وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ
از دعاهاى اوست در درود بر پيروان پيامبران و ايمانآورندگان به آنان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ
(1) خدايا! از پيروان پيامبران و باور دارندگان رسالتشان از ساكنان زمين، همانان كه نديده، ايمان آوردند و در پرتو حقايق ايمان، مشتاق و دلبردهى ديدارشان بودند، به هنگامى كه دشمنانشان با سلاح تكذيب، بر سر راهشان ايستاده بودند، و به درگيرى با آنان پرداختند.
﴿2﴾
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى ، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(2) در هر عصر و روزگارى كه پيامبرى فرستادى و براى اهل آن روزگار، مرشد و هدايتگرى به پاداشتى، از روز آدم تا زمان محمد- كه درود خدا بر او و دودمانش باد- از امامان هدايت و پيشوايان پرهيزگاران- كه بر همگى آنان، درود باد-، خداوندا! تمام آنان را مشمول آمرزش و رضايت خويش گردان!
﴿3﴾
أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) پروردگارا! ياران محمد (ص) را نيز، به ويژه آنان كه شرط صحبت و رسم وفادارى با او را چنان كه بايد، به جاى آوردند و در يارىاش به خوبى از عهده برآمدند و در تنهايىاش به حمايت از او برخاستند و به پيشوازش شتافتند، و در پذيرش دعوتش بر يكديگر پيش گرفتند، و چون برهان و دليل رسالتش را به گوش آنان رسانيد، اجابت كردند.
﴿4﴾
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) و در راه آشكار ساختن دعوتش از همسر و فرزندان خويش بريدند، و در تحكيم مبانى نبوتش با پدران و فرزندان خود جنگيدند و به بركت وجود او بر دشمن پيروز شدند.
(5) و آنان را كه عاشق و دلدادهى او بودند، و در دوستىاش تجارتى پر سود و بىزوال را آرزو داشتند.
﴿6﴾
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ .
(6) و بر ياورانى كه چون به دستاويز دينش چنگ زدند، عشيرهها و قبيلههاشان از ايشان بريدند، و چون در سايهى خويشاوندى و حمايت او آرميدند، خويشان آنها پيوندشان را با آنها گسستند.
﴿7﴾
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ .
(7) (بارخدايا!) پس آنچه را كه براى تو و در راه تو از دست دادند، از نظر دور مدار، و آنان را از خشنودى خود، خشنود ساز.
﴿8﴾
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .
(8) و نيز به جهت آن كه در راه تو و از زندگى فراخ و راحت، چشم پوشيدند و به تنگى معيشت تن در دادند، پاداش ده؛ و نيز كسانى را كه براى عزت و سربلندى دينت بر ستمزدگانشان افزودى، مشمول رحمت خويش گردان!
(9) پروردگارا! بهترين پاداشت را به پيروان اصحاب (تابعيان) در ايمان و عمل صالح، برسان، بر آنان كه مىگويند: «پروردگارا! بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند. ببخشاى!»، بهترين اجر خود را ارزانى بدار.
﴿10﴾
الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ .
(10) همانان كه آهنگ طريقهى اصحاب كردند.
﴿11﴾
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، وَ الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ .
(11) در حالى كه هيچ ترديدى آنها را از عقيده و باور خود، برنگردانيد و در پيروى از آثار و اقتدا به نشانههاى هدايت اصحاب، هيچ شكى خاطرشان را پريشان نساخت.
﴿12﴾
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ .
(12) يارى كننده و كمك دهندهى ايشاناند. براى همين، پيرو دين و شريعت آنهايند و به هدايت آنان، راه يافتهاند و در تكريم و تعظيم اصحاب، با هم يگانهاند، و در آنچه كه از پيامبر آوردند، متهمشان نمىكنند.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ .
(13) پروردگارا! درود فرست بر پيروان صحابيان، از امروز تا روز رستاخيز، و بر همسران و فرزندانشان و هر يك از آنان كه تو را اطاعت كردند.
﴿14﴾
صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ .
(14) چنان درودى كه آنها را از گناه، بازدارى و باغهاى بهشت را برايشان فراخى بخشى، و از مكر و نيرنگ شيطان، نگاهشان دارى، و بر هر كار نيكى كه توفيق انجام دادن آن را از تو مىطلبند، مددشان دهى، و از هر پيشامد و رخداد ناگوار شب و روز، جز پيشامدهاى بشارت بخش، حفظشان فرمايى.
﴿15﴾
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، وَ الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
(15) و ايشان را بر راهى بدار كه در پرتو درود و رحمت تو، تنها چشم اميدشان تو باشى و طمع در نعمتهاى تو بندند و از آنچه در دست بندگان توست، چشم در پوشند.
﴿16﴾
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
(16) (خدايا!) چنان كن تا رغبت و شوقشان سوى تو، و ترس و بيمشان تنها از تو باشد؛ تا آنان را از فراخى و آسايش دنيا برهانى و عمل براى آخرت و سراى ديگر و آمادگى مراحل پس از مرگ را محبوبشان گردانى.
﴿17﴾
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
(17) و هر اندوهى را كه در روز رحلت و خروج روح از بدنها رخ مىدهد، برايشان آسان سازى.
﴿18﴾
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا ، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
(18) و آنان را از هرچه موجب فتنه است و نيز از شدت و سختى آتش جهنم و درنگ طولانى در آن، عافيت بخشى.
﴿19﴾
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ .
(19) و آنها را به سرمنزل امن و آسايش كه جايگاه پرواپيشگان است، منتقل سازى.