فارسی
دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه محمود صلواتی
دعای 3
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ
درود بر يكتاپرستان دعاى آن حضرت عليه السلام است در درود بر پيروان پيامبارن و تصديق كنندگان آنان
درود بر يكتاپرستان دعاى آن حضرت عليه السلام است در درود بر پيروان پيامبارن و تصديق كنندگان آنان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ
(1) بار خدايا، يكتاپرستان اهل زمين را به آمرزش و خشنودى ياد كن، آنان كه در برابر معاندان كه پيامبرانشان را دروغين مى‌خواندند، به ناديده گرويدند، آنان كه از زمان آدم تا محمد- كه درود خدا بر او و خاندانش باد-.
﴿2﴾
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى ، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(2) در هر عصر و زمان كه پيامبرى فرستادى، و راهنمايانى بر انگيختى، كه پيشوايان هدايت بودند و تقوا پيشگان را رهبرى مى‌كردند،- كه سلام بر تمامى آنان باد- با حقايق ايمان بدانان عشق ورزيدند و ياريشان دادند.
﴿3﴾
أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) بار خدايا، اصحاب محمد را به آمرزش و خشنودى ياد كن، به ويژه آنان كه حق همنشينى‌اش را به نيكى ادا كردند، و در ياريش دليريها نشان دادند، و به ديدارش شتافتند، و دعوتش را پذيرفتند، و چون پيام رسالتش را به گوششان رساند پاسخ مثبت دادند.
﴿4﴾
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) و براى آشكار ساختن دعوتش از همسر و فرزندشان بريدند، و براى استوارى پيامبراش با پدران و فرزندانشان پيكار نمودند، تا به يمن وجودش پيروز گرديدند.
﴿5﴾
وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ
﴿يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ﴾
فِي مَوَدَّتِهِ .
(5) بار خدايا، با آمرزشت كسانى را ياد كن كه سرشار از محبتش بودند، و در دوستيش سودايى بى‌زيان را اميد مى‌بردند.
﴿6﴾
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ .
(6) و آنان را كه چون چنگ به ريسمان محبتش زدند خويشان از آنان بريدند، و چون در سايه پيوندش آرميدند آشنايان آنان را رها كردند.
﴿7﴾
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ .
(7) بار خدايا، آنچه را آنان برايت و در راهت واگذاشتند به فراموشى مسپار، و با خشنوديت خشنودشان بدار، چرا كه آنان مردم را براى تو گرد آوردند، و همراه با پيامبرانت به سويت فراخواندند.
﴿8﴾
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .
(8) و به پاداش آنكه از شهر و ديارشان، و از ميان خويشانشان، مهاجرت كردند و آسايش خويش را به عسرت بدل كردند، پاداش نيكشان عطا فرما، و نيز پاداش ده ستمديدگانشان را كه براى يارى دينت افزوده‌اى بر آنها.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ ، الَّذِينَ يَقُولُونَ
﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ﴾
خَيْرَ جَزَائِكَ .
(9) بار خدايا، پيروان تابعان نيكو كردار محمد را پاداش نيك عطا فرما، آنان كه مى‌گويند: «پروردگارا، ما را و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز».
﴿10﴾
الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ .
(10) آنان كه به نيكى راه صحابه را پيمودند، و به سمت و سويشان رفتند، و شيوه‌ى آنان را پذيرفتند.
﴿11﴾
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، وَ الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ .
(11) و در بصيرتشان گرفتار شبه نگرديدند، تا از راه منحرفشان سازد و از رهبردن به فروغ هدايت بازشان دارد.
﴿12﴾
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ .
(12) بلكه همواره وپشتيبان و ياور آنانند، آيين‌شان را پيروى كنند و راه به هدايتشان جويند و با آنان هم رأى و هم پيمانند و آنان را در آنچه بدانان رسانده‌اند متهم نكنند.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ .
(13) بار خدايا، بر پيروان و زنان و فرزندانشان، و هر يك از ايشان كه فرمانبردار تو باشند، از امروز تا روز پاداش درود فرست.
﴿14﴾
صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ .
(14) درودى كه بدان از نافرمانيت بازشان دارى، و چون در كارى نيك از تو مدد جويند ياريشان دهى، و از حوادث روزان و شبان- مگر آنچه به سودشان باشد- محفوظشان سازى.
﴿15﴾
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، وَ الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
(15) و اميد به لطف و كرمت را در دلشان پديد آرى. و چنان كنى كه بدانچه نزد توست آزمند گردند. و ديگر بندگانت را بدانچه در دست دارند متهم نكنند.
﴿16﴾
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
(16) تا آنان را به شوق بندگيت و بيم از خودت باز گردانى، و به فراخى دنياى زود گذر بى ميلشان سازى، و شوق به كار بارى آن سراى ماندگار و آمادگى براى پس از مرگ را در دلشان اندازى.
﴿17﴾
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
(17) بر آنان دشوارى هنگام جان كندن را آسان كنى.
﴿18﴾
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا ، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
(18) و از حوادث ترسناك رستاخيز و فرو افتادن در آتش و ماندگارى جاويدان در آن، رهايى‌شان بخشى.
﴿19﴾
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ .
(19) و به جايگاه آسوده و امنى كه ويژه پارسايان است روانه‌گردانى.
برچسب:
دعای چهار صحیفه سجادیه
-دعای چهارم صحیفه سجادیه
-دعای 4 صحیفه سجادیه
-دعای ۴ صحیفه سجادیه
-چهارمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
