فارسی
دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)
دعای 19
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِيِّ الْأَفْعَالِ
از دعاهاى امام عليه‌السلام است در (درخواست توفيق براى) خوهاى ستوده و كردارهاى پسنديده
از دعاهاى امام عليه‌السلام است در (درخواست توفيق براى) خوهاى ستوده و كردارهاى پسنديده
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ بَلِّغْ بِإِيمَانِي أَكْمَلَ الْإِيمَانِ ، وَ اجْعَلْ يَقِينِي أَفْضَلَ الْيَقِينِ ، وَ انْتَهِ بِنِيَّتِي إِلَى أَحْسَنِ النِّيَّاتِ ، وَ بِعَمَلِي إِلَى أَحْسَنِ الْاَعْمَالِ .
(1) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ايمانم را به كاملترين ايمان برسان و باورم را (به آنچه پيامبران آورده) بهترين يقين قرار ده، و نيت مرا به بهترين نيتها و كردارم را به نيكوترين كردارها برسان،
﴿2﴾
اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي ، وَ صَحِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يَقِينِي ، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّي.
(2) بار خدايا نيت مرا به لطف خود كامل گردان و باورم را به رحمت خويش پابرجا نما، و به قدرت و نيرويت آنچه از دست من رفته اصلاح فرما،
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَا يَشْغَلُنِي الاِهْتَِمامُ بِهِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ ، وَ اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيما خَلَقْتَنِي لَهُ ، وَ أَغْنِنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِكَ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، وَ أَعِزَّنِي وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ ، وَ عَبِّدْنِي لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ ، وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ ، وَ اعْصِمْنِي مِنَ الْفَخْرِ .
(3) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و بى‌نيازم كن از كارى كه كوشيدن به آن مرا (از بندگيت) باز مى‌دارد، و وادار مرا به آنچه كه فردا (روز جزا) از آن بازپرسى مى‌نمائى، و روزهاى مرا در آنچه كه براى آنم آفريده‌اى صرف نما، و مرا (از ديگران) بى‌نياز فرما و روزيت را بر من گشايش ده، و به نگاه كردن (چشم به راه بودن) گرفتارم مفرما، و عزيز و گرامى‌ام بدار و به كبر (افراط در عزت) دچارم مكن، و مرا براى (بندگى) خود رام ساز و عبادتم را با خودپسندى تباه مگردان، و خير و نيكى براى مردم را به دست من روان ساز و آن را به منت نهادن باطل مفرما، و خوهاى پسنديده را به من ببخش، و (چنانكه آنها را دارا شدم) مرا از به خود نازيدن نگاه دار،
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَرْفَعْنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِي مِثْلَهَا ، وَ لَا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا .
(4) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در ميان مردم به درجه و مقامى سرفراز مفرما جز آنكه پيش نفسم مانند آن پست نمائى، و ارجمندى آشكارا برايم پديد مياور جز آنكه به همان اندازه پيش نفسم براى من خوارى پنهانى پديد آورى،
﴿5﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ مَتِّعْنِي بِهُدًى صَالِحٍ لَا أَسْتَبْدِلُ بِهِ ، وَ طَرِيقَةِ حَقٍّ لَا أَزِيغُ عَنْهَا ، وَ نِيَّةِ رُشْدٍ لَا أَشُكُّ فِيهَا ، وَ عَمِّرْنِي مَا كَانَ عُمْرِي بِذْلَةً فِي طَاعَتِكَ ، فَإِذَا كَانَ عُمْرِي مَرْتَعاً لِلشَّيْطَانِ فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَيَّ ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ .
(5) بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، و مرا به رستگارى شايسته بهره‌مند كن كه آن را (به چيز ديگر) عوض نكنم، و به راه حقى كه از آن بيرون نشوم و به قصد صواب و درستى كه در آن شك ننمايم، و تا هنگامى كه عمرم در فرمانبردارى تو به كار رود عمر ده، و هرگاه عمرم چراگاه شيطان شود (بر من تسلط يابد) بميرانم پيش از آنكه دشمنى (و غضب) سخت تو به من رو آورد، يا خشمت بر من استوار گردد،
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّي إِلَّا أَصْلَحْتَهَا ، وَ لَا عَائِبَةً أُوَنَّبُ بِهَا إِلَّا حَسَّنْتَهَا ، وَ لَا أُكْرُومَةً فِيَّ نَاقِصَةً إِلَّا أَتْمَمْتَهَا .
