) تو را شماره كنم.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا أُظْلَمَنَّ وَ أَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي ، وَ لَا أَظْلِمَنَّ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّي ، وَ لَا أَضِلَّنَّ وَ قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي ، وَ لَا أَفْتَقِرَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُسْعِي ، وَ لَا أَطْغَيَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُجْدِي .
(14) بارالها! بر محمد آل او درود فرست و (مپسند) تا بر من ستم رود در حالى كه تو بر دفع ستم (شخصى كه ستم مىكند) توانايى، يا من در حق كسى ستم
ورزم كه به باز داشتن من از ستم قادرى.
(بارالها! عنايت كن تا) گمراه نگردم چرا كه هدايت من (به راه راست) براى تو آسان است، و دچار تنگدستى بينوايى نگردم كه گشاسش كار و گشادگى روزى من در دست توست، و (به خاطر بىنيازى) سركشى نكنم كه بىنيازى من از توست.
﴿15﴾
اللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ ، وَ إِلَى عَفْوِكَ قَصَدْتُ ، وَ إِلَى تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ ، وَ بِفَضْلِكَ وَثِقْتُ ، وَ لَيْسَ عِنْدِي مَا يُوجِبُ لِي مَغْفِرَتَكَ ، وَ لَا فِي عَمَلِي مَا أَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَكَ ، وَ مَا لِي بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا فَضْلُكَ ، فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ .
(15) بارالها! به درگاه آمرزش تو روى آوردهام و، و گذشت و بخشش تو را خواستارم و عفو تو را مشتاق، و اعتمادم به فضل و كرم توست با وجود آن كه در من چيزى كه سبب آمرزش تو گردد نيست و كردارى (پسنديده نيز ندارم) كه در خور گذشت تو باشم، و پس از اقرار به گناه و اعتراف به كوتاهى خويش، جز اعتماد به فضل تو چارهاى ندارم پس بر محمد و آل او درود فرست و در حق من تفضل كن.
﴿16﴾
اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى ، وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى ، وَ وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَرْضَى .
(16) بارالها! (زبان) مرا به (طلب هدايت گويا و (راز و رمز) پاراسى و پرهيزگارى را به من الهام كن، و به (انتخاب) روشى كه پاكيزهترين روشهاست توفيقم ده، و به (انجام) كارى وا دارم ساز كه بيشتر مايهى خشنودى تو باشد.
﴿17﴾
اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِيَ الطَّرِيقَةَ الْمُثْلَى ، وَ اجْعَلْنِي عَلَى مِلَّتِكَ أَمُوتُ وَ أَحْيَا .
(17) بارالها! در (پيمودن) بهترين راه، سالكم گردان تا با (اعتقاد به) دين تو زنده باشم و (سرانجام با همين اعتقاد) بميرم.
﴿18﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنِي بِالِاقْتِصَادِ ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ ، وَ مِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ ، وَ مِنْ صَالِحِ الْعِبَادِ ، وَ ارْزُقْنِي فَوْزَ الْمَعَادِ ، وَ سلَامَةَ الْمِرْصَادِ .
(18) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و از (نعمت) اعتدال و ميانهروى بهرهمندم كن، و مرا در (شمار) درستكاران، رهنمايان به خير و نيكوكارى و بندگان شايسته قرار ده، و رستگارى در روز رستاخيز و رهايى از كمين گاه (عذاب جهنم) را نصيب من فرما.
﴿19﴾
اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِي مَا يُخَلِّصُهَا ، وَ أَبْقِ لِنَفْسِي مِنْ نَفْسِي مَا يُصْلِحُهَا ، فَإِنَّ نَفْسِي هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا .
(19) بارالها! چيزى كه مايهى آلودگى من است از من بگير تا پاك شوم، و آن چه را كه موجب صلاح (و فلاح) مىباشد براى من (باقى) بگذار، چرا كه وجود من در معرض نابودى است مگر آنكه تو او را (از تباهى) نگاه دارى.
﴿20﴾
اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِي إِنْ حَزِنْتُ ، وَ أَنْتَ مُنْتَجَعِي إِنْ حُرِمْتُ ، وَ بِكَ اسْتِغَاثَتِي إِنْ كَرِثْتُ ، وَ عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ ، وَ لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ ، وَ فِيما أَنْكَرْتَ تَغْيِيرٌ ، فَامْنُنْ عَلَيَّ قَبْلَ الْبَلَاءِ بِالْعَافِيَةِ ، وَ قَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ ، وَ قَبْلَ الضَّلَالِ بِالرَّشَادِ ، وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ ، وَ هَبْ لِي أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَادِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ .
