دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه لطیف راشدی

(1) خداوندا! آن گروه از مردم روى زمين را كه پيروان پيغمبران و تصديق كنندگان ايشان هستند و با باور غيبى و ناديده به پيامبرى‌شان گواهى دادند- آن گاه كه دشمنان به مخالفت با آنان برخاستند و نسبت‌هاى دروغ مى‌دادند- از جانب خود به آمرزش و خشنودى مخصوص ياد كن.

(2) آن مردمى كه در هر عصر و زمان كه پيامبرى فرستادى و براى آن جامعه، راهنمايى قرار دادى- از زمان آدم تا روزگار محمد- از پيشوايان هدايت و پيشگامان اهل تقوا بودند و بر همه‌ى آنان سلام و درود باد كه در سايه‌ى حقايق ايمان، مشتاقانه به رسولان خدا روى آوردند.

(3) خداوندا! به خصوص، اصحاب محمد را به آمرزش و خشنودى خود ياد كن. آنان كه شرط صحبتش را به خوبى ادا كردند و آنان كه در يارى‌اش به خوبى از عهده‌ى امتحان پايدارى برآمدند و براى كمك به او شتافتند و براى قبول دعوتش بر يكديگر سبقت گرفتند و چون دليل رسالت خويش را به گوششان رسانيد، دعوتش را پذيرفتند.

(4) در راه پيروز ساختن و آشكار كردن دعوتش از همسران و فرزندان خود دورى جستند و براى تثبيت و برقرارى نبوتش با پدران و فرزندان خود نبرد كردند و به بركت وجود او پيروز شدند.

(5) خداوندا به آمرزش و خشنودى خود ياد كن آنان را كه محبت پيامبر را در جان و دل مى‌پروردند و در مودت و عشق او به تجارتى اميد بستند كه كسادى و ضرر در آن راه نيابد.

(6) و آنان كه چون به ريسمان ولايت او چنگ زدند، خاندان و عشيره‌شان از آنان دورى كردند. و چون در سايه‌ى خويشاوندى او آرميدند، خويشان آنان پيوند خويشاوندى را از ايشان گسيختند.

(7) خداوندا! پس براى آنان، آن چه را كه براى تو و در راه تو واگذاشتند، از نظر دور مدار و به خشنودى خود، خشنودشان ساز و نيز به خاطر آن كه مردم را پيرامون دين تو گرد آوردند و همراه با فرستاده‌ات در دعوت خلق به سوى تو بودند.

(8) و به خاطر آن كه از شهر و ديار و قوم خويش مهاجرت كردند و از راحتى و فراخى زندگى به سختى و تنگى درافتادند؛ پس به ايشان پاداش عنايت فرما و نيز پاداش ده آن گروه ستمديدگان را كه در راه بزرگداشت و عزت بخشيدن دين تو بر تعدادشان افزودى.

(9) خداوندا! به پيروان اصحاب محمد بهترين اجر و پاداش ارزانى دار؛ آنان كه مى‌گويند: «پروردگارا! ما را و برادران ما را كه در ايمان بر ما سبقت گرفته‌اند، بيامرز.»

(10) همانان كه راه و روش اصحاب را پيش گرفتند و شيوه‌ى آنان را دنبال كردند و به روش ايشان رفتند.

(11) در حالى كه هيچ شك و ترديد، آنان را از عقيده‌ى خود برنگرداند يا در پيروى آثار اصحاب و اقتدا به فروغ هدايتشان بازنداشت.

(12) بلكه همواره پشتيبان و ياور اصحاب او بودند؛ چنان كه در دين، پيرو آنان بودند و به راه هدايتشان مى‌رفتند و هم رأى و هم پيمان آنها بودند و در آن چه ايشان از پيغمبر خبر دادند، متهمشان نكردند.

(13) خداوندا! از امروز تا روز قيامت بر تابعين اصحاب و همسران و فرزندانشان و بر هر كس از آنان كه تو را اطاعت كرده است.

(14) درود و رحمت بفرست؛ چنان درودى كه به وسيله‌ى آن، ايشان را از نافرمانى‌ات بازدارى و باغ‌هاى بهشت خود را براى آنان گشاده و فراخ گردانى و آنان را از حيله و نيرنگ شيطان نگاه دارى و در هر كار نيك كه از تو يارى خواهند، يارى‌شان فرمايى و از حوادث شب و روز حفظشان فرمايى، مگر پيشامدى كه در آن خير باشد.

(15) و به سبب آن درود و رحمت، بر اعتقاد نيكوشان برانگيزى كه فقط به تو چشم اميد داشته باشند و چنان كنى كه به آن چه نزد توست، دلبسته شوند و در آن چه ديگر بندگان در دست دارند، گمان بد و تهمت روا ندارند.

(16) تا آنان را چنان بازگردانى كه تنها شوقشان به تو باشد و از حضرتت بيمناك. و آنان را به فراخى و خواسته‌هاى زندگى اين دنياى زودگذر، بى‌ميل كنى و محبتت عمل كردن براى ثواب آن سرا و آمادگى براى بعد از مرگ را در دلشان اندازى.

(17) و هر سختى آن روز را كه جان‌ها از بدن‌ها بيرون مى‌آيد، بر آنها آسان نمايى.

(18) و از محنت‌ها و حوادث وحشتناك قيامت و شدت آتش دوزخ و جاويد بودن عذاب آن، معاف گردانى.

(19) و آنان را به جايگاه امن و آرامش كه آسايشگاه پرهيزكاران است، روانه گردانى.