وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
و از دعاهاى آن حضرت (ع) است در يارى خواستن براى اداى دين
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و مرا به وامى مبتلا مكن كه آبروى من ببرد و انديشه مرا پريشان دارد و فكر مرا آشفته سازد و مدتى دراز دل در كام آن بندم.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) و پناه به تو مىبرم اى پروردگار من از اندوه قرض و انديشه آن و مشغولى دل و بيدارى شب. پس درود بر محمد و خاندان او فرست و مرا از آنها پناه ده. و زينهار از تو خواهم اى پروردگار من از ذلت قرض در زندگى و وبال آن پس از مرگ. پس درود بر محمد و آل او فرست و مرا از آن حفظ كن، به فراخى مال يا به اندازه كفاف حال.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و مرا از اسراف و زياده روى بازدار و به بخشش و ميانهروى مستقيم گردان و مرا بياموز كه اندازه نگاه دارم و به لطف خود مرا از تبذير نگاهدار و از راه حلال روزى مرا مقرر كن و به خرج كردن در خيرات موفق فرما و مالى كه براى من تكبر آورد و به ستمگرى كشاند و در دنبال آن سركشى كنم از من دور كن و چنين مالى نصيب من مفرما.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) خدايا همنشينى با تنگدستان را محبوب من گردان و مرا در همنشينى ايشان صبر نيكو ده.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و هر چه از مال دنياى فانى مرا بىنصيب كردهاى در خزينههاى جاويد براى من اندوخته كن.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و هر چه از حطام دنيا به من ارزانى داشته و در اين جهان پيش انداختهاى موجب رسيدن به جوار رحمت و پيوستن به قرب منزلت تو و وسيله رسيدن به بهشت قرار ده كه توئى صاحب احسان بزرگ و توئى بخشنده بزرگوار.