فارسی
دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه باقر رجبی نژاد
دعای 19
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِيِّ الْأَفْعَالِ
دعاى امام عليه‌السلام در خوهاى ستوده و كردارهاى پسنديده.
دعاى امام عليه‌السلام در خوهاى ستوده و كردارهاى پسنديده.
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ بَلِّغْ بِإِيمَانِي أَكْمَلَ الْإِيمَانِ ، وَ اجْعَلْ يَقِينِي أَفْضَلَ الْيَقِينِ ، وَ انْتَهِ بِنِيَّتِي إِلَى أَحْسَنِ النِّيَّاتِ ، وَ بِعَمَلِي إِلَى أَحْسَنِ الْاَعْمَالِ .
(1) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ايمانم را به كاملترين ايمان برسان، و يقينم را برترين يقين قرار ده، و نيتم را به نيكوترين نيتها منتهى ساز، و عملم را به بهترين عملها برسان،
﴿2﴾
اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي ، وَ صَحِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يَقِينِي ، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّي.
(2) خدايا! نيتم را به لطف خويش كامل گردان، و يقينم را به آنچه نزد توست صحيح (پابرجا) بدار، و به قدرت خود آنچه از من تباه شده اصلاح فرما.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَا يَشْغَلُنِي الاِهْتَِمامُ بِهِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ ، وَ اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيما خَلَقْتَنِي لَهُ ، وَ أَغْنِنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِكَ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، وَ أَعِزَّنِي وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ ، وَ عَبِّدْنِي لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ ، وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ ، وَ اعْصِمْنِي مِنَ الْفَخْرِ .
(3) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و از آنچه كه اهتمام به آن مرا (به خود) سرگرم مى‌كند بى‌نيازم ساز، و مرا به كارى گذار كه فردا مرا از آن بازپرسى مى‌كنى، و تمام روزهايم را در آنچه مرا براى آن آفريده‌اى صرف نما، و بى‌نيازم گردان، و روزيت را بر من وسعت ده، و مرا به نظر گرفتار مكن، و عزيزم گردان و به خود بزرگ بينى مبتلايم مفرما، و مرا به بندگى خود بگير، و عبادتم را به عجب تباه مساز، و كارهاى نيك را براى مردم به دست من جارى ساز، و آن را با منت نهادن (من) از بين مبر، و اخلاق‌هاى والا را به من ببخش، و از فخرفروشى نگهداريم كن.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَرْفَعْنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِي مِثْلَهَا ، وَ لَا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا .
(4) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و رتبه‌ام را نزد مردم بلند مگردان مگر آن كه مرا به همان اندازه نزد خودم پست گردانى، و برايم عزتى آشكار پديد مياور مگر آن كه نزدم به همان اندازه برايم خوارى درونى پديد آورى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ مَتِّعْنِي بِهُدًى صَالِحٍ لَا أَسْتَبْدِلُ بِهِ ، وَ طَرِيقَةِ حَقٍّ لَا أَزِيغُ عَنْهَا ، وَ نِيَّةِ رُشْدٍ لَا أَشُكُّ فِيهَا ، وَ عَمِّرْنِي مَا كَانَ عُمْرِي بِذْلَةً فِي طَاعَتِكَ ، فَإِذَا كَانَ عُمْرِي مَرْتَعاً لِلشَّيْطَانِ فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَيَّ ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ .
(5) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به هدايتى شايسته بهره‌مند گردان كه آن را به چيزى عوض ننمايم، و به راه حقى كه از آن منحرف نگردم، و نيتى درست كه در آن ترديد ننمايم، و مرا تا زمانى زنده بدار كه عمرم در طاعت تو صرف شود، پس هرگاه (بخواهد) عمرم چراگاه شيطان شود جانم را بگير قبل از آن كه دشمنيت بر من پيشى گيريد، يا خشمت بر من حتمى گردد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّي إِلَّا أَصْلَحْتَهَا ، وَ لَا عَائِبَةً أُوَنَّبُ بِهَا إِلَّا حَسَّنْتَهَا ، وَ لَا أُكْرُومَةً فِيَّ نَاقِصَةً إِلَّا أَتْمَمْتَهَا .
