وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
دعاى حضرت در طلب كمك بر پرداختن قرض
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست. و مرا برهان از قرضى كه به سبب آن آبرويم را ببرى و ذهنم را در آن پريشان كنى، و فكرم بر آن پراكنده شود، و كارم در علاج آن به طول انجامد
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) و به تو پناه مىبرم- اى پروردگار من- از غصهى قرض و فكر آن و از كار وام و بىخوابيش، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از آن پناه ده. و زنهار مىطلبم از تو- اى پروردگار من از ذلت قرض در زندگى و از وبال آن پس از مرگ. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا به توانگرى سرشار، يا زندگى كفاف تا پايان كار از آن رهائى بخش.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از اسراف و زيادهروى، بازدار و به انفاق و ميانهروى تعديل فرماى. و نيك اندازه گرفتن (خرج) را به من بياموز. و مرا به لطف خود از چنگ تبذير بازگير. و ارزاقم را از رهگذر حلال روان ساز و انفاقم را متوجه ابواب خير گردان. و آن مال را كه براى من تكبر پديد آورد يا منجر به ظلم گردد يا در اثر آن گرفتار سركشى شوم از من باز ستان
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) بار الها، همنشينى فقيران را برايم دلپسند ساز و مرا به نيروى صبر بر همنشينى ايشان مدد ده
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه را از متاع دنياى فانى از من بازگرفتى پس در خزانههاى باقى خود برايم ذخيره كن.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه را از حطام دنيا كه به من ارزانى داشتهاى و هر متاعى از آن را كه اكنون به من عطا كردهاى، وسيلهى رسيدن به جوار خود و پيوستن به مقام قرب خود و وسيله بهشت خود قرار ده. زيرا كه تو صاحب فضل عظيم و بخشنده كريمى.