دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه حسین استاد ولی

(1) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و ايمانم را به كامل‌ترين ايمان رسان، و يقينم را برترين يقين قرار ده، و نيتم را به بهترين نيت‌ها، و عملم را به بهترين اعمال منتهى گردان.

(2) خدايا، نيتم را به لطف خود كامل ساز، و يقينم را به آنچه نزد توست (از امور اخروى) درست و استوار گردان، و امور تباهم را به قدرت خويش اصلاح فرما.

(3) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از آنچه اهتمام به آن از توجه به تو باز مى‌دارد كفايت كن، و به كارى كه فرداى قيامت از آ ن بازخواست مى‌كنى وادار، و سراسر روزهاى عمرم را در آنچه مرا براى آن آفريده‌اى مصروف دار، و مرا بى نياز كن و در روزيت بر من وسعت ده، و مرا به چشم به راه بودن براى روزى (يا به چشمداشت به ديگران، و يا به سرمستى از نعمت) دچار مكن، و مرا عزت بخش ولى به كبر و نخوت گرفتار مساز، و به عبادت خود وادار ولى عبادتم را با خودبينى تباه مگردان، و خير و نيكى را براى مردم بر دست من جارى ساز ولى آن را با منت نهادن نابود مساز، و مرا اخلاق بلند و گرانمايه ببخش ولى از فخرفروشى (به آن) نگاه دار.

(4) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در ميان مردم به درجه‌اى بالا مبر مگر آن كه به همان مقدار در نظر خودم فرود آورى، و عزتى آشكار برايم پديد مياور مگر آن كه به همان اندازه ذلتى نهان در نزد خودم پديد آورى.

(5) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از هدايتى شايسته كه با هيچ چيز عوض نكنم، و از راه حقى كه از آن منحرف نشوم، و از نيت درستى كه در آن ترديد نورزم برخوردار ساز، و تا عمرم در طاعت تو مصرف مى‌شود مرا عمر ده، پس هرگاه عمرم چراگاه شيطان شد جانم را بگير و مرا به نزد خود ببر پيش از آن كه دشمنى‌ات به سوى من شتابد، يا خشمت بر من استوار گردد.

(6) خدايا، خصلتى را كه مايه نكوهش من باشد در من مگذار مگر آن كه اصلاحش كنى، و نه عيبى را كه مايه سرزنش من باشد مگر آن كه زيبايش سازى، و نه خوى گرانمايه ناقصى را كه در من است مگر آن كه كاملش نمايى.

(7) خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و كينه دشمنان را در حق من به محبت، و حسد سركشان را به دوستى، و بدبينى شايستگان را به اعتماد، و دشمنى نزديكان را به ولايت و دوستى، و بدرفتارى خويشان را به نيكوكارى، و بى تفاوتى كسان و نزديكان را به يارى، و دوستى ظاهرى مدارا كنندگان را به دوستى واقعى، و اهانت معاشران را به معاشرت كريمانه، و تلخى ترس از ستمگران را به شيرينى امنيت بدل ساز.

(8) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و برايم بر كسى كه به من ستم كند قدرت، و بر كسى كه با من خصومت ورزد زبان حجت، و بر كسى كه با من دشمنى نمايد پيروزى و نصرت‌ قرار ده، و مرا بر كسى كه با من نيرنگ زند چاره جويى، و بر كسى كه بر من قهر و غلبه جويد قدرت، و نسبت به كسى كه از من عيب جويى و بدگويى كند تكذيب، و از كسى كه تهديدم كند سلامتى ببخش، و مرا به اطاعت از كسى كه به راه راستم برد، و پيروى از كسى كه ارشادم كند موفق بدار.

(9) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا توفيق ده تا با كسى كه با من ناراستى نموده مقابله به خيرخواهى كنم، و كسى را كه از من دورى گزيده با نيك رفتارى جزا دهم، و كسى را كه محرومم ساخته به بخشش پاداش بخشم، و كسى را كه از من بريده با پيوستن مكافات كنم، و با كسى كه از من غيبت نموده با ذكر خير مقابله كنم، و كار نيك ديگران را سپاس گزارم، و از بدى آنان چشم بپوشم.

