وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
دعاى امام عليهالسلام است در كمك خواستن از خداوند بر اداى قرض
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا سلامت بخش از وامى كه به آن آبرويم را بريزى، و ذهنم در آن پريشان شود، و انديشهام به آن پراكنده گردد، و كارم در علاج آن به طول انجاميد،
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) و اى پروردگار من! به تو پناه مىبرم از اندوه قرض و انديشه آن، و كار وام و بىخوابيش، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از آن پناه ده، و اى پروردگار من! از تو پناه مىخواهم از خوارى وام در زندگى، و از وبال آن پس از مرگ پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و از آن پناهم ده به ثروت سرشار، يا روزى به اندازهى متصل.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از اسراف و زياده روى باز دار، و مرا به بخشش و ميانهروى متعادل گردان، و روش نيكو (در امر معيشت) را به من بياموز، و مرا به لطف خود از ولخرجى نگهدار، و روزيهاى مرا از وسائل حلال روانه ساز، و خرج كردنم را متوجه راههاى نيك گردان، و بگير از من مالى كه برايم خودبينى آورد، يا منجر به ستم شود، يا در پى آن به سركشى انجامم،
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) خدايا! همنشينى با فقيران را محبوب من گردان، و مرا به شكيبايى نيكو بر همنشينى ايشان يارى فرما،
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) آنچه از كالاى نابود شدنى دنيا از من گرفتى پس آن را در گنجينههاى پايدار خود برايم اندوخته گردان،
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و قرار ده آنچه از بىارزشهاى دنيا كه به من دادهاى، و از كالاهاى آن برايم شتاب نمودى، وسيلهى رسيدن به جوار خود، و پيوستن به قرب خويش، و وسيلهاى به سوى بهشت خود، زيرا تو داراى احسان بزرگ و بسيار بخشندهى بزرگوارى.