وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
بىنيازا، كارم سامان بخش و يارىام فرما تا وام خويش بپردازم
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
بنده نوازا، مرا از وامى كه موجب آبروريزى من شود، برهان. وامى كه باعث مىشود خاطرم پريشان، و انديشهام مغشوش، و كارم بىسامان گردد.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) حاجت پذيرا، من از نگرانى و اندوه و از بيدارى و بىخوابى بر اثر آن قرض، به تو پناه مىبرم.
الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
پناه پذيرا، مرا از آسيب و آزار آن پناه بده كه تنها از تو پناه مىخواهم. به تو پناه مىبرم از ذلت و خوارى وامگيرى در اين دنيا و از سختى و گرفتارى آن، در آن دنيا. الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
دعا پذيرا، مرا چنان توانگر كن و يا چنان رزق و روزى به قدر نياز ببخش كه، گرفتار قرض و وام نشوم.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
آفريدگارا، مرا از زيادهروى و اسراف در هر كار بازبدار، و چنان كن كه راه راست اعتدال نگهداشتن و ميانهروى در پيش گيرم، و آئين پسنديده تعادل خرج و دخل در زندگى را به من بياموز، و به لطف و عنايت خويش مرا از بيهوده خرجى بازبدار. چنان كن كه رزق و روزى من، از اسباب و وسائل حلال و روا بدست آيد، و بخشش و خرجم در راههاى خير و نيك انجام پذيرد.
عدالت گسترا، آن ثروتى كه مرا به عصيان و طغيان و خودخواهى ظلم و جور كشاند، يا به دنبال كسب آن گناه كنم، از من بگير و هرگز نصيب من مكن.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) كردگارا، چنان كن كه مجالست و دوستى با فقيران برايم لذتبخش گردد، و در همنشينى با آنان به عزت به صبورى، نيكخو باشم.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) آنچه از ثروت دنيا- كه بس ناپايدار است- از من گرفتى، آنرا براى آخرت من اندوخته فرما.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و هر چه از مال دنيا و متاع آن به من بخشيدى، همه وسيلهاى شوند تا من به فضل تو نزديكتر، و به بهشت عدن تو داخل گردم. زيرا تو بسيار احسانگر و بخشندهى بزرگوارى.