وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
و از دعاى آن حضرت عليهالسلام است در طلب يارى بر اداى دين
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) بارالها درود فرست بر محمد و آلش، و مرا رهايى از وامى كه آبرويم ببرى عنايت فرما، كه ذهنم پريشان كند. و فكرم برايش پراكنده شود، و كارم براى چارهاش به درازا كشد.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) و پناه به تو مىبرم اى پروردگار من از اندوه وام و فكرش، و از نگرانى قرض و بى خوابيش، پس درود فرست بر محمد و آلش، و از آن پناهم ده، و به تو اى پروردگار من، از خوارى قرض در زندگى، و از پى آمدنش بعد از مرگ پناه مىجويم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و به وسعت مالى بسيار يا روزى اندوه و پياپى مرا از آن برهان.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) بارالها درود فرست بر محمد و آلش، و مرا از اسراف و زياده خواهى مانع باش، و به بخشيدن و ميانهروى قوام بخش، و خوب اندازه نگاهداشتن بياموزم، و به لطف خود از ولخرجىام بازدار، و روزيم از اسباب حلال جارى ساز، و خرجم را در راههاى خير رويگردان ساز، مالى را كه خودبينى آورد يا به ستم وادارد يا طغيان در پى آرد از من بگير.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) بارخدايا همنشينى فقيران محبوبم گردان، و بر همراهى آنان به صبرى نيكو ياريم ده.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه از متاع دنياى فانى از من گرفتى در گنجينههاى باقى خود برايم ذخيره ساز.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه از دارايى ناچيز آن به من دادهاى، و از كالاى آن برايم فراهم نمودهاى، وسيلهى رسيدن به جوار رحمت خود، و پيوستن به درجهى قرب خويش، و سببى به سوى بهشتت قرار ده، زيرا كه تو صاحب فضل و احسانى بزرگى، و تو بخشندهاى كريمى.