دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) خدايا، آمرزش و خشنودى خود، از مردم روى زمين يادى كن؛ آنان كه پيرو پيامبران بودند و هنگامى كه دشمنان رسالت آن فرستادگان را دروغ پنداشتند، ناديده به راستى و درستى رسالت ايشان گواهى دادند.

(2) و در هر زمان، از دوران آدم تا محمد صلى اللّه عليه و آله و سلّم چون پيامبرانى فرستادى و راهنمايانى برانگيختى كه پيشوايان هدايت بودند، و رهبران اهل پرهيزگارى- كه بر همه‌شان سلام و درود باد- به سبب حقايق ايمان و از سر شوق به پيامبران رو كردند.

(3) خدايا، ياران محمد را ياد كن؛ به ويژه آنان كه حق با او بودن را ادا كردند، و در يارى‌اش به خوبى كوشيدند، و او را مدد رسانيدند و به ديدارش شتافتند، و در پذيرش دعوت او بر يكديگر پيشى گرفتند، و چون پيامبر دلايل روشن رسالت خود را به آنان گفت، به گوش جان پذيرا گشتند.

(4) آن‌گاه براى آشكار كردن دعوت او، از زن و فرزندان خويش بريدند و با پدران و پسران خود جنگيدند تا پايه‌هاى پيغمبرى‌اش را محكم سازند. و سرانجام، به بركت وجودش پيروز شدند.

(5) و ياد كن از كسانى كه دل‌هاشان در گرو محبت او بود و در بازار مودت او به تجارتى دل بسته بودن كه زيان و كسادى در آن راه نداشت.

(6) و چون به ريسمان دعوت او چنگ زدند، خاندان و قبيله‌شان از آنان دور شدند، و آنگاه كه در سايه‌ى او آرميدند خويشان و بستگان پيوند از ايشان بريدند.

(7) اينك، خدايا، آنچه را آنان براى تو و در راه تو از دست نهادند، از چشم عنايت خود دور مدار و به خشنودى خود خشنودشان ساز؛ چون مردم را به پيروى از دين تو گرد آوردند و در فراخواندن مردم به سوي تو، با فرستاده‌ات هم آواز و همراه شدند.

(8) و به آنان كه ديار خويش را رها كردند و از زندگى راحت جدا شدند و به سختى در افتادند، پاداش نيك عطا فرما. نيز آن گروه از ستم‌ديدگان را كه در راه يارى دين خود بر شمارشان افزوده‌اى چنان پاداشى ده.

(9) خدايا، بهترين پاداش خود را به آن گروه رسان كه در نيكوكارى پيرو ياران محمد بودند؛ همانان كه مى‌گفتند: «اى پروردگار ما، ما را و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند، بيامرز»؛

(10) گروهى كه رهرو ياران رسول شدند و در پى هدف ايشان به راه افتادند و مانند آنان زندگى كردند؛

(11) هيچ ترديدى انديشه و بينش آنان را به بيراه نبرد، و هيچ شكى در دلشان پديد نيامد تا ايشان را در پيروى از آثار و نشانه‌هاى تابناك هدايت آن ياران باز دارد،

(12) بلكه پشتيبان و ياور آنان‌اند؛ ايشان را پيروى مى‌كنند و به هدايتشان راه مى‌پويند؛ از جان و دل كردار و گفتارشان را مى‌پذيرند و به آنچه از ايشان رسيده است، بدگمان نيستند.

(13) خدايا: بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر يك از ايشان كه از تو فرمانبرى كند، از امروز تا روز واپسين درود فرست،

(14) درودى كه با آن ايشان را از نافرمانى خود باز دارى، و باغ‌هاى بهشت را به رويشان بگشايى، و از نيرنگ شيطان نگاهشان دارى، و در هر كار نيك كه از تو مدد خواهند، يارى‌شان كنى، و از حادثه‌هاى روز و شب، جز آنچه خيرشان در آن است، در امان دارى؛

(15) درودى كه با آن اميد به خود را در دل ايشان پديد آوردى تا به آنچه نزد توست دل بدهند، و از آنچه در دست ديگر بندگان است، دل بردارند و به آن بدگمان نشوند.

(16) چنان كنى كه تو را بخوانند و از تو بخواهند و از تو بيم داشته باشند، و به خوشى‌هاى زودگذر اين جهان بى‌علاقه‌سازى، و شوق كار كردن براى آن جهان، و آمادگى براى بعد از مرگ را در دلشان اندازى،

(17) و سختى و اندوه روز جان كندن را بر آنان آسان كنى

(18) و ايشان را از رويدادهاى وحشت‌زاى قيامت وآتش طاقت‌سوز دوزخ و بسيار ماندن در آن،به سلامت دارى،

(19) و به جايگاه امن و آسايش پرهيزگاران رهسپار گردانى.