وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
در يارى بر قضاء دين
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و عافيت و سلامتى به من عنايت فرما، از قرضى كه آبرويم را ريخته، و فكرم را مشغول ساخته، و انديشهام را متفرق نموده، و به خاطر رفع آن بسيار درگير شدهام.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) پروردگارا! به تو پناه مىبرم از اندوه دين و انديشه دربارهى آن، و اشتغال به آن و بيدار ماندن به خاطرش، پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و از آن مرا نجات ده، و پروردگارا به تو پناه مىبرم از ذلت آن در زندگى دنيا و از تبعات آن بعد از مرگ، پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و مرا از آن پناه ده با فضلى گسترده يا كفايتى رساننده.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و مرا از اسراف و زيادهروى بازدار، و به بخشش و ميانهروى ثابتقدم نما، و تقدير نيكو را به من بياموز، و به لطفت مرا از مصرف زياد بازدار و از راههاى حلال روزيم را برسان، و انفاقم را در راههاى نيك معطوف بدار، و اموالى كه باعث عجب يا تجاوز يا طغيان و سركشى مىگردد از من دور دار.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) خداوندا! همنشينى با فقيران را محبوبم قرار ده، و با صبر نيكو مرا بر همنشينى با ايشان يارى كن،
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه از متاعهاى دنياى فانى كه از من دور داشتى آن را از خزينههاى باقىات برايم ذخيره ساز،
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه از اموال دنيا كه برايم مقدر ساختى را راهى به سوى رسيدن به درگاهت و وسيلهاى براى قرب و نزديكىات، و سببى به بهشتت قرار ده، تو داراى فضل بزرگ بوده و بخشنده و بزرگوارى.