دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه عبدالمحمد آيتی

(1) بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، آن گروه از مردم روى زمين را ياد كن كه پيروان پيامبران بودند و ناديده به پيامبريشان گواهى دادند، به هنگامى كه معاندان به دروغشان نسبت مى‌دادند.

(2) آنان در هر زمان- از عهد آدم تا محمد صلى الله عليه و آله- كه پيامبرانى مبعوث داشتى و راهنمايانى برانگيختى كه پيشوايان هدايت بودند و سرداران اهل تقوى- بر آنان به تمامى سلام و درود باد- به پرتو حقايق ايمان شوق يارى رسولان داشتند. بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، اصحاب محمد را ياد كن،

(3) به ويژه آنان كه حق صحبتش نيكو ادا كردند و در نصرتش دليريها نمودند و به يارى او برخاستند و به ديدار او شتافتند و اجابت دعوتش را بر يكديگر پيشى گرفتند. چون حجت رسالت خويش به گوششان رسانيد، پاسخ قبول دادند

(4) و از زن و فرزند خويش براى اظهار دعوت او بريدند و در تثبيت نبوتش با فرزندان و پدران خود پيكار كردند، تا به وجود او پيروز شدند.

(5) بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، آن كسان را ياد كن كه محبت او در دل داشتند و در بازار مودت او به تجارتى اميد بستند كه در آن زيان و كساد راه نيابد.

(6) و آن كسان را كه چون چنگ در ريسمان ولاى او زدند، خاندان و عشيرت از ايشان بگسست و چون در سايه پيوند او آرميدند، خويشان پيوند از ايشان ببريدند.

(7) بار خدايا، آنچه را كه آنان براى تو و در راه تو واگذاشتند فراموش منماى و به خشنودى خويش خشنودشان فرماى، زيرا كه مردم را براى اعتلاى دين تو گرد آوردند و همراه با رسول تو براى رواج آيين تو خلق را به سوى تو فراخواندند.

(8) و به سزاى آنكه از شهر و ديار خود و از ميان قوم خويش مهاجرت كردند و امن و راحت خود به عسرت و تنگى بدل كردند، پاداش نيكشان عطا فرماى. و نيز پاداش ده آن گروه از ستمديدگان را كه در راه نصرت دين خود بر شمارشان افزوده‌اى.

(9) بار خدايا، تابعان اصحاب محمد را بهترين پاداش ارزانى دار، آنان كه به نيكى در پى اصحاب رفتند و مى‌گويند: پروردگار ما، ما را و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز.

(10) آنها به جانب ايشان آهنگ كردند و مقصد و مقصود آنان جستند و به شيوه آنان رفتند

(11) و در دلشان شائبه‌ى ترديد پديد نيامد تا از راهشان منحرف سازد يا در پيروى آثار ايشان خلل آورد و از اقتدا به فروغ تابناك هدايتشان بازدارد،

(12) بلكه همواره پشتيبان و ياور آنان باشند، آيين ايشان را پيروى كنند و به فروغ هدايتشان راه جويند و همراى و همپيمانشان بوند و آنچه از ايشان بشنوند به دروغ نسبت نكنند.

(13) بار خدايا، بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر كه از ايشان مطيع فرمان تو باشد، از امروز تا روز بازپسين درود بفرست،

(14) درودى كه به بركت آن، ايشان را از نافرمانى خود باز دارى و باغهاى بهشت به رويشان گشاده گردانى و از كيد شيطانشان نگه‌دارى. و چون در كارى نيك از تو مدد خواهند، ياريشان كنى و از حوادث روزان و شبان- مگر آنچه خيرشان در آن باشد- حفظ كنى‌

(15) و اميد به لطف و كرم خويش در دل آنان پديدآورى و چنان كنى كه به آنچه در نزد توست آزمند گردند و در آنچه ديگر بندگان در دست دارند تهمت روا ندارند.

(16) تا آنان را چنان بازگردانى كه به سوى تو بگروند و از تو بيم‌كنند، و به فراخيها و خواسته‌هاى اين جهان زودگذر بى‌ميلشان كنى و شوق عمل براى ثواب آن جهانى و آمادگى براى پس از مرگ را در دلشان اندازى‌

(17) و سختى و تلخكامى روزى را كه جانها از بدنهاشان بيرون مى‌آيد بر آنها آسان كنى‌

(18) و از حوادث وحشتزاى قيامت و سختى آتش دوزخ و عذاب جاويد آن معاف دارى‌

(19) و به جايگاه امن و آرامش كه پرهيزگاران راست روانه گردانى.