(6) بار خدايا وامگذار مرا در خصلت و خوئى كه (مردم آن را) زشت مى‌دانند جز آنكه آن را اصلاح نمائى، و نه خوى زشتى كه به آن سرزنش شوم جز آنكه آن را نيكو گردانى و نه خوى پسنديده كه در من ناتمام باشد جز آنكه آن را كامل كنى،
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمحَبَّةَ ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ كَرَمَ الْعِشْرَةِ ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ الْاَمَنَةِ
(7) بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، و درباره‌ى من تغيير ده دشمنى سخت دشمنان را به دوستى، و رشگ بردن سركشان از حق را به محبت، و بدگمانى نيكان را به وثوق و اطمينان، و دشمنى آشنايان را به دوستى، و بدرفتارى خويشان را به خوش‌رفتارى، و خوار گردانيدن نزديكان را به يارى كردن، و دوستى مداراكنندگان را به دوستان واقعى، و اهانت آميزش‌كنندگان را به آميزش نيك، و تلخى ترس از ستمكاران را به شيرينى ايمن بودن (از ايشان)
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ لِي يَداً عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي ، وَ لِسَاناً عَلَى مَنْ خَاصَمَنِي ، وَ ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِي ، وَ هَبْ لِي مَكْراً عَلَى مَنْ كَايَدَنِي ، وَ قُدْرَةً عَلَى مَنِ اضْطَهَدَنِي ، وَ تَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي ، وَ سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِي ، وَ وَفِّقْنِي لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِي ، وَ مُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِي .
(8) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و براى من بر كسى كه به من ستم كند دستى (نيرومند) و بر آنكه با من مخاصمه كند زبانى (گويا) و بر آنكه به من دشمنى كند فيروزيم ده،و به من بر آنكه درباره‌ام حيله كند (در برابر آن) مكر و فريبى، و بر آنكه بر من مسلط شود توانائى، و بر آنكه مرا دشنام دهد تكذيبى (انكارى) و از آنكه مرا مى‌ترساند سلامتى ببخش، و به فرمانبرى آنكه مرا به راه راست آورد (معلم علوم دينى) و پيروى كسى كه مرا راهنمائى نمايد توفيقم ده،
﴿9﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِي بِالنُّصْحِ ، وَ أَجْزِيَ مَنْ هَجَرَنِي بِالْبِرِّ ، وَ أُثِيبَ مَنْ حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ ، وَ أُكَافِيَ مَنْ قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ ، وَ أُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ ، وَ أُغْضِيَ عَنِ السَّيِّئَةِ .
(9) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و مرا توفيق ده تا با كسى كه با من غش (نادرستى) نموده از روى راستى رفتار كنم، و كسى را كه از من دورى كرده به نيكوئى پاداش دهم، و كسى كه مرا نوميد گردانيده ببخشش عوض دهم، و كسى را كه از من بريده به پيوستن مكافات نمايم، و از آنكه از من غيبت نموده (پشت سر بدگوئى كرده) به نيكى ياد كنم و نيكى را سپاس گزارده، و از بدى چشم‌پوشى كنم،
﴿10﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَلِّنِي، بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ ، وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ ، فِي بَسْطِ الْعَدْلِ ، وَ كَظْمِ الغَيْظِ ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ ، و إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَيْنِ ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ ، وَ لِينِ الْعَرِيكَةِ ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ ، وَ حُسْنِ السِّيرَةِ ، وَ سُكُونِ الرِّيحِ ، وَ طِيبِ الْمخَالَقَةِ ، وَ السَّبْقِ إِلَى الْفَضِيلَةِ ، وَ إِيثَارِ التَّفَضُّلِ ، وَ تَرْكِ التَّعْيِيرِ ، وَ الْإِفْضَالِ عَلَى غَيْرِ الْمُسْتَحِقِّ ، وَ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ إِنْ عَزَّ ، وَ اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ وَ إِنْ كَثُرَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ أَكْمِلْ ذلك لِي بِدَوَامِ الطَّاعَةِ ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّاْيِ الْمُخْتَرَعِ .
