دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه داریوش شاهین

(1) الهى: درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. خداوندا، ايمان مرا به كمال، و اعتقاد و باور مرا نسبت به خودت به برترين درجات برسان. چنانكه قصد و خواست من، نيكوترين نيات و آرزوها، و اعمالم پاكترين كردارهاى پسنديده باشد.

(2) محتاج نوازا، نيت و قصد مرا نسبت به خودت پاك و خالص گردان و چنان كن كه در رحمت تو هيچ ترديدى در دلم راه نيابد، و به قدرت بى‌مانند خودت آنچه خطا كرده‌ام، از وجودم پاك بساز.

(3) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بى‌نيازا، از احتياج به آن كارى كه موجب دورى از اطاعت از تو مى‌شود، بى‌نيازم گردان و مرا به آن كار بياور كه تو فرداى قيامت از چند و چون نيكوئى آن از من پرسش خواهى نمود. چنان كن، كه روز و شبم به خاطر آنچه كه تو مرا به آن منظور و مقصود آفريده‌اى، بگذرد، و مرا به ديگران بى‌نياز و به خودت نيازمندتر بگردان و خوان رزق و روزى خويش را بر من بيشتر بگستران. كارى نكن كه چشم انتظار لطف بخيلان باشم. مرا به كرم خويش كريم دار و از كبر و نخوت دور ساز. چنان كن، در بندگى تو رام باشم و در عبادتت گرفتار غرور و خودپسندى نگردم تا تمام عبادت و بندگى‌ام بى‌ارزش گردد. چنان كن كه براى خلق، موجودى خيربخش و نيكوكار باشم و بر اثر منت بر خلق- به خاطر خيرى كه به آنان مى‌كنم- اجرم نزد تو باطل نگردد. مهربانا، به من خلق و خوى خوش ببخش و از تفاخر و نازيدن به خوديش، در امان بدار.

(4) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. آفريدگارا، اگر در چشم خلق مرا بلند و سرافراز مى‌دارى، پس نزد وجود خويش سرافكنده باشم، و اگر گراميقدر و عزيزم مى‌كنى، نزد نفس خويش، مرا فروتن بدار.

(5) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بى‌شريكا، مرا به آن راه كه رستگار شوم، هدايت فرما، كه هرگز روى از اين راه برنتابم و از آن منحرف نگردم، و در چنين راه رستگارى گرفتار ترديد و دو دلى نشوم. عمرم تا هنگامى مى‌پايد كه در كار اطاعت و فرمانبردارى از تو مى‌گذرد. پس، آنگاه كه شيطان مى‌خواهد در دلم خانه كند، مرا بميران تا اسير خشم تو نشوم.

(6) عدل آفرينا، مرا گرفتار به خوئى نكن كه مردم آنرا ناپسند مى‌دانند، مگر آنكه خوى خويش نيكو كنم. نه چنان خوئى كه مرا سرزنش كنند. مگر اينكه آن خوى را تو نيكو گردانى و سرزنش را از من دور سازى. در من سرشتى بس نيكو پديد بياور كه بتوانم آنرا به كمال برسانم و رضاى تو هم در آن باشد.

(7) پناه پذيرا، خصومت دشمنان را نسبت به من به دوستى، رشك گردنكشان را به مهربانى، بدانديشى نيكان را به اطمينان، دشمن بدخواهان را به عطوفت، بدكردارى خويشان را به خوشرفتارى، ذلت نزديكان را به عزت، دوستى ظاهرى همراهان را به رفاقت باطنى، اهانت ياران را به احترام، و تلخى ترس گناهكاران را به شهد آرامش، تبديل بفرما.

(8) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. دادگسترا، دست مرا بر روى كسى كه به من بيداد كند، قوى بگردان، و بيان و زبان مرا بر آنكس كه به من بدگوئى كند، آميخته به دليل و برهان، بفرما. براى من در مقابل حيله‌گر، راه مقابله‌ئى، و در برابر قدرتمند، نيرو و قدرتى، و در پيش دشنامگو راه تكذيبى قرار بده. مرا از تاثير ترس دشمن ايمن بدار، و توفيقم عطا فرما تا از هدايت يافتگان، هدايت يابم و از آنان اطاعت كنم.

(9) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. پاك آفرينا، به من آن فرصت و مهلت ببخش تا با آنكس كه با من ناراست است، از در راستى و درستى در آيم. به آنكس كه از من دور شده، نزديك شوم، و هر كس مرا نوميد گردانيده به او با گذشت و بخشش بنگرم. خداوندا، به من آن فرصت و مهلت ببخش تا كسى كه از من رشته مهر گسسته، با گره بستن آن بر او مهربانى كنم، و از آن كس كه در غياب من، بدگوئى كرده، به نيكوئى ياد كنم، و هر كس قدر نيك دانسته، از بديهايش بگذرم.