(20) بارالها! اگر اندوهگين گردم تو مايه دلخوشى من و اگر محروم شوم، (چشم) اميدم به (درگاه) توست، و به هنگام هجوم مصائب پناه من تويى، و هر چه از دستم بيرون رود فراهم آوردنش به دست توست، و هر چه تباه گردد اصلاحش به (فرمان) تو، و هر چه را ناپسند بمشارى، تغييرش به (تقدير) توست، پس (اى خداى من!)
بر (گردن) من منت گذار و پيش از بلا و گرفتارى، عافيت و سلامتى را، و پيش از درخواست (از درگاهت) توانگرى و بىنيازى را، و پيش از گمراه شدن (از راه مستقيم) هدايت را نصيبم كن، و از رنج و آزار بندگان دورم ساز، و از قهر و كيفر روز قيامت ايمنم فرما، و نيكى (نهفته در) راهنمايى (به سوى حق) را به من كرامت كن.
﴿21﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ادْرَأْ عَنِّي بِلُطْفِكَ ، وَ اغْذُنِي بِنِعْمَتِكَ ، وَ أَصْلِحْنِي بِكَرَمِكَ ، وَ دَاوِنِي بِصُنْعِكَ ، وَ أَظِلَّنِي فِي ذَرَاكَ ، وَ جَلِّلْنِي رِضَاكَ ، وَ وَفِّقْنِي إِذَا اشْتَكَلَتْ عَلَيَّ الْأُمُورُ لِأَهْدَاهَا ، وَ إِذَا تَشَابَهَتِ الْأَعْمَالُ لِأَزْكَاهَا ، وَ إِذَا تَنَاقَضَتِ الْمِلَلُ لِأَرْضَاهَا .
(21) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و از روى لطف و مرحمت خويش همهى پيشامدهاى ناگوار و ناپسند را از من دور ساز، و در (دامان) نعمت خود پرورشم ده و به كرامت خويش اصلاحم كن، درد مرا به چارهسازى خود را بر من فرما و در سايهى رحمت خويش پناهم ده، و خلعت رضامندى خود را بر من بپوشان، و چون (نظم امور بر هم خورد و رشتهى) كارها درهم آميزد، مرا به درستترين و بهترى آنها و، و به هنگام همانندى كردارها، مرا به پاكيزهترين آنها و در (كشاكش) اختلاف آيينهامرا به پسنديدهترين آنها رهنمون باش.
﴿22﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوِّجْنِي بِالْكِفَايَةِ ، وَ سُمْنِي حُسْنَ الْوِلَايَةِ ، وَ هَبْ لِي صِدْقَ الْهِدَايَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالسَّعَةِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الدَّعَةِ ، وَ لَا تَجْعَلْ عَيْشِي كَدّاً كَدّاً ، وَ لَا تَرُدَّ دُعَائِي عَلَيَّ رَدّاً ، فَإِنِّي لَا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّاً ، وَ لَا أَدْعُو مَعَكَ نِدّاً .
(22) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و (سر) مرا به تاج كفايت و كارسازى و بىنيازى مفتخر گردان، و مرا به حسن تدبير در امور خلق و ارشاد آنان به راه راست توفيق ده، و با فراخى روزى مرا ميازماى و زندگى بدون رنج و زحمت را (نيز) براى من مخواه و تنگى معيشت و دشوارى در امر معاش را برايم مپسند، و دعاى مرا رد مكن، كه من براى تو همتاى نمىدانم و همانندى نمىشناسم (تا حاجت خويش را با او در ميان بگذارم).
﴿23﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ امْنَعْنِي مِنَ السَّرَفِ ، وَ حَصِّنْ رِزْقِي مِنَ التَّلَفِ ، وَ وَفِّرْ مَلَكَتِي بِالْبَرَكَةِ فِيهِ ، وَ أَصِبْ بِي سَبِيلَ الْهِدَايَةِ لِلْبِرِّ فِيما أُنْفِقُ مِنْهُ.
(23) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا از زيادهروى (در امور زندگى) باز دار، و روزى مرا از (آسيب) تلف نگاهدار، و دارايى مرا با بركت (خويش) افزون كن، و روزى مرا از (قمستى) از آن در راه خير رهنمون باش.