(10) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به زيور صالحان بياراى، و زينت پروا پيشگان بر اندامم بپوشان، كه آ ن گسترش عدل است، و فروبردن خشم، و فرونشاندن آتش كينه‌ها، و پيوند دادن از هم بريدگان، و آشتى دادن ميان ديگران، و آشكار و پخش نمودن نيكى‌ها، و پوشاندن عيب‌ها، و نرمخويى، و فروتنى، و خوشرفتارى، و وقار، و خوش خلقى، و پيشدستى به فضيلت، و ترجيح احسان بى توقع به ديگران، و سرزنش نكردن، و احسان نكردن به كسى كه شايسته احسان نيست (يا احسان نمودن به كسى كه استحقاق طلب ندارد) و حقگويى اگر چه نادر، اندك شمردن گفتار و كردار نيك خود اگر چه بسيار، و بسيار شمردن گفتار و كردار بد خود اگر چه اندك باشد. و اين اوصاف را بادوام طاعت و همراهى با جماعت و رها كردن اهل بدعت و هر كه به رأى ساختگى خود عمل مى‌كند، كامل ساز.

(11) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و فراخ ترين روزيت را بر من در سر پيرى‌ام، و قوى‌ترين نيرويت را در من به هنگام رنج و سختى‌ام قرار ده. و مرا به كسالت و كاهلى در عبادتت، و كورى از راهت، و پرداختن به كارى خلاف محبتت، و گرد آمدن با پراكندگان از تو، و جدايى از گردآمدگان به نزد تو، گرفتار مساز.

(12) خدايا، چنانم كن كه به وقت ضرورت و نياز با يارى تو حمله كنم، و به هنگام حاجت از تو درخواست كنم، و به وقت تهيدستى و بيچارگى به درگاه تو زارى نمايم. و مرا به يارى جستن از غير خودت به وقت درماندگى‌ام، و به فروتنى براى درخواست از ديگران به هنگام نيازم، و به زارى به درگاه ديگران به وقت ترسم گرفتار مساز، كه بدان سبب سزاوار بى تفاوتى و منع و روى گردانى تو خواهم شد، اى مهربان‌ترين مهربانان.

(13) خدايا، آنچه شيطان در دلم مى‌افكند از آرزوى پوچ و گمان بد و حسد، همه را مايه ياد عظمتت، و انديشه در قدرتت، و نقشه بر ضد دشمنت قرار ده. و آنچه او بر زبانم جارى ساز از سخن زشت، يا دشنام گويى، يا آبروريزى، يا گواهى ناحق، يا غيبت كردن مؤمن غايب، يا دشنام دادن به شخص حاضر و مانند اينها همه را ستايش گويى و ثنا خوانى فراوان و اقدام به تمجيد خودت، و شكر نعمتت، و اعتراف به احسانت، و بر شمارى بخشش‌هايت قرار ده.

(14) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و چنان كن كه مظلوم واقع نشوم در حالى كه مى‌توانى از من دفاع كنى، و به كسى ظلم نكند در حالى كه قادرى دستم را بگيرى، و گمراه نگردم در حالى كه مى‌توانى هدايتم كنى، و فقير نگردم در حالى كه داراييم از نزد توست، و سركشى نكنم در حالى كه تواناييم از نزد توست.

(15) خدايا، به سوى آمرزشت آمدم، و به سوى بخشايشت راه افتادم، و به گذشتت اشتياق ورزيدم، و به فضل و بخششت اعتماد نمودم، و چيزى ندارم كه آمرزشت را برايم موجب شود، و در عملم چيزى به چشم نمى‌خورد كه بخشايش تو را سزا گردم، و پس از آن كه خود را محكم نمودم چيزى جز فضل و بخشش تو ندارم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و بر من (نالايق) تفضل نما.

(16) خدايا، و مرا به هدايت گويا ساز، و پرهيزگارى را در دلم انداز، و به پاكيزه‌ترين روش توفيق ده، و به خشننود كننده‌ترين رفتار وادار.

(17) خدايا، مرا به نيكوترين و نمونه‌ترين راه ببر، و چنان كن كه بر آيين تو زندگى كنم و بميرم.

(18) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از ميانه‌روى بهره‌مند ساز، و از درستكاران و از رهنمايان به راه راست و بندگان شايسته قرار ده، و مرا رستگارى در معاد، و سلامتى از كمين‌گاه (دوزخ) روزى كن.