(10) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به زينت صالحين و شايستگان آراسته فرما، و زيور پرهيزگاران را به من بپوشان، با (توفيق براى) گستردن عدل و داد، و فرونشاندن خشم، و خاموش كردن آتش كينه، و گردآوردن پراكندگان (از هم رنجيده) و اصلاح فساد (و آشتى دادن) بين مردم، و فاش كردن خير و نيكى، و پنهان نمودن عيب و زشتى، و نرم‌خوئى، و فروتنى و شكسته نفسى، و خوش روشى، و سنگينى، و خوش‌خلقى (با مردم) و پيشى گرفتن به سوى فضيلت و نيكى، و برگزيدن احسان بى‌آنكه جزاى احسانى باشد، و سرزنش نكردن، و همراهى نكردن به غير مستحق، و گفتن حق اگر چه سخت (يا اندك) باشد، و كم شمردن نيكى در گفتار و كردارم اگر چه بسيار باشد، و بسيار شمردن بدى در گفتار و كردارم اگر چه كم باشد، و آنچه را بيان شد براى من به وسيله‌ى هموارگى طاعت و فرمانبرى و هميشه بودن با جماعت، و واگذاشتن بدعت‌گزاران و آنكه راى و انديشه اختراع شده بكار برد كامل گردان
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ ، وَ أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكَسَلِ عَنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، وَ لَا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِكَ ، وَ لَا مُجَامَعَةِ مَنْ تَفَرَّقَ عَنْكَ ، وَ لَا مُفَارَقَةِ مَنِ اجْتَمَعَ إِلَيْكَ .
(11) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و فراخ‌ترين روزيت را بر من هنگام پيرى، و قويترين توانائيت را در من هنگامى كه به رنج افتم قرار ده، و مرا به كاهلى و سستى در بندگيت، و كورى (گمراهى) از راهت (دين خود) و درخواست خلاف دوستيت (و خوشنوديت) و گرد آمدن با كسى كه از تو دورى گزيده و پراكندگى از كسى كه از تو جدا نگرديده (فرمانبردار تو است) گرفتارم مكن،
﴿12﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَصُولُ بِكَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ ، وَ أَسْأَلُكَ عِنْدَ الْحَاجَةِ ، وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ عِنْدَ الْمَسْكَنَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ ، وَ لَا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ ، وَ لَا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى مَنْ دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ خِذْلَانَكَ وَ مَنْعَكَ وَ إِعْرَاضَكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) بار خدايا مرا چنان قرار ده كه هنگام ضرورت به (كمك) تو (بر دشمن) حمله آورم و هنگام نيازمندى از تو بخواهم و هنگام درويشى و بيچارگى به درگاه تو زارى كنم، و مرا در حالت اضطرار به يارى خواستن از غير (ذات اقدس) خود و چون فقير گردم به فروتنى براى درخواست از غير خويش، و چون بترسم به زارى كردن پيش غير خود آزمايش (يا گمراه) مفرما، كه به آن سبب سزاوار خوارى و بازداشتن (از رحمت) و روى گردانيدن (كيفر) تو شوم اى مهربانترين بخشندگان،
﴿13﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِي رُوعِي مِنَ الَّتمَنِّي وَ التَّظَنِّي وَ الْحَسَدِ ذِكْراً لِعَظَمَتِكَ ، وَ تَفَكُّراً فِي قُدْرَتِكَ ، وَ تَدْبِيراً عَلَى عَدُوِّكَ ، وَ مَا أَجْرَى عَلَى لِسَانِي مِنْ لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِيَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِكَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَكَ ، وَ إِغْرَاقاً فِي الثَّنَاءِ عَلَيْكَ ، وَ ذَهَاباً فِي تَمْجِيدِكَ ، وَ شُكْراً لِنِعْمَتِكَ ، وَ اعْتِرَافاً بِاِحْسَانِكَ ، و اِحْصَاءً لِمِنَنِكَ .
(13) بار خدايا آنچه كه شيطان از دروغ و گمان و رشگ در دل من مى‌افكند به ياد عظمت (ذات اقدس) تو، و تفكر و انديشه در توانائيت، و عاقبت‌انديشى بر دشمنت مبدل گردان، و آنچه از سخن زشت يا بيهوده يا دشنام به عرض و آبرو(ى كسى) يا گواهى نادرست يا غيبت كردن مومن غايب يا ناسزا گفتن به حاضر و مانند آنها كه بر زبان من مى‌آيد به گفتن سپاس تو، و بسيارى ستايش تو، و كوشش در بزرگ دانستن تو، و شكر نعمت تو، و اقرار به نيكى تو، و شمردن نعمتهايت مبدل ساز،
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا أُظْلَمَنَّ وَ أَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي ، وَ لَا أَظْلِمَنَّ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّي ، وَ لَا أَضِلَّنَّ وَ قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي ، وَ لَا أَفْتَقِرَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُسْعِي ، وَ لَا أَطْغَيَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُجْدِي .
(14) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و من ستمديده نشوم كه تو بر جلوگيرى از ستم به من توانائى، و نه من (به ديگرى) ستم نمايم كه تو مى‌توانى مرا (از ستم نمودن) بازدارى، و گمراه نشوم كه راهنمائى به من براى تو آسان است و بى‌چيز و نيازمند نگردم كه گشايش (زندگى) من از تست، و (در بين مردم) سركشى ننمايم كه توانگرى من از تست،
﴿15﴾
اللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ ، وَ إِلَى عَفْوِكَ قَصَدْتُ ، وَ إِلَى تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ ، وَ بِفَضْلِكَ وَثِقْتُ ، وَ لَيْسَ عِنْدِي مَا يُوجِبُ لِي مَغْفِرَتَكَ ، وَ لَا فِي عَمَلِي مَا أَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَكَ ، وَ مَا لِي بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا فَضْلُكَ ، فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ .
(15) بار خدايا به سوى آمرزش تو آمده‌ام، و به عفو و بخشش تو آهنگ نموده‌ام، و (از گناهانم) به گذشت تو مشتاقم، و به احسان تو اعتماد دارم، در حالى كه چيزى (گفتارى) كه موجب آمرزيدن تو گردد در من نيست، و نه در كردارم چيزى (طاعتى) است كه به سبب آن سزاوار عفو تو باشم، و پس از اينكه بر زيان خود (به اين اقرار) حكم كرده اعتراف نمودم براى من چيزى جز احسان تو نيست، پس بر محمد و آل او درود فرست و بر من نيكوئى كن
﴿16﴾
اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى ، وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى ، وَ وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَرْضَى .
(16) بار خدايا مرا به راهنمائى (به دين حق) گويا فرما، و پرهيزگارى را به من الهام نما (در دلم بيانداز) و به روشى كه پاكيزه‌تر است توفيقم ده، و به كارى كه (نزد تو) پسنديده‌تر است بگمارم،
﴿17﴾
اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِيَ الطَّرِيقَةَ الْمُثْلَى ، وَ اجْعَلْنِي عَلَى مِلَّتِكَ أَمُوتُ وَ أَحْيَا .
(17) بار خدايا مرا به بهترين راه (دين اسلام و ولايت اهل‌بيت پيامبر (ص)) ببر، و چنانم كن كه بر دين (و آئين) تو بميرم و (در قبر و قيامت) زنده گردم،
﴿18﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنِي بِالِاقْتِصَادِ ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ ، وَ مِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ ، وَ مِنْ صَالِحِ الْعِبَادِ ، وَ ارْزُقْنِي فَوْزَ الْمَعَادِ ، وَ سلَامَةَ الْمِرْصَادِ .
(18) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به ميانه‌روى (در گفتار و كردار) بهره‌مند گردان و مرا از درستكاران (در همه‌ى امور) و راهنمايان (بندگانت) به خير و نيكى، و از بندگان شايسته بگردان، و رستگارى در قيامت، و رهائى از دوزخ را روزيم فرما
﴿19﴾
اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِي مَا يُخَلِّصُهَا ، وَ أَبْقِ لِنَفْسِي مِنْ نَفْسِي مَا يُصْلِحُهَا ، فَإِنَّ نَفْسِي هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا .
(19) بار خدايا براى خود از نفس من بهره‌اى كه آن را (از عذاب) برهاند بگير (قرار ده) و آنچه آن را به صلاح و سازگارى آورد براى من بگذار، زيرا نفس من تباه شونده است جز آنكه تو آن را نگاهدارى،
﴿20﴾
اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِي إِنْ حَزِنْتُ ، وَ أَنْتَ مُنْتَجَعِي إِنْ حُرِمْتُ ، وَ بِكَ اسْتِغَاثَتِي إِنْ كَرِثْتُ ، وَ عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ ، وَ لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ ، وَ فِيما أَنْكَرْتَ تَغْيِيرٌ ، فَامْنُنْ عَلَيَّ قَبْلَ الْبَلَاءِ بِالْعَافِيَةِ ، وَ قَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ ، وَ قَبْلَ الضَّلَالِ بِالرَّشَادِ ، وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ ، وَ هَبْ لِي أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَادِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ .
(20) بار خدايا اگر اندوهگين گردم ساز و سامانم توئى (به تو رو آورم) و اگر (از هر جا) نوميد شوم اميدگاهم توئى، و اگر غمهاى سخت به من رو آورد فريادرسم توئى، و نزد تو است عوض هر چه از دست رفته، و صلاح و سازگارى هر چه تباه گشته، و تغيير در آنچه زشت دانسته‌اى پس پيش از گرفتارى تندرستى، و پيش از درخواست توانگرى، و پيش از گمراهى راهنمائى را به من احسان فرما، و عيبجوئى بندگان را از من دور نما، و آسودگى (از عذاب) روز بازگشت را به من ببخش، و نيكى راهنمائى كردن را به من عطا فرما،
﴿21﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ادْرَأْ عَنِّي بِلُطْفِكَ ، وَ اغْذُنِي بِنِعْمَتِكَ ، وَ أَصْلِحْنِي بِكَرَمِكَ ، وَ دَاوِنِي بِصُنْعِكَ ، وَ أَظِلَّنِي فِي ذَرَاكَ ، وَ جَلِّلْنِي رِضَاكَ ، وَ وَفِّقْنِي إِذَا اشْتَكَلَتْ عَلَيَّ الْأُمُورُ لِأَهْدَاهَا ، وَ إِذَا تَشَابَهَتِ الْأَعْمَالُ لِأَزْكَاهَا ، وَ إِذَا تَنَاقَضَتِ الْمِلَلُ لِأَرْضَاهَا .
(21) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و از روى لطف هر بدى را از من دور گردان، و به نعمت خويش مرا خوراك ده و به كرم و بخشش خود مرا اصلاح فرما، و به احسان خويشتن (دردهاى) مرا دوا كن، و در سايه‌ى (رحمت) خود مرا جاى ده، و خوشنوديت را شامل حالم فرما، و چون كارها بر من درهم گردد به (آشنا شدن) درست‌ترين آنها، و كردارها شبيه و مانند يكديگر شود به (انجام دادن) پاكيزه‌ترين آنها، و مذاهب برخلاف يكديگر گردد به (پيروى از) پسنديده‌ترين آنها مرا توفيق ده،
﴿22﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوِّجْنِي بِالْكِفَايَةِ ، وَ سُمْنِي حُسْنَ الْوِلَايَةِ ، وَ هَبْ لِي صِدْقَ الْهِدَايَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالسَّعَةِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الدَّعَةِ ، وَ لَا تَجْعَلْ عَيْشِي كَدّاً كَدّاً ، وَ لَا تَرُدَّ دُعَائِي عَلَيَّ رَدّاً ، فَإِنِّي لَا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّاً ، وَ لَا أَدْعُو مَعَكَ نِدّاً .
(22) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و سرم را به تاج بى‌نيازى بپوشان، و مرا به نيكى در كارهائى كه به آن قيام مى‌نمايم وادار، و راهنمائى حقيقى را به من ببخش و مرا به توانگرى گمراه مساز، و زندگى آسوده كه در آن رنج نباشد به من عطا فرما، و زندگانيم را سخت و دشوار قرار مده، و دعا و درخواستم را به سويم باز مگردان (بپذير) زيرا من براى تو همتائى قرار نمى‌دهم، و با تو مانندى را نمى‌خوانم،
﴿23﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ امْنَعْنِي مِنَ السَّرَفِ ، وَ حَصِّنْ رِزْقِي مِنَ التَّلَفِ ، وَ وَفِّرْ مَلَكَتِي بِالْبَرَكَةِ فِيهِ ، وَ أَصِبْ بِي سَبِيلَ الْهِدَايَةِ لِلْبِرِّ فِيما أُنْفِقُ مِنْهُ.
