وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
دعاى آن حضرت عليهالسلام در كمك خواستن براى پرداخت قرض
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، مرا از قرضى كه آبرويم را بريزد و ذهنم را مشغول و فكرم را پريشان كند و چارهانديشىام را به طول انجامد، عافيت ببخش.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) اى پروردگارا! به تو پناه مىآورم از غم قرض و فكر آن و از دل مشغولى به آن و بىخوابىاش. پس بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و مرا از قرض پناه ده و از تو كمك مىخواهم.
اى خدا! از ذلت و خوارى قرض در زندگى و از تبعات آن پس از مرگ به تو پناه مىبرم. پس بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و من را با روزى فراوان يا به اندازهى كفاف، از قرض پناه ده.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) خدايا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و مرا از اسراف و زيادهروى بازدار و بخشش و ميانهروىام را تثبيت نما و نيكى امور را به من بياموز و مرا به لطف خود از ولخرجى حفظ كن و روزىام را از راههاى حلال جارى و روان ساز و توفيق ده كه خرج كردنم در راه خير باشد و ثروتى را كه در من كبر و غرور آورد و يا مرا به ستم كشاند يا باعث طغيانم شود، از من دور نما.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) خداوندا! همنشينى با فقرا را در نزد من محبوب بگردان و مرا در صحبت با آنان با صبرى نيكو مدد فرما.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آن چيزى را كه از كالاى بىارزش دنيا از من گرفتى براى آخرتم ذخيره نما.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آن چه كه از دنيا به من دادى و هر كالايى كه در اين دنيا به من عنايت فرمودى، وسيلهى رسيدن به جوارت و پيوستن به مقام قربت و سبب رسيدن به بهشت قرار ده. همانا كه تو داراى فضل بزرگى هستى و تو بخشندهى كريمى.