فارسی
دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه محیی الدين مهدی الهی قمشه ای
دعای 3
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ
در درود و تحيت و طلب رحمت از خدا بر پيروان رسل و بر اهل تصديق و ايمان بر آن پيغمبران
در درود و تحيت و طلب رحمت از خدا بر پيروان رسل و بر اهل تصديق و ايمان بر آن پيغمبران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ
(1) پروردگارا و (درود و رحمت فرست) بر پيغمبران و رسولانت و بر آنان از اهل زمين كه آن رسولان الهى را تصديق كردند (و به آنها از روى حقيقت ايمان آوردند) در صورتى كه غائب از حضور و زمان او بودند (يعنى به عالم غيب و آخرت كه آن رسولان مى‌گفتند ايمان آوردند يا با وجود آنكه غائب از حضور پيغمبر بودند و بعد از حيوه پيغمبر به عالم آمدند باز ايمان آوردند و كتاب آسمانى او را تصديق كردند) هنگامى كه معاندين و مخالفين پيغمبران آنان را تكذيب مى‌كردند چون مومنان و ارواح پاك ايشان با ايمان حقيقى (روح الايمان) مشتاق رسولان الهى (و آئين پاك پيمبران)
﴿2﴾
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى ، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(2) در هر عصر و زمان خواهند بود تو اى پروردگار در هر زمان براى اهل آن روزگار دليلى (يعنى رسول و كتابى) از زمان آدم تا پيغمبر خاتم حضرت محمد صلى الله عليه و آله بر خلق فرستادى كه آنان پيشوايان هدايت خلق و مربيان اهل تقواى عالمند بر جميع آنها سلام و تحيت و درود باد پس همه آنان را از لطف خود به مغفرت و خشنودى ياد فرما.
﴿3﴾
أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) پروردگارا و مخصوصا اصحاب محمد (صلى الله عليه و آله) كه نيكوترين اصحاب بودند و آنان به بليات نيكو در يارى او مبتلا شدند (يعنى به هر بليه سخت و ناگوار كه در راه يارى پيغمبر و اعلاء دين او مبتلا شدند بر آنها خوش و گوارا بود يا در راه آئين اسلام سعى نيكو كردند يا نيكو امتحان در راه ايمان دادند) و آن وجود مبارك را در كنف حفظ و حمايت خود گرفتند و براى ورودش (به صحنه اقتدار و تسلط بر دشمنان) مى‌شتافتند و به دعوت نبوتش بر يكديگر سبقت در اجابت مى‌گرفتند و چون حجت و دليل رسالتش را به گوش آنها رسانيد دعوتش را (به جان و دل) پذيرفتند
﴿4﴾
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) و در راه اعلاء كلمه او (و انتشار آئين توحيدش) از زن و فرزند خود (چشم پوشيده) و جدائى گزيدند و با پدران و فرزندان خود براى اثبات نبوت آن حضرت (و استوار شدن آئين او) با پدران و فرزندان خود جنگ و قتال كردند و به وجود او (از حق) نصرت يافتند.
﴿5﴾
وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ
﴿يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ﴾
فِي مَوَدَّتِهِ .
(5) و آنانكه در درون دلها مهر و محبت آن پيغمبر گرامى را پنهان داشتند و در عشق و محبت او تجارتى كه (در دو عالم هر سود داشت و) ابدا زيان نداشت اميدوار بودند (و از خدا آرزو داشتند)
﴿6﴾
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ .
(6) و آنانكه چون بعروه الوثقاى آئين او چنگ زدند معاشرينشان همه از آنها دورى و نفرت جستند و خويشاوندانشان هم از آنها بريدند چون در سايه‌ى قرابت ايمانى رسول (ص) درآمدند آنها را هم از پروردگار (كه مشمول درود و رحمت خاص خود بگردان
﴿7﴾
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ .
(7) و) آنچه را كه براى رضاى تو و در راه احياى دين تو از آن چشم پوشيدند از كرمت به آنها عطا فرما و از بهره بهشت رضوانت آنان را خشنود ساز و هم آنچه را كه خلق بر تو جمع و فراهم آرند (شايد مقصود اين باشد كه هر چه خلائق از تو طلبند جميع آن را به آن اصحاب وفادار پيغمبر همه را عطا فرما) و آنها بودند كه با پيغمبر اكرمت خلق را براى رضا و خشنوديت به سوى تو (و به دين اسلام و توحيد حقيقى) دعوت كردند
﴿8﴾
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .
(8) تو اى خدا به آنها پاداش نيكو عطا فرما در عوض اينكه آنها در راه تو از ديار خويشان خود دور شدند و از زندگى با وسعت و خوش به مضيقه و فقر و سختى افتادند و براى اعزاز و تعظيم دين تو بسيار آن مظلومان رنج و تعب يا زخم و جراحت شمشير ديدند.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ ، الَّذِينَ يَقُولُونَ
﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ﴾
خَيْرَ جَزَائِكَ .