(23) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و مرا از زياده‌روى (در زندگى) باز دار، و روزيم را از تباه شدن (با حوادث روزگار) نگاهدار، و دارائيم را به بركت و زياد نمودن افزون گردان، و مرا به نيكوئى آنچه از آن مال انفاق مى‌نمايم به راه رستگارى برسان،
﴿24﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ الِاكْتِسَابِ ، وَ ارْزُقْنِي مِنْ غَيْرِ احْتِسَابٍ ، فَلَا أَشْتَغِلَ عَنْ عِبَادَتِكَ بِالطَّلَبِ ، وَ لَا أَحْتَمِلَ إِصْرَ تَبِعَاتِ الْمَكْسَبِ.
(24) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از كسب كردن با رنج بى‌نياز گردان، و بى‌حساب روزيم ده، تا از عبادت و بندگى تو براى بدست آوردن روزى باز نمانم و زير بار سنگينى زيانها و بدى عواقب كسب (نامشروع) نروم،
﴿25﴾
اللَّهُمَّ فَأَطْلِبْنِي بِقُدْرَتِكَ مَا أَطْلُبُ ، وَ أَجِرْنِي بِعِزَّتِكَ مِمَّا أَرْهَبُ .
(25) بار خدايا به قدرتت آنچه را درخواست مى‌نمايم برآور، و به عزت و تسلط خود (بر هر چيز) از آنچه مى‌ترسم پناهم ده،
﴿26﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ ، وَ لَا تَبْتَذِلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ أَهْلَ رِزْقِكَ ، وَ أَسْتَعْطِيَ شِرَارَ خَلْقِكَ ، فَأَفْتَتِنَ بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِي ، وَ اُبْتَلَي بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِي ، وَ أَنْتَ مِنْ دُونِهِمْ وَلِيُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ .
(26) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و آبرويم را به توانگرى حفظ نما، و ارجمنديم را به تنگدستى خوار مگردان، كه بدين جهت از روزى‌خوارانت روزى بخواهم، و از مردم پست عطا و بخشش طلبم، تا به ستايش آنكه به من بخشيده گرفتار و به نكوهش آنكه نبخشيده وادار شوم، در حالى كه (در واقع) بخشيدن و نبخشيدن (نعمتها) بدست تست نه ايشان،
﴿27﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي صِحَّةً فِي عِبَادَةٍ ، وَ فَرَاغاً فِي زَهَادَةٍ ، وَ عِلْماً فِي اسْتِعْمَالٍ ، وَ وَرَعاً فِي اِجْمَالٍ .
(27) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و روزيم كن تندرستى در عبادت و آسايش در زهد و وابسته به دنيا نبودن و علم با عمل، و پرهيزگارى از روى ميانه‌روى (در امور)
﴿28﴾
اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِكَ أَجَلِي ، وَ حَقِّقْ فِي رَجَاءِ رَحْمَتِكَ أَمَلِي ، وَ سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاكَ سُبُلِي ، وَ حَسِّنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِي عَمَلِي .
(28) بار خدايا مدت عمرم را با عفوت به پايان رسان، و آرزويم را در اميد به رحمتت پابرجا نما، و راههايم را براى رسيدن به خوشنوديت آسان فرما، و كردارم را در هر حال (شادى و غم) نيكو گردان،
﴿29﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ ، وَ انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً ، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(29) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در اوقات فراموشى (پيروى از هواى نفسانى) به ياد خود آگاه ساز، و در روزگار مهلت (چند روز زندگى) به فرمانبرداريت بگمار، و راهى هموار به سوى دوستيت براى من آشكار نما، و به وسيله‌ى آن راه نيكى دنيا و آخرتم را كامل گردان،
﴿30﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ قَبْلَهُ ، وَ أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ ، وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً ، وَ قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ .
(30) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، مانند بهترين درودى كه پيش از او بر كسى از آفريدگان خود فرستاده‌اى، و پس از او بر كسى خواهى فرستاد، و در دنيا نيكى (: تندرستى آسودگى، بى‌نيازى، فرزند و زن شايسته و غلبه بر دشمن...) و در آخرت نيكى (رهائى از عذاب) به ما عطا فرما، و مرا به رحمتت از شكنجه‌ى آتش دوزخ حفظ فرما
برچسب:
دعای بیست صحیفه سجادیه
-دعای بیستم صحیفه سجادیه
-دعای ۲۰ صحیفه سجادیه
-دعای 20 صحیفه سجادیه
-بیستمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