﴿24﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ الِاكْتِسَابِ ، وَ ارْزُقْنِي مِنْ غَيْرِ احْتِسَابٍ ، فَلَا أَشْتَغِلَ عَنْ عِبَادَتِكَ بِالطَّلَبِ ، وَ لَا أَحْتَمِلَ إِصْرَ تَبِعَاتِ الْمَكْسَبِ.
(24) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا از رنجى كه در طلب روزى و به دست آوردن رزق (حلال نهفته) است آسوده خاطر ساز، و روزى مرا از جايى كه به فكرم نمىرسد برسان تا به طلب روزى سرگرم نشوم و از (فيض) بندگى تو باز نمانم و بار ورز، و وبال آن را بر دوش خود ننهم.
﴿25﴾
اللَّهُمَّ فَأَطْلِبْنِي بِقُدْرَتِكَ مَا أَطْلُبُ ، وَ أَجِرْنِي بِعِزَّتِكَ مِمَّا أَرْهَبُ .
(25) بارالها! آن چه را كه در طلب آنم به قدرت خويش آماده ساز و از آن چه بيم دارم به عزت خويشم امان ده.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ ، وَ لَا تَبْتَذِلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ أَهْلَ رِزْقِكَ ، وَ أَسْتَعْطِيَ شِرَارَ خَلْقِكَ ، فَأَفْتَتِنَ بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِي ، وَ اُبْتَلَي بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِي ، وَ أَنْتَ مِنْ دُونِهِمْ وَلِيُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ .
(26) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست شرف و آبروى مرا با بىنيازى (از خلق) نگاه دار و عزت و منزلت مرا با تنگدستى، پست و بيمقدار مگردان تا (به ناچار) از كسانى كه روز خوار توآند، طلب روزى كنم و از زشت سيرتان، عطا خواهم، و (سرانجام) به ستايشگرى كسى مايل گردم كه به من عطا كرده و يا به سرزنش كسى برخيزم كه (از برآوردن نياز من) مضايقه كرده است، (چرا كه مىدانم) بخشش و عدم بخش (هر دو) به دست توست (و ديگران در اين ميانه سبب و واسطهاند و تنها تويى كه برانگيزندهى اسباب امر جهانى.)
﴿27﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي صِحَّةً فِي عِبَادَةٍ ، وَ فَرَاغاً فِي زَهَادَةٍ ، وَ عِلْماً فِي اسْتِعْمَالٍ ، وَ وَرَعاً فِي اِجْمَالٍ .
(27) بارالها! بر محمد و آ ل او درود فرست و به من آن قدر سلامتى و تندرستى عطا كن كه (قادر) بندگى تو باشم و آسودگى و فراغتى كرامت كن كه در زهد و عدم رغبت قلبى به امور دنيا بكوشم، و دانشى كرم فرما كه آن بندم، و پارسايى و زهدى كه با ميانهروى (و در حد عفاف و كفاف) روزگار بگذرانم.
﴿28﴾
اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِكَ أَجَلِي ، وَ حَقِّقْ فِي رَجَاءِ رَحْمَتِكَ أَمَلِي ، وَ سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاكَ سُبُلِي ، وَ حَسِّنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِي عَمَلِي .
(28) بارالها! پايان عمر مرا با گذشت خويش مقرون ساز، و آرزوى مرا- در اميد به درحمت و بخشش خويش- جامهى عمل بپوشان، و راههاى رسيدن به رضامندى خود را براى من آسان و هموار ساز، و كردار مرا در همهى احوال، نيكو گردان.
﴿29﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ ، وَ انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً ، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(29) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست، و به هنگام غفلت و فراموشى با (تازيانهى نام و) ياد خود بيدارم كن، و در طول زندگى (و پيش از فرا رسيدن مرگ) به طاعت خويشم وادار، و راهى روشن و هموار- كه به محبت تو انجامد- پيش پايم بگذار به سبب آن، خير دنيا و آخرت مرا به كمال رسان.
﴿30﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ قَبْلَهُ ، وَ أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ ، وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً ، وَ قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ .
(30) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست، درودى برتر بالاتر از درودى كه پيش از او بر احدى از آفريدگان خويش فرستادهاى و (يا) پس از او براى كسى خواهى فرستاد، (خدايا!) خير دنيا و آخرت را نصيب ما فرما و مرا از عذاب آتش جهنم نگاه دار.