(19) خدايا، براى خود از من بستان آنچه را كه رهاييم دهد، و از من برايم باقى بدار آنچه را كه اصلاحم نمايد، زيرا نفس من در شرف نابودى است مگر آن كه تو نگاهش دارى.

(20) خدايا، اگر غمگين شوم تو مايه دلخوشى منى، و اگر محروم مانم تو محل اميد منى، و اگر غرق اندوه شوم از تو فريادرسى خواهم، و جايگزين آنچه از دست رفته و صلاح آنچه تباه شده، و تغيير آنچه ناپسند شمارى نزد توست، پس مرا پيش از بلا عافيت بخش، و پيش از طلب توانگرى ده، و پيش از گمراهى ارشاد كن، و زحمت آزار و آسيب بندگان را از من بردار، و مرا امنيت روز بازگشت (قيامت) ببخش، و خوب ارشاد شدن و خوب ارشاد كردن را به من عنايت فرما.

(21) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و هر آسيبى را به لطف خود از من دور دار، و مرا به نعمتت بپروران، و به كرم خود صالح و شايسته ساز، و به احسانت بهبود ده، و در سايه اوج عظمتت قرار ده، و با خشنوديت فراپوش، و به هنگامى كه تشخيص خوب و بد كارها بر من مشكل شود به هدايت‌مندترين آنها، و به هنگامى كه نيك و زشت اعمال مشتبه گردد به پاكيزه‌ترين آنها، و به هنگام تناقض آيين‌ها به پسنديده‌ترين آنها موفق دار.

(22) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و تاج كفايت بر سرم نه، و از من نيكو سرپرستى كن، و مرا هدايت راستين ببخش، و با توانگرى ميازماى، و مرا آسودگى خاطر عنايت كن، و زندگانيم را سخت و پر دردسر قرار مده، و دست رد به سينه دعايم مزن، زيرا من ضدى براى تو قرار نمى‌دهم، و همتايى را با تو نمى‌خوانم.

(23) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از اسرافكارى بازدار، و روزيم را از تلف شدن نگاه دار، و داراييم را با بركت دادن فراوان ساز، و مرا در آنچه از آن دارايى انفاق مى‌كنم به راه صواب در نيكوكارى ببر.

(24) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و زحمت به دست آوردن روزى را از من بردار، و مرا بى حساب (يا از جايى كه گمان نمى‌برم) روزى ده، تا به جاى عبادت تو سرگرم طلب روزى نشوم، و زير بار پيامدهاى بد كسب نروم.

(25) خدايا، پس به قدرت خود مرا به آنچه مى‌جويم برسان، و به عزت خود از آنچه بيم دارم امان بخش.

(26) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و آبرويم را با توانگرى حفظ كن، و شكوهم را با تنگدستى فرو مريز، تا از كسانى كه روزى خوار تواند روزى بخواهم، و از آفريدگان بدت عطا جويم، در نتيجه به ستايش كسى كه به من عطا كرده گرفتار شوم، و به نكوهش كسى كه از من دريغ داشته دچار گردم، حال آن كه تو- نه آنان- صاحب اختيار منع و عطايى.

(27) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا تندرستى در عبادت، و فراغت در پارسايى، و عملم با عمل، و پرهيزكارى همراه با ميانه‌روى روزى كن.

(28) خدايا، عمرم را به عفو خود پايان ده، و آرزويى را كه در اميد به رحمتت دارم تحقق بخش، و راه‌هايم را براى رسيدن به خشنوديت هموار ساز، و عملم را در همه احوالم نيكو گردان.

(29) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در اوقات غفلت براى ياد كردنت بيدار ساز، و در ايام مهلت عمر به طاعت خود وادار، و برايم به سوى محبت خويش راهى هموار بگشا، و بدين وسيله خير دنيا و آخرت را برايم كامل ساز.

(30) خدايا، و بر محمد و آل او درود فرست، مانند بهترين درودى كه بر هر يك از آفريدگانت پيش از او فرستاده‌اى، و بر هر كس ديگر پس از او خواهى فرستاد، و ما را در دنيا و در آخرت هم نيكى عطا كن، و مرا به رحمت خود از عذاب دوزخ نگاه دار.