(6) خدايا! وامگذار خصلتى كه از من عيب گرفته شود مگر آن كه اصلاحش نمايى، و نه عيبى كه به آن سرزنش شوم مگر آن كه را نيكو گردانى، و نه كراهتى كه در من ناقص باشد مگر آن كه آن را كامل نمايى.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمحَبَّةَ ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ كَرَمَ الْعِشْرَةِ ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ الْاَمَنَةِ
(7) خدايا! بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و درباره من دشمنى سخت دشمنان را به محبت تبديل فرما، و (نيز) حسادت سركشان را به مودت، و بدگمانى شايستگان را به اطمينان، و دشمنى نزديكان را به دوستى، و آزار (قطع رحم) خويشاوندان را به نيكى (صله رحم)، و خوار كردن (ترك يارى) نزديكان را به يارى، و دوستى مدارا كنندگان را به دوستى واقعى، و عدم پذيرش معاشران را به معاشرتى نيكو، و تلخى ترس از ستمكاران را به شيرينى ايمنى تبديل گردان.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ لِي يَداً عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي ، وَ لِسَاناً عَلَى مَنْ خَاصَمَنِي ، وَ ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِي ، وَ هَبْ لِي مَكْراً عَلَى مَنْ كَايَدَنِي ، وَ قُدْرَةً عَلَى مَنِ اضْطَهَدَنِي ، وَ تَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي ، وَ سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِي ، وَ وَفِّقْنِي لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِي ، وَ مُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِي .
(8) خدايا! بر محمد (ص) و خاندان پاكش (ع) درود فرست، و برايم در برابر كسى كه به من ستم كند دستى (قدرتى) قرار ده، و (نيز) در برابر كسى كه با من جدال كند زبانى (برهانى)، و در برابر كسى كه با من دشمنى كند پيروزى قرار ده، و مرا در برابر كسى كه با من نيرنگ كند چاره‌سازى ببخش، و قدرتى در برابر كسى كه بر من چيره شود، و تكذيب آن كه دشنامم دهد، و سلامتى از كسى كه تهديدم مى‌كند، و مرا به اطاعت كسى كه به راه صلاحم خواهند، و پيروزى از كسى كه راهنماييم كند موفق دار.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِي بِالنُّصْحِ ، وَ أَجْزِيَ مَنْ هَجَرَنِي بِالْبِرِّ ، وَ أُثِيبَ مَنْ حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ ، وَ أُكَافِيَ مَنْ قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ ، وَ أُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ ، وَ أُغْضِيَ عَنِ السَّيِّئَةِ .
(9) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا موفق دار كه به خيرخواهى مقابله نمايم. با كسى كه با من ناراستى نموده، و كسى را كه من از من دورى كرده به نيكى پاداشم دهم، و كسى را كه محرومم نموده به بخشش عوض دهم، و كسى را كه از من بريده به پيوستن مكافات نمايم، و كسى را كه از من غيب كرده به نيكى ياد كنم، و نيكى را سپاسگزارم، و از بدى چشم بپوشم.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَلِّنِي، بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ ، وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ ، فِي بَسْطِ الْعَدْلِ ، وَ كَظْمِ الغَيْظِ ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ ، و إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَيْنِ ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ ، وَ لِينِ الْعَرِيكَةِ ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ ، وَ حُسْنِ السِّيرَةِ ، وَ سُكُونِ الرِّيحِ ، وَ طِيبِ الْمخَالَقَةِ ، وَ السَّبْقِ إِلَى الْفَضِيلَةِ ، وَ إِيثَارِ التَّفَضُّلِ ، وَ تَرْكِ التَّعْيِيرِ ، وَ الْإِفْضَالِ عَلَى غَيْرِ الْمُسْتَحِقِّ ، وَ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ إِنْ عَزَّ ، وَ اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ وَ إِنْ كَثُرَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ أَكْمِلْ ذلك لِي بِدَوَامِ الطَّاعَةِ ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّاْيِ الْمُخْتَرَعِ .
