وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
«نيايش آن حضرت عليهالسلام، در مورد كمك براى اداء و پرداخت بدهى»
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) خداوندا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا رهائى بخش از بدهى (و وامى) كه با خفتش آبرويم را بريزى، و ذهنم در آن، متشتت و پريشان شود، و فكرم برايش مشوش و پراكنده گردد، و كارم در علاجش به طول انجامد.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) و پناه مىبرم به تو- اى پروردگار من!- از غصهى بدهكارى و انديشهاش، و از (نگرانى در) كار آن و بىخوابىاش، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا از زحمت بدهكارى، در امان دار، و من- پروردگارا!- از ذلت قرض و بدهى در زندگى و از وبال آن پس از مرگ، به تو پناه مىبرم، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا در سايهى ثروتى سرشار، يا زندگى همراه با كفاف، از بند بدهكارى، رهائى بخش.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا از اسراف و زيادهطلبى، بازدار، و به انفاق و ميانهروى، تعديل فرما، و نيك اندازه گرفتن خرج را به من بياموز، و مرا به لطفت از چنگ تبذير، بازگير، و روزىام را از رهگذر حلال، روان ساز، و انفاقم را متوجه ابواب خير گردان، و آن مال كه متكبرم سازد، يا به منجلاب ستم اندازد، يا بر اثرش به طغيان و سركشى افتم، از من دور فرما.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) خدايا! مصاحبت فقيران را برايم دلپسند ساز، و مرا به نيروى صبر، بر همنشينى ايشان مدد ده،
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه از بهرهى دنياى فانى، از من سلب فرمودى، در خزانههاى پايندهات برايم ذخيره كن،
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه از توشهى ناچيز دنيا، به من ارزانى داشتهاى، و هر متاعش كه اكنون به من عطا كردهاى (همه را) وسيلهى رسيدن به جوارت، و مايهى دستيابى به مقام تقربت، و سبب ورود به بهشتت قرار ده، زيرا تو صاحب فضل عظيم، و تو بخشندهى كريمى.