(10) الهى درود تو «محمد» و خاندان او باد. فلك آفرينا، مرا به پيرايه نيكوكاران آراسته ساز، و جامه اعمال پرهيزكاران بر من بپوشان. مرا آن توفيق كامل ببخش تا: عدل و داد بگسترم، خشم خويش فروبرم، آتش دشمنى فرونشانم، پراكندگان گرد هم آرم، ميان مردم اصلاح ايجاد كنم، نيكيهاى نهان را عيان سازم، بديهاى عيان را نهان دارم، با مردمان خوشخوئى كنم و نيكو رفتارى و احترام بسيار در پيش گيرم، در خوبى پيشگام باشم، بى‌منت احسان كنم، از سرزنش دور شوم، به غير مستحق يارى نكنم. گوياى سخن حق باشم، هر چند كه گفتن حق بر من گران آيد، نيكى خويش را كم شمارم هر چند كه بسيار باشد. بدى خويش بسيار بينم هر چند كه خرد و ناچيز باشد. خداوندا، آنچه را ياد كردم صورت نيكوى آن را پيوسته در من حفظ بفرما، و چنان كن كه با جماعت مومنين انيس و جليس باشم و دور باشم از گروهى كه در دين بدعت بپا مى‌كنند و انديشه‌هاى خود ساخته به كار مى‌آورند.

(11) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. سبحانا، گسترده‌ترين نعمت را به هنگام پيرى و سالخوردگى، و بالاترين يارى و حمايت خود را در رنج و سختى نصيب من بفرما. پاك آفرينا، مرا در بندگيت سست و ناتوان، و در راهت نابينا، و در رضايتت خلافكار مگردان. چنان كن كه با دورشدگان درگاهت محشور، و پراكندگان راهت مربوط نشوم.

(12) هستى آفرينا، مرا چنان كن كه به هنگام لزوم به يارى تو، قيام كنم و بر دشمنت حمله برم، و در احتياج، نياز از تو جويم، و در تنگى و سختى به درگاه تو عجز آورم. آنگاه كه بيچاره شدم رو به غير تو نياورم، در زمانيكه به خاك فقر نشستم جز از تو از ديگرى درمان فقر نخواهم، و آنگاه كه در هول و هراس رفتم به دامان هيچ كس جز تو نياويزم. چنان نشوم كه از رحمتت دور، و به خوارى مجبور و مستحق كيفرت گردم. اى آنكه بخشنده‌ترين بخشندگانى.

(13) بنده پرورا، آن رشكى و فتنه‌اى كه شيطان در دل من اندازد، تو با عظمت و قدرت بى‌مانندت، و با چنان دورانديشى كه خاص تو است آنرا از من دور مساز. چنان كن كه من به جاى: سخن ناروا به تو گفتن يا تجاوز به حريم پاكت كردن، و يا شهادت دروغ بر تو دادن و از مومن غيبت كردن، و دشنام به مومنى كه حضور دارد، زبان به سپاس و ستايش از تو بگشايم و شكر نعمتت به جاى آورم، به نيكى تو اعتراف كنم، و نعمتهاى تو بشمارم.

(14) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. حاجت پذيرا، چنان كن كه بر من ستمى نشود، زيرا كه مى‌دانم تو بر دفع هر ستمى توانائى، و من هم به كسى ظلمى نكنم زيرا كه مى‌دانم تو مرا از ظلم و جور باز مى‌دارى، تا از راه گمراه نشوم زيرا كه مى‌دانم بر تو هدايت من سهل و آسان است. مرا فقير و بينوا نگردان، زيرا كه مى‌دانم دولت و ثروت از تو است، و ميان مردم بيداد نكنم زيرا كه مى‌دانم تو بر دورى هر بيداد توانائى.

(15) آمرزگارا، رو به آمرزش تو، و آهنگ طلب بخشش از تو كرده‌ام و آرزومند عفو و اغماض تو هستم. حال آنكه نسبت به احسان تو هيچ ترديدى ندارم، و مرا آن توش و سزاوارى چنين اغماضى نيست. حتى آنگونه كه شايسته تو است تو را بندگى نكرده‌ام تا سزاوار عفو تو شوم. اينك كه به بدكردارى خويش اعتراف مى‌كنم، اقرار دارم كه مرا غير از تو هيچ خطابخشى و احسانگرى نيست. الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. آفريدگارا، بى‌هيچ دليل مرا به عفو خويش بنواز.

(16) چنان كن كه بيانم به سخن حق قويتر گردد و پرهيز به من هر لحظه الهام شود، و در آئينى، كه برترين آئين‌هاست، مرا يارى فرما، و دست به كارى زنم كه نزد تو پسنديده باشد.