(10) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به زيور شايستگان بياراى، و زينت اهل تقوا را بر من بپوشان: با گستردن عدل، و فرو نشاندن خشم، و خاموشى نمودن آتش فتنه، و گردآوردن پراكندگى (امت)، و اصلاح بين مردم، و آشكار ساختن نيكوكارى، و پوشاندن عيبها، نرمخويى، و فروتنى، و خوش مشربى، و وقار، و نيكو معاشرت كردن، و پيشى گرفتن در خير، و اختيار احسان (بى آن كه جواب از احسانى باشد)، و ترك سرزنش (ديگران)، و ترك بخشش رايگان به غير مستحق، و گفتن سخن حق هر چند سخت باشد، ناچيز شمردن خير در گفتار و كردارم اگر چه بسيار باشد، و بسيار شمردن بدى در گفتار و كردارم هر چند اندك باشد، و اين خصلتها را به دوام فرمانبردارى كامل فرما، و (نيز) به وسيله همراهى با جماعت مسلمين، و وا گذاشتن اهل بدعت، و عمل كننده به رأى ساختگى.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ ، وَ أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكَسَلِ عَنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، وَ لَا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِكَ ، وَ لَا مُجَامَعَةِ مَنْ تَفَرَّقَ عَنْكَ ، وَ لَا مُفَارَقَةِ مَنِ اجْتَمَعَ إِلَيْكَ .
(11) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و گسترده‌ترين روزى خود را هنگامى كه پير گشتم برايم قرار ده، و نيرومندترين توانائيت را در من هنگامى كه به زحمت افتادم، و مرا در عبادتت به كاهلى مبتلا مگردان، و نه كورى از طريق خود، و نه درخواست خلاف دوستيت، و نه گرد آمدن با آن كه از تو دورى نموده، و نه جدائى از كسى كه به درگاهت روى آورده.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَصُولُ بِكَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ ، وَ أَسْأَلُكَ عِنْدَ الْحَاجَةِ ، وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ عِنْدَ الْمَسْكَنَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ ، وَ لَا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ ، وَ لَا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى مَنْ دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ خِذْلَانَكَ وَ مَنْعَكَ وَ إِعْرَاضَكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) خدايا! مرا چنان قرار ده كه هنگام ضرورت به (كمك) تو (بر شدائد) حمله آورم، و به وقت نياز از تو درخواست نمايم، و در بيچارگى به درگاه تو زارى كنم، و مرا چون مضطر شدم به كمك خواستن از غير خود آزمايش مكن، و نه به فروتنى براى درخواست از غير خود چون فقير شدم و نه به زارى كردن به (درگاه) غير خود چون بترسم، كه به سبب آن سزاوار خوارى و باز داشتن (از لطف و احسان) و روى گردانيدن تو شوم، از مهربانترين مهربانان.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِي رُوعِي مِنَ الَّتمَنِّي وَ التَّظَنِّي وَ الْحَسَدِ ذِكْراً لِعَظَمَتِكَ ، وَ تَفَكُّراً فِي قُدْرَتِكَ ، وَ تَدْبِيراً عَلَى عَدُوِّكَ ، وَ مَا أَجْرَى عَلَى لِسَانِي مِنْ لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِيَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِكَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَكَ ، وَ إِغْرَاقاً فِي الثَّنَاءِ عَلَيْكَ ، وَ ذَهَاباً فِي تَمْجِيدِكَ ، وَ شُكْراً لِنِعْمَتِكَ ، وَ اعْتِرَافاً بِاِحْسَانِكَ ، و اِحْصَاءً لِمِنَنِكَ .
(13) خدايا! آنچه را كه شيطان در دلم مى‌افكند از آرزو و گمان (باطل) و حسد (بر خلق) تبديل گردان به ياد كردن از بزرگيت، و انديشه در قدرتت، و تدبير بر ضد دشمنت، و (نيز) آنچه را بر زبانم جارى مى‌سازد از فحش يا سخن زشت يا دشنام به آبرو يا گواهى ناحق، و يا غيبت كردن مؤمن غايب يا ناسزا گفتن (به شخص) حاضر و مانند اينها را به سپاس گويى تو، و مبالغه در ستايش تو، و عزيمت در بزرگ شمردن تو، و شكر و اعتراف به احسانت، و شمارش (حفظ) نعمتهايت (مبدل ساز).
