وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ
از دعاهاى امام عليهالسلام است در درود بر پيروان پيغمبران و ايمان آورندگان به ايشان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ
(1) خدايا، آن دسته از مردمان كه ناديده پيامبران را تصديق كردند و به آنان گرويدند آن هنگام كه دشمنان دين با انكار با آنان به ستيزه برخاستند و آنان با شور و شوق و با باورى كامل به سوى پيامبران روى آوردند.
﴿2﴾
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى ، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(2) در هر عصر و زمانى كه پيامبرى برانگيختهاى و راهنمايى براى قومش گماشتهاى از زمان «آدم» تا «محمد» كه درود خدا بر او خاندانش باد آن پيشوايان هدايت و شهرياران اهل طاعت كه بر همه آنان درود باد تمام آنان را با آمرزش و خشنودى ويژهات ياد فرما.
﴿3﴾
أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) پروردگارا، بويژه ياران «محمد» آنانى كه به نيكى حق صحابت ادا كردند و در يارىاش به خوبى امتحان دادند، او را حمايت كردند و به تصديقش شتافتند و در قبول دعوتش پيشى گرفتند، و آن هنگام كه برهان رسالتش در گوششان خواند دعوتش پاسخ دادند.
﴿4﴾
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) براى اعتلاى دينش از همسر و فرزندان خود گسستند، و براى استقرار نبوتش با پدر و فرزندانشان به جنگ برخاستند و با او پيروزى رسيدند.
(5) آنان محبتش را در نهاد خود كاشتند و چشم اميد به تجارتى بى زيان در مودتش داشتند.
﴿6﴾
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ .
(6) آن گاه كه به ريسمان هدايتش چنگ زدند ايل و تبارشان از آنان رميدند، و زمانى كه در سايه حمايتش مأوا گزيدند بستگانشان از آنان بريدند.
﴿7﴾
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ .
(7) خدايا! آنچه براى تو و در راه تو از آن درگذشتند برايشان در ياد دار، و به پاس آن كه مردمان را بر دين تو گرد آوردند و به همراه پيامبرت براى تو و به سوى تو فراخواندند به خشنودى خود خوشنودشان ساز.
﴿8﴾
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .
(8) و به سزاى اينكه در راه تو از ديار قومشان هجرت گزيدند و در اين راه فراخ روزى به تنگدستى درافتادند سپاس گزار.
و نيز بر ستمديدگانى كه تو بر شمارشان در راه نصرت دينت افزودى پاداش دار.
(9) بار خدايا، به تابعان اصحاب پيامبر برترين پاداش عطا نما؛ آنان كه به نيكى در پى ايشان رفتهاند و مىگويند: «خدايا ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز».
﴿10﴾
الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ .
(10) همانان كه راه آنان را پيشه كردند و اهداف آنان را طلبيدند و به روش آنان رفتند.
﴿11﴾
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، وَ الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ .
(11) و ترديدى در بصيرت آنان به دل راه ندادند و شكى در پيروى از منش ايشان و اقتدا به نشان هدايتشان هرگز نداشتند.
﴿12﴾
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ .
(12) يار و ياوران آنان باشند و آيين ايشان را پيروى كنند و به فروغ هدايتشان راه جويند، با آنان هم رأيند، و ايشان را در آنچه گويند متهم نكند.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ .
(13) پروردگارا بر پيروان آنان از امروز تا روز قيامت و بر همسر و فرزندان و پيروان آنان درود فرست.
﴿14﴾
صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ .
(14) درودى كه با آن ايشان را از معصيت بازدارى و در باغهاى بهشت آزادى و گشايش دهى. از مكر شيطان در امانشان دارى، بر كار نيكى كه از تو مدد طلبند ياريشان نمايى، درودى كه بدان آنان را از حوادث شبانه و روز مگر حوادث خير مصون دارى.
﴿15﴾
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، وَ الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
(15) و روح اميدوارى به درگهت و آزمندى به نعمتهاى آستانت، و ترك تهمت درباره دست مايههاى بندگانت در دلشان اندازى.
﴿16﴾
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
(16) تا آن را به اشتياق به درگهت و بيم از آستانت بازگردانى، و آنان را به آسايش دنياى زودگذر بى ميل نمايى و عشق به عمل براى آخرت و شوق آمادگى براى امور پس از مرگ در دلشان اندازى.
﴿17﴾
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
(17) و تمامى تلخ كامىهايى كه هنگام مرگ دچار شوند بر آنان آسان فرمايى.
﴿18﴾
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا ، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
(18) و از امور ترسناكى كه از فتنهها خيزد سلامت دارى، و از صدمه آتش و مدت مديد وقوع در آن رهانى.
﴿19﴾
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ .
(19) و ايشان را به جايگاه امن و امان پرهيزگاران رسانى.