(9) پروردگارا و (نيز درود و رحمت و عطا و مرحمت فرما) بر آنان كه به نيكوئى پيروى از اصحاب پيغمبر كردند (يعنى تابعين با ايمان نيكوكار پيغمبر) آنانكه همى گويند پروردگارا تو از كرم به ما و به آن برادران ايمانى ما كه بر ما در ايمان به پيغمبر سبقت گرفتند آمرزش و مغفرتت را و بهترين جزا را عطا فرما
﴿10﴾
الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ .
(10) كه آن تابعين هم به همان طريقه‌ى اصحاب و مقصد (عالى و آئين و ايمان پاك) در پى آنها شتافتند و به همان شكل و رويه‌ى اصحاب پاك (در تعظيم دين و فداكارى و وفادارى و خداپرستى) از دنيا رفتند
﴿11﴾
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، وَ الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ .
(11) و هيچ بصيرت و معرفت آنها را شك و ريب از راه توحيد خدا منحرف نگردانيد و ابدا تا آخر عمر خلجان شكوك و شبهات در دل پاكشان در پيروى از اصحاب راه نيافت و در راه و منازل هدايت كاملا به آنها اقتدا كردند.
﴿12﴾
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ .
(12) در حالى كه از مقصد و طريقه‌ى آنان حفاظت و حمايت كردند و در راه مقصود (كه حفظ دين و نشر آئين اسلام است) آنها را يارى و معاونت كردند دين پاك آنها را برگزيدند و به راه هدايت آنها شتافتند كاملا (در علم و عمل) به آنها اقتدا كردند (و بدون اختلاف كلمه با آنها موافق و برادر ايمانى بودند) و آنچه از اصحاب به آن تابعين تاديه شد (از آداب و سنن و تعليمات پيغمبر خدا) همه را بدون اتهام (به كذب و خلاف) پذيرفتند (و شق عصاى اسلام نكردند و اختلاف كلمه ميان مسلمين نينداختند).
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ .
(13) پروردگارا و درود و رحمت فرست بر تمام تابعين و هر كس پيرو آن رسول اكرم است از همين روز تا روز قيامت و هم بر زن و فرزند و ذريه آنها رحمت فرست و بر هر كس از آنان كه تو را اطاعت كند
﴿14﴾
صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ .
(14) رحمتى عطا كن كه به آن رحمت از معصيت آنها را معصوم و محفوظ گردانى و در باغهاى بهشت رضوانت وسعت كامل عطا كنى و مكر و حيله‌ى شيطان (انسى و جنى) را از آنان منع فرمائى و هم به آن رحمت آنها را بر كارهاى نيكوئى كه از تو بر آن يارى طلبيدند آنان را يارى كنى و هم از حوادث ناگوار شبان روزان جز حوادث خير آنها را محفوظ دارى
﴿15﴾
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، وَ الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
(15) و باز به آن رحمت برانگيزى آنها را بر اعتقاد نيكو (از ايمان به حق و قيامت و بهشت و دوزخ و غيره) و اميدوارى به لطف و كرمت و طمع و آرزو به آنچه نزد تست (از مقامات عالى بهشت لقاء و بهشت رضوان و نعيم و عدن و غيره).
و ترك اتهام يا ترك حرص به آنچه در دست بندگان است (يعنى عدم توجه و طمع به خلق)
﴿16﴾
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
(16) تا يكسره دل آنها را (از اميد و بيم خلق) برگردانى به سوى اميد و آرزو به لطف و كرامت خود و بيم و هراس از قهرت (تا به كسى جز به تو اميدوار نباشند و جز از تو از هيچ كس نترسند) و هم اى خدا به آنها زهد در توسعه و نعم دنياى عاجل فانى عطا كنى و علم عمل خير را كه زاد آخرت است محبوب و مطلوب آنها گردانى و آنها را مهياى عالم بعد از مرگ سازى (يعنى بر عالم برزخ و دار آخرت مشتاق و سرگرم كار سازى)
﴿17﴾
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
(17) و هر مشكل بليه بر آنها پيش آيد در هنگام مرگ كه روح آنها از بدنشان بيرون مى‌رود سهل و آسان سازى (كه آن ساعت بسيار مشكل و پر هول و وحشت است در آن روز تو كارشان را سهل و آسان گردان و از وحشت قبر و برزخ و قيامت ايمن ساز)
﴿18﴾
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا ، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
(18) و آنان را از هر عمل كه به آن فتنه و فسادى برپا شود از خطرهاى فتنه و فساد عافيت بخش و از درافتادن به آتش دوزخ و طول خلود در آن آتش معاف دار
﴿19﴾
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ .
(19) و آنها را به مقام امن و امان (بهشت رضوان) كه محل راحت اهل تقوى است منتقل گردان (خدا يا اين دعا را براى ما هم مستجاب فرما.)
برچسب:
دعای چهار صحیفه سجادیه
-دعای چهارم صحیفه سجادیه
-دعای 4 صحیفه سجادیه
-دعای ۴ صحیفه سجادیه
-چهارمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