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا أُظْلَمَنَّ وَ أَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي ، وَ لَا أَظْلِمَنَّ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّي ، وَ لَا أَضِلَّنَّ وَ قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي ، وَ لَا أَفْتَقِرَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُسْعِي ، وَ لَا أَطْغَيَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُجْدِي .
(14) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مگذار كه ستم ديده شوم در حالى كه تو به دفع آن از من توانايى، و مگذار كه (بر خلق) ستم كنم در حالى كه تو بر جلوگيرى از من توانايى، و نه گمراه شوم در حالى كه هدايت من بر تو آسان است، و نه فقير گردم كه بى‌نيازى من نزد توست، و نه سركشى كنم كه دارائى من از توست.
﴿15﴾
اللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ ، وَ إِلَى عَفْوِكَ قَصَدْتُ ، وَ إِلَى تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ ، وَ بِفَضْلِكَ وَثِقْتُ ، وَ لَيْسَ عِنْدِي مَا يُوجِبُ لِي مَغْفِرَتَكَ ، وَ لَا فِي عَمَلِي مَا أَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَكَ ، وَ مَا لِي بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا فَضْلُكَ ، فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ .
(15) خدايا! به سوى آمرزش تو وارد شده‌ام، و به بخشش تو آهنگ نموده‌ام، و به گذشت تو مشتاقم، و به احسان تو اطمينان نموده‌ام، و چيزى نزد من نيست كه برايم آمرزشت را حتمى كند، و نه چيزى در كردارم كه بخشش تو را سزاوار گردم، و پس از آن كه بر زبان خود حكم كرده‌ام چيزى برايم جز احسان تو نيست، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و بى‌سبب بر من احسان نما.
﴿16﴾
اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى ، وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى ، وَ وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَرْضَى .
(16) خدايا! (زيان) مرا به بيان گويا ساز، و پرهيزكارى را به (دل) من الهام نما، و به آنچه پاكيزه‌تر است توفيقم ده، و مرا به چيزى (كارى) كه پسنديده‌تر است بگمار.
﴿17﴾
اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِيَ الطَّرِيقَةَ الْمُثْلَى ، وَ اجْعَلْنِي عَلَى مِلَّتِكَ أَمُوتُ وَ أَحْيَا .
(17) خدايا! مرا به بهترين راه ببر، و (چنان) قرارم ده كه بر دين تو بميرم و زنده گردم.
﴿18﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنِي بِالِاقْتِصَادِ ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ ، وَ مِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ ، وَ مِنْ صَالِحِ الْعِبَادِ ، وَ ارْزُقْنِي فَوْزَ الْمَعَادِ ، وَ سلَامَةَ الْمِرْصَادِ .
(18) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به ميانه روى بهره‌مند گردان، و از درستكاران، و راهنمايان به هدايت، و از بندگان شايسته قرارم ده و رستگارى و نجات روز قيامت، و رهائى از كمينگاه (يعنى جهنم) را روزيم گردان.
﴿19﴾
اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِي مَا يُخَلِّصُهَا ، وَ أَبْقِ لِنَفْسِي مِنْ نَفْسِي مَا يُصْلِحُهَا ، فَإِنَّ نَفْسِي هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا .
(19) خدايا! براى خود از نفسم بگير آنچه را كه رهائيش مى‌بخشد، و از نفسم آنچه اصلاحش مى‌كند برايم باقى بگذار، زيرا كه نفس من هلاك شونده است مگر اين كه تو نگاهش دارى.