(17) هستى آفرينا، مرا به نيكوترين راهها ارشاد فرما و چنان كن كه مسلمان بميرم و روز رستاخيز شرمسار برنخيزم.

(18) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. رحمانا، پيوسته از نعمت ميانه‌روى بهره‌مندم گردان، و چنان كن كه جزو نيكوكاران و درستكاران باشم و به سبب آنها در روز رستاخيز از دوزخ رهائى يابم.

(19) رحيما، از نعمت بيشمار خويش بهره‌اى نصيب من بفرما كه مرا از عذاب سخت برهاند، و به صلاح من باشد. زيرا كه مى‌دانم، وجودم فناپذير است، مگر اينكه تو از نابوديش نگهدارى.

(20) بى‌شريكا، اگر اسير غم شوم، غم‌زداى من توئى. اگر گرفتار نوميدى گردم تنها اميد من توئى. اگر ظلم و غم به من رسد، فريادرس فقط توئى. برترا، جبران هر چه از دست رود، نزد تو باشد، و تنها تو زشتى مى‌برى و پاكى مى‌آورى. پس، چنان كن كه پيش از درد و بيمارى، شفا و بهبودى، و پيش از فقر، بى‌نيازى، و پيش از گمراهى هدايت، نصيب من شود. چنان كن كه بندگان به عيبجوئى من ننشينند، از عذاب آخرتت در امان مانم و افتخار هدايت خلق به من عطا فرما.

(21) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. معبودا، به لطف خويش، بلا از من بگردان، و مرا به نعمت خويش بنواز، و به احسانت گره هر مشكلم بگشا و كارم آسان فرما. درد جسم و جانم را شفا بخش، و چنان كن كه در سايه رحمت تو جاى گيرم، و مشمول رضايت تو گردم. آن زمان كه در گير و دار مشكلات گرفتار شوم، برترين راه حل مشكلم را بر من نمايان ساز، تا كارهايم سر و سامان گيرد. و چون آئينها گونه گونه است، پس تو مرا به نيكوترين آنها كه رضاى تو در آن است رهنمون فرما.

(22) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. حاجت پذيرا، بر سرم تاج بى‌نيازى بگذار و مرا در كارهاى نيك موفق و مويد بدار، و به من حقيقت هدايت ببخشاى، و در توانگرى گمراهم مساز. چنان زندگى به من عطا فرما كه در آسودگى‌اش، رنجى نباشد و اين زندگى بر من سخت و تنگ نشود، و دعايم را اجابت فرما. زيرا كه من براى تو هرگز همتائى نمى‌گيرم و با تو شريكى نمى‌خوانم.

(23) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. پروردگارا، مرا از اسراف دور بدار، و رزق و روزى مرا از بلاى تباهى ايمن بدار، و به ثروت من بركت و افزونى ببخش، و آنچه از ثروت خويش بخشش مى‌كنم، موجب رستگاريم گردد.

(24) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. جهان آفرينا، مرا از رنج كسب روزى برهان، و رزقم فراوان كن، تا به خاطر كسب اين رزق و روزى مجبور به ترك و يا كاهش عبادت و طاعت تو نشوم، و اسير كسب حرام نگردم.

(25) خالقا، به فضل خويش حاجت و نيازم را اجابت فرما، و به قدرت خويش آبرويم حفظ فرما.

(26) چنان كن كه ارج و قدرم در فقر و تنگدستى از ميان نرود، تا به ناچار دست نياز به سوى روزى خواهان تو پيش آورم، و از خوارمايگان بخشش جويم و سپاسگوى بخشنده و نكوهشگر بخيل شوم. كه مى‌دانم تنگى و يا فراخى رزق و روزى و نعمت، تنها به دست تو هست.

(27) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. عافيت آفرينا، سلامت را در عبادت، سعادت را در پرهيزكارى و ترك دنيا، و علم را در عمل، و زهد را در اجمال، به من ارزانى بدار.

(28) عدل آفرينا، چنان كن كه عمرم در عفو و بخشش به سر رسد، و آرزويم در اميد رحمت تو پايدار گردد، و راههايم در رضايت تو هموار شود، و كردارم را در هر حال و حالتى نيكو بدار.

(29) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. عدالت گسترا، آنگاه كه اسير نفس خويشم، تو مرا به ياد خود آر، و چنان كن كه در مهلت و فرصت زندگى به بندگى تو مشغول باشم. چنان كن كه راه محبت و مهر تو به من آشكارتر گردد و به يارى آن بهره دنيا و سعادت آخرت نصيبم شود.

(30) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بنده نوازا، برترين درودهاى تو- كه پيش از اين و پس از آن بر كسى نبوده- بر ما باد. در دنيا به ما نيكى و در آخرت به ما سعادت عطا فرما و مرا به رحمت خويش از بيم آتش دوزخ رهائى ببخش.