وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
نيايش سي ام
دعاي آن حضرت است در ياري خواستن بر اداي وام.
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا عافيت بخش از وامى كه بدان چهرهام دژم شود و خاطرم پريشان گردد و فكرم پراكنده ماند و تلاش من در اداى آن به دراز كشد.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) خداوندا، به تو پناه مىآورم از اندوه وامدارى و انديشهى آن و دلمشغولى براى آن و بىخوابى كشيدن در غم آن. پس درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از وام در پناه خود دار. اى پروردگار من از تو زنهار مىخواهم از ذلت وامدارى در اين جهان و از تبعات و عواقب آن پس از مرگ. پس درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا در امان خود گير، يا به مالى سرشار يا به كفافى ناگسستنى.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا از اسراف و زيادهروى دور دار و به بخشش همراه با ميانهروى از كجروى باز دار و به من بياموز آن روش نيكو را كه هزينهام از درآمد بيش نبود و به لطف خويش از تبذير نگهدار و روزى من از حلال روان گردان و انفاقهاى مرا به راههاى خير متوجه ساز و از من بستان آن مال كه مرا مغرور سازد يا به ستمگرى اندازد يا به طغيانم كشاند.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) اى خداوند، محبوب من گردان همنشينى با درويشان را و يارىام ده كه بر مصاحبت آنان شكيبا باشم.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) هر چه از متاع اين جهانى از من گرفتهاى، در خزاين باقى خود براى من اندوخته گردان.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه را از خواستهى دنيوى نصيب من ساختهاى و در اين جهان به من عطا كردهاى وسيلهاى ساز براى رسيدن من به آستان عز خود و پيوستن من به مقام قرب خود و دست يافتن من به بهشت جاويد خود. انك ذو الفضل العظيم و انت الجواد الكريم.