﴿20﴾
اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِي إِنْ حَزِنْتُ ، وَ أَنْتَ مُنْتَجَعِي إِنْ حُرِمْتُ ، وَ بِكَ اسْتِغَاثَتِي إِنْ كَرِثْتُ ، وَ عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ ، وَ لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ ، وَ فِيما أَنْكَرْتَ تَغْيِيرٌ ، فَامْنُنْ عَلَيَّ قَبْلَ الْبَلَاءِ بِالْعَافِيَةِ ، وَ قَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ ، وَ قَبْلَ الضَّلَالِ بِالرَّشَادِ ، وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ ، وَ هَبْ لِي أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَادِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ .
(20) خدايا! اگر اندوهناك شوم تو ساز و برگ منى، و اگر محروم گردم تو طلب شده‌ى رزق منى، و اگر به سختى افتم فريادرسى‌ام به توست، و عوض آنچه از دست رفته نزد توست، و صلاح آنچه تباه گشته، و تغيير در آنچه زشت شمرده‌اى، پس پيش از گرفتارى تندرستى را به من ارزانى فرما، و (نيز) پيش از درخواست توانگرى را، و پيش از گمراهى هدايت را، و رنج بدى بندگان را از من دور فرما، و ايمنى روز بازگشت (قيامت) را به من ببخش، و نيكى هدايت را به من عطا فرما،
﴿21﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ادْرَأْ عَنِّي بِلُطْفِكَ ، وَ اغْذُنِي بِنِعْمَتِكَ ، وَ أَصْلِحْنِي بِكَرَمِكَ ، وَ دَاوِنِي بِصُنْعِكَ ، وَ أَظِلَّنِي فِي ذَرَاكَ ، وَ جَلِّلْنِي رِضَاكَ ، وَ وَفِّقْنِي إِذَا اشْتَكَلَتْ عَلَيَّ الْأُمُورُ لِأَهْدَاهَا ، وَ إِذَا تَشَابَهَتِ الْأَعْمَالُ لِأَزْكَاهَا ، وَ إِذَا تَنَاقَضَتِ الْمِلَلُ لِأَرْضَاهَا .
(21) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به لطف خود بديها را از من دور گردان، و مرا به نعمت خويش پرورش ده، و به كرمت مرا شايسته گردان، و به احسانت (دردهاى) مرا مداوا فرما، و در سايه‌ى (رحمتت)، جايم ده، و (لباس) خشنوديت را به من بپوشان، و چون كارها بر من مشتبه شود به درسترين آنها توفيقم ده، و (نيز) چون كردارها به هم شبيه شوند به پاكيزه‌ترين آنها، و مذهبها با هم اختلاف كنند به پسنديده‌ترين آنها (توفيقم ده).
﴿22﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوِّجْنِي بِالْكِفَايَةِ ، وَ سُمْنِي حُسْنَ الْوِلَايَةِ ، وَ هَبْ لِي صِدْقَ الْهِدَايَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالسَّعَةِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الدَّعَةِ ، وَ لَا تَجْعَلْ عَيْشِي كَدّاً كَدّاً ، وَ لَا تَرُدَّ دُعَائِي عَلَيَّ رَدّاً ، فَإِنِّي لَا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّاً ، وَ لَا أَدْعُو مَعَكَ نِدّاً .
(22) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و (سر) مرا به تاج بى‌نيازى بپوشان، و مرا به نيكى در كارهايى كه به آن قيام مى‌كنم وادار، و راستى هدايت را به من ببخش، و مرا به بى‌نيازى گمراه مكن، و نيكى آرامش را به من عطا فرما، و زندگانيم را همواره سخت قرار مده، و دعايم را به سويم باز مگردان، زيرا من براى تو همتايى قرار نمى‌دهم، و با تو مانندى را عبادت نمى‌كنم.
﴿23﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ امْنَعْنِي مِنَ السَّرَفِ ، وَ حَصِّنْ رِزْقِي مِنَ التَّلَفِ ، وَ وَفِّرْ مَلَكَتِي بِالْبَرَكَةِ فِيهِ ، وَ أَصِبْ بِي سَبِيلَ الْهِدَايَةِ لِلْبِرِّ فِيما أُنْفِقُ مِنْهُ.
