وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ
و از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام در درود بر پيروان رسولان و تصديق كنندگان آنان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ
(1) بار خدايا پيروان پيمبران و مؤمنان به آنها در پنهان دل از اهل زمين هنگامى كه دشمنان با دروغ انگاشتن و تكذيب با آنان روبرو شدند و زمانى كه با شوق و رغبت و به حقايق ايمان به سوى پيامبران آمدند.
﴿2﴾
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى ، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(2) در هر دوره و زمانى كه پيامبرى فرستادى و براى آن عصر راهنما و دليلى قرار دادى از زمان آدم تا حضرت محمد (درود خدا بر او و آلش باد) از پيشوايان هدايت و جلوداران اهل تقوى (بر همهى آنان سلام و درود باد) بار خدايا آنان را از جانب خود به آمرزش و خشنودى ياد كن.
﴿3﴾
أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) خداوندا و بخصوص آن ياران و اصحاب حضرت محمد (ص) كه همراهى او را نيكو به جاى آورند و آنان كه در يارى به آن حضرت تلاشى برجسته و نيكو كردند و او را كمك نمودند و زود به او ايمان آوردند و براى قبول دعوتش سبقت گرفتند و هنگامى كه حجت رسالتهايش را به آنان گفت پذيرفتند.
﴿4﴾
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) و در راه آشكار كردن و اعتلاى دعوتش از زنان و فرزندان دور شدند و در برقرارى نبوتش با پدران و فرزندان خود پيكار كردند و به بركت آن حضرت پيروز شدند.
(5) و كسانى كه در دل محبت او داشتند در راه عشق او به تجارتى اميد بستند كه كسادى در آن راه ندارد.
﴿6﴾
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ .
(6) آنانى كه چون به دستهى آن حضرت پيوستند قبيلههايشان از آنان دورى جستند و زمانى كه در سايهى قرابت و نزديكى به آن حضرت ساكن شدند خويشانشان از آنها بريدند.
﴿7﴾
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ .
(7) پس اى خدا به خاطر آنان آنچه را براى تو و در راه تو از دست دادهاند از ديدگاه لطف خود دور مكن و به سبب اينكه مردم را بر آئينت گرد آورند و همراه رسول گراميت براى رضاى تو مردم را به سوى تو دعوت مىكردند آنان را از خشنودى خويش خشنود ساز.
﴿8﴾
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .
(8) و بر دورى گزيدن آنان از قومشان در راه تو و بر بيرون رفتنشان از زندگى فراخ به تنگى و سختى معاش پاداش مرحمت فرما و نيز به آن ستمديدگان از آن افراد كه در نيرومند ساختن دينت بسيارشان ساختى پاداش عنايت كن.
(9) بار خدايا احسان خود را به پيروان آن اصحاب برسان آنانكه مىگويند: «اى پروردگار ما بيامرز ما را و نيز برادرانمان را كه به ايمان خود از ما سبقت گرفتند» بهترين پاداش خود را به آنان عنايت فرما.
﴿10﴾
الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ .
(10) آنان كه طريقه و روش صحابه را پيش گرفتند و به رويكرد آنان روى نمودند و رفتار آنان را سرمشق قرار دادند.
﴿11﴾
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، وَ الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ .
(11) و هيچ ترديدى آنان را از ديدگاه اصحاب رسول بازنداشت و هيچ شكى آنانرا از پيروى آثار صحابه و اقتداء به نشانههاى هدايت آنان نگران نساخت.
﴿12﴾
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ .
(12) ياران و مدد كنندگان ايشانند، پيروان دين آنهايند و به راه آنان مىروند، موافق و همسوى با ايشانند و در آنچه اصحاب رسول خدا به آنان رساندهاند بد گمان نيستند.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ .
(13) بارالها از امروز تا روز رستاخير بر پيروان و بر همسران و فرزندانشان و بر هر يك از ايشان كه تو را اطاعت نموده درود و رحمت فرست.
﴿14﴾
صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ .
(14) چنان درودى كه بوسيلهى آن ايشان را از نافرمانى خود بازدارى و در باغهاى بهشت و به آنان فراخى عنايت كنى و بوسيلهى آن از مكر و حيلهى شيطان بازشان دارى و به واسطهى آن درود بر هر نيكى كه از تو كمك خواستند ياريشان فرمايى و از حوادث شب و روز جز آن پيشامدى كه به خير راه نمايد حفظشان كنى.
﴿15﴾
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، وَ الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
(15) و به سبب آن درود ايشان را بر اعتقاد به حسن اميد به تو و طمع در آنچه نزد تست و ترك سوءظن در آنچه در دسترس بندگان است برانگيزى.
﴿16﴾
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
(16) تا آنان را به مقام شوق و رغبت به بارگاهت و ترس از قهر و عذابت بازگردانى و به گشايش و زياده طلبى دنيا بى رغبتشان نمايى و عمل براى آخرت و آمادگى براى آنچه پس از مرگ است را محبوبشان سازى.
﴿17﴾
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
(17) و هر ناراحتى كه روز بيرون رفتن جانها از بدنهايشان به آنان رسد آسان فرمايى.
﴿18﴾
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا ، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
(18) و از وقوع در امتحانهاى بسيار سخت و از سختى آتش دوزخ جاويد ماندن در آن معافشان فرمايى.
﴿19﴾
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ .
(19) و به مقام آسايش و امنيتى از مقامهاى متقين روانهشان سازى.