(23) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از اسراف باز دار، و روزيم را از تلف شدن نگاهدار، و دارائيم را به بركت دادن زياد گردان، و مرا به خاطر نيكى آنچه از دارائيم انفاق مى‌كنم به راه هدايت برسان.
﴿24﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ الِاكْتِسَابِ ، وَ ارْزُقْنِي مِنْ غَيْرِ احْتِسَابٍ ، فَلَا أَشْتَغِلَ عَنْ عِبَادَتِكَ بِالطَّلَبِ ، وَ لَا أَحْتَمِلَ إِصْرَ تَبِعَاتِ الْمَكْسَبِ.
(24) خدايا درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و مرا از سختى به دست آوردن روزى كارگزارى كن، و بى‌حساب روزيم ده، تا به خاطر به دست آوردن روزى از بندگيت باز نمانم، و سنگينى پيامد طلب روزى را بر دوش نكشم.
﴿25﴾
اللَّهُمَّ فَأَطْلِبْنِي بِقُدْرَتِكَ مَا أَطْلُبُ ، وَ أَجِرْنِي بِعِزَّتِكَ مِمَّا أَرْهَبُ .
(25) خدايا! به قدرت خود آنچه را در خواست مى‌كنم روا ساز، و به عزت خود از آنچه مى‌ترسم پناهم ده.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ ، وَ لَا تَبْتَذِلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ أَهْلَ رِزْقِكَ ، وَ أَسْتَعْطِيَ شِرَارَ خَلْقِكَ ، فَأَفْتَتِنَ بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِي ، وَ اُبْتَلَي بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِي ، وَ أَنْتَ مِنْ دُونِهِمْ وَلِيُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ .
(26) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آبرويم را به بى‌نيازى حفظ كن، و ارجمنديم را به تنگدستى پست مفرما، تا از روزى خوارانت روزى بخواهم، و از مردم پست عطا درخواست نمايم، تا به ستايش آن كه عطايى به من نموده مايل شوم، و به سرزنش آن كه (از) من منع نموده مبتلا گردم، در حالى كه تويى صاحب بخشيدن و نبخشيدن نه ايشان.
﴿27﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي صِحَّةً فِي عِبَادَةٍ ، وَ فَرَاغاً فِي زَهَادَةٍ ، وَ عِلْماً فِي اسْتِعْمَالٍ ، وَ وَرَعاً فِي اِجْمَالٍ .
(27) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و تندرستى در عبادت را روزيم فرما، و آسايش در بى‌رغبتى به دنيا را، و دانش با به كار بستن (آن)، و پارسائى به همراه ميانه‌روى،
﴿28﴾
اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِكَ أَجَلِي ، وَ حَقِّقْ فِي رَجَاءِ رَحْمَتِكَ أَمَلِي ، وَ سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاكَ سُبُلِي ، وَ حَسِّنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِي عَمَلِي .
(28) خدايا! عمرم را با گذشت پايان ده، و آرزويم را در اميد به رحمتت تحقق ده، و راههايم را براى رسيدن به خشنوديت آسان فرما، و كردارم را در همه‌ى حالات نيكو گردان.
﴿29﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ ، وَ انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً ، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(29) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا در وقت‌هاى فراموشى به ياد خود آگاه ساز، و در روزگار مهلت (عمر) به طاعت خويش بگمارم، و راهى آسان به سوى دوستيت برايم نمايان كن، و به وسيله‌ى آن (محبت يا راه) خير دنيا و آخرت را برايم كامل گردان.
﴿30﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ قَبْلَهُ ، وَ أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ ، وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً ، وَ قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ .
(30) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، مانند بهترين آنچه كه پيش از او بر هر يك از آفريده‌ات فرستادى، و پس از او بر كسى خواهى فرستاد، و ما را در دنيا نيكى، و در آخرت (نيز) نيكى عطا فرما، و به رحمت خود مرا از عذاب آتش (دوزخ) نگهدار.
برچسب:
دعای بیست صحیفه سجادیه
-دعای بیستم صحیفه سجادیه
-دعای ۲۰ صحیفه سجادیه
-دعای 20 صحیفه سجادیه
